Ik ken je nog van Alice Fokkelman

`Wie leest, leeft meerdere levens tegelijk.`

Manon heeft nooit iemand verteld over de jongen
 die haar jeugd gruwelijk verpestte. Maar nu lijkt het verleden haar in te halen... Vanaf de dag dat haar beste vriendin verhuist en de nieuwe buren hun intrek nemen, verandert het leven van Manon onomkeerbaar. Terwijl haar man aanpapt met de nieuwe buurvrouw, zinkt Manon dieper en dieper weg. Schuilt in buurman Wessel nog steeds de manipulator van vroeger of wordt ze geterroriseerd door waanbeelden in haar hoofd?

Ik ken je nog is een verslavende thriller vol psychologische spanning waarbij de woede, paniek en machteloosheid van de pagina's afspatten. De lezer blijft zich afvragen wie het echte slachtoffer is. 

Het boek heeft een mooie kaft en lekker dik papier waardoor het boek voor mij een luxe uitstraling heeft. Op de kaft zie je een vrouw die door een gat in het glas naar je kijkt. Maar ook als je de kaft omslaat, zie je nog een glas met een gat erin. Erg leuk en origineel.

Het verhaal gaat dus over Manon, de vrouw die als klein meisje enorm die Wessel is gepest. Dan blijkt hij ook nog eens tegenover haar te komen wonen. Tijdens het lezen kreeg ik enorm de kriebels van Manon, zeker omdat ze om het minste of geringste in huilen uitbarst. Haar slachtofferrol is overduidelijk aanwezig ( Als dat de opzet was, was het zeker gelukt) en had  echt een paar keer zoiets van : Ik bitchslap je waar je bij staat en nu ga je je volwassen gedragen!

Het verhaal zelf was niet echt spannend en de incidentjes met Wessel waren iets te warrig neergezet, waardoor ik als lezer niet echt de indruk kreeg of het nu echt expres of per ongelijk gebeurde.

Ook had het boek een beetje raar einde en met wat losse draadjes. Met het dichtslaan had ik echt zoiets van: Oke, en hoe is het nu echt gesteld tussen Jasper en de buurvrouw, hoe accuraat waren haar herinneringen nu precies en wat betekende die printjes die Manon vond. Heel jammer dat dat niet echt uitgewerkt werd.

Het verhaal loopt wel lekker vlot en voor je er erg in hebt, heb je het boek ook weer uit.

De karakters waren goed neergezet, net als de omgeving. Je krijgt een duidelijk beeld van de personen en hun omgeving. Je krijgt echt mee wat er in Manon omgaat en onder het lezen had ik een paar keer iets van : Ik zou dat anders hebben aangepakt.

Helaas is het onderwerp pesten nog steeds actueel en dit boek geeft wel goed weer wat het doet met een persoon.

Komt dit boek in mijn boekenkast?: Nee dat niet. Daarvoor vond ik het niet spannend genoeg voor.

Zal ik dit boek aanraden aan anderen?: Als ze niet van echte thrillers houden wel.

Hoop ik meer van deze auteur te lezen?: Ja, ik ben wel benieuwd naar haar volgend boek.

Ik geeft dit boek: 3 kraaien,