De
achterflap
De
dag des oordeels is aangebroken voor Frieda Klein en Dean Reeve.
De bladeren vallen van de bomen en in Londen waart een
seriemoordenaar rond. In een winkelstraat in het noorden van de stad crasht een
op hol geslagen auto, de man achter het stuur blijkt al een week eerder te zijn
vermoord. Op Hampstead Heath brandt een vuurstapel, in de vlammen ligt het
volgende slachtoffer.
Het aantal doden neemt snel toe, maar het politieonderzoek loopt
vast: het is duidelijk dat de dader een spel speelt. Voor deze onconventionele
moordenaar dient elk lijk slechts als boodschap aan één vrouw. Psychoanalytica
Frieda Klein is namelijk ondergedoken, en iemand is naar haar op zoek. Wanneer
het duel tussen Frieda en haar aartsvijand Dean Reeve uiteindelijk zijn climax
bereikt, kan slechts één van hen het overleven…
De cover
De cover is voornamelijk in geel tinten uitgevoerd. Je ziet een
vrouw met lang donker haar, op de rug. Ze staat in een ogenschijnlijk leeg,
verwaarloosd huis bij een open balkondeur.
Rechts uit het midden een zwart vierkant met daarin in gele
letters de titel en in witte, grotere, letters de naam van de auteurs. Onderaan
in het vierkant, eveneens in het wit, “Een Frieda Klein Thriller”.
Mijn mening
Als je de Frieda Klein serie kent is de cover een herkenbare.
Deze laatste vind ik de mooiste van de serie. Is het dan ook een mooie cover?
Nee, niet echt. Ook geen lelijke overigens maar gewoon, niet bijzonder of
opvallend. Prima middenmoot.
Het verhaal
Frieda Klein is ondergedoken om haar vrienden te beschermen voor
Dean Reeve, een psychopaat die al jarenlang moordend door haar leven trekt.
Lola Hayes, een studente criminologie, schrijft een scriptie
over de psychotherapeute Klein en weet haar op te sporen. Daarmee rolt ze,
onbedoeld, in het spel dat Dean Reeve met Frieda Klein speelt.
In Londen is een seriemoordenaar actief die vaker van
slachtoffer wisselt dan de gemiddelde puber van schone sokken. Gaat het deze
moordenaar alleen om de kick van het moorden of is elke daad een boodschap?
Dan nadert de finale tussen Frieda Klein en Dean Reeve. Lukt het
Frieda haar leven weer in eigen hand te nemen of zal Dean Reeve nog
slachtoffers maken, waaronder de psychotherapeute?
Mijn mening
Het verhaal begint met vaart. Alle bekende personages komen in
korte, vlot geschreven hoofdstukken aan bod en ook wordt er een nieuw personage
geïntroduceerd. Lola, een wat naïeve, onbesuisde studente die liever lol trapt
dan heel veel moeite voor haar studie te doen.
Frieda Klein, de hoofdpersoon, blijft behoorlijk lang ook
onzichtbaar in het boek maar als ze voorbij komt is het weer op de welbekende
wijze. Kilometers lopend langs de rivier, bedachtzame gesprekken waarin weinig
wordt gezegd en af en toe een potje schaak. Wat vreemd is, is dat de vrouw
nauwelijks schijnt te slapen. Hele nachten is ze wakker en overdag wandelt ze
langs het water. Dat maakt het soms wat ongeloofwaardig.
De spanning wordt goed opgebouwd en het plot wordt mooi
opgevoerd. Het is niet echt een verrassing maar zeker ook geen einde dat je al
mijlenver aan zag komen. Of het een einde is waar de lezer vrede mee heeft? Dat
kan ik niet voor iedereen beoordelen. Wat wel enigszins een open einde blijft
zijn de motieven van Dean Reeve waarom hij nu al die jaren juist Frieda heeft
gevolgd. Waar komt zijn obsessie voor haar vandaan. Het is niet zo dat er qua
motivatie geen tipje van de sluier opgelicht wordt, maar het werkelijke waarom
zal echt door de lezer zelf moeten worden gevonden. Een beetje met de hulp van
Nicci French en een beetje met de fantasie van de lezer.
Een mustread? Ja, ondanks dat ik het geen 5 kraaien geef. Maar
de vlotte schrijfstijl van het auteursechtpaar zorgt wel voor een hoog cijfer
voor het leesplezier. Dat de spanning dan niet nagelbijtend is, ach, dat doet
er dan weinig toe.
Leesplezier 5
Originaliteit 4
Schrijfstijl 5
Spanning 3
Plot 4
4 Kraaien
Baukje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten