Op de thee.. met Ingrid Oonincx

Ingrid Oonincx (Baarle-Nassau, 1968) publiceerde bij The House of Books vier goed ontvangen thrillers: Nickname, Botsing, Sluipweg en Medicijn. Oonincx studeerde journalistiek en is communicatieadviseur bij Fontys Academy for Creative Industries in Tilburg. Daarnaast schreef ze een wekelijkse column in het Brabants Dagblad. In 2015 heeft Ingrid zich aangesloten bij schrijverscollectief Moordwijven waarin een aantal Nederlandse thrillerschrijfsters zich verenigd heeft.
Op 1 juni verscheen Oonincxs vijfde en nieuwste thriller Pretty Boy.

Hoe zou je dag eruit zien als je miljonair was?

Ik zou de dag beginnen met een uitgebreid ontbijt en het lezen van een paar kranten. Daarna zou ik met man en hond gaan hardlopen of wandelen in de bergen rondom ons landhuis in een Zuid-Europees land. Na afloop lunchen we op ons terras aan het meer. Daarna ga ik naar mijn werkkamer en schrijf tot het einde van de middag. Als ik tevreden ben met mijn schrijfwerk, ga ik naar mijn bedrijf (een uitgeverij, restaurant of winkel) om me bij te laten praten door het geweldige en betrouwbare personeel. In de avond eten we met vrienden in de stad. Daarna kijk ik een film of lees een boek en ga op tijd naar bed.  

Wat brengt een lach op jouw gezicht?

De mannen in mijn gezin hebben een goed gevoel voor humor. Ik lach veel thuis.

Welk dier geeft jouw persoonlijkheid het best weer?

Een dier dat doelgericht, fantasierijk, licht ontvlambaar en toch sociaal is. Een aap misschien?

Welk liedje neem je mee naar een onbewoond eiland?

(Sittin' On) The Dock Of The Bay van Otis Redding omdat het zo’n heerlijk nummer is. Probleem is dat dit liedje niet tot aanpakken aanzet, dus als ik te lang naar dit nummer luister, ben ik na een paar weken waarschijnlijk doodgehongerd.  Waarschijnlijk kan ik beter iets energiekers en strijdlustigers meenemen, zoals Seven Nation Army van The White Stripes.

Om wie moest jij het hardst lachen?

Om Brigitte Kaandorp als ze ‘Ik heb een heel zwaar leven’ zingt.