Robert Bryndza ondervraagd

C: Petr Kozlík (MAFRA)

Het leesjaar 2018 begon wel heel goed: ik las het boek Het meisje in het ijs en gaf het de volle mep van vijf kraaien. Ik ben nooit zo scheutig met het geven van de volle vijf, maar dit is een thriller naar mijn hart. Een boek wat je niet meer wilt wegleggen en wat helemaal klopt qua plot en plotwendingen. Wij kregen de kans de auteur Robert Bryndza wat vragen te stellen.

Zou je je willen voorstellen aan de Nederlandstalige lezers met vijf eigenschappen ?

Hallo aan al mijn geweldige Nederlandse lezers, ik ben Robert Bryndza. Ik ben opgetogen dat mijn boek in jullie land wordt gepubliceerd. Ik hou van mijn werk en nu ik wat ouder word, heb ik het zelfvertrouwen om te zeggen wat ik denk: ik ben loyaal, ik geef echt om mijn lezers en ik hou van dieren. Ik kan ook heel ongeduldig zijn.

Hoe ben je op het plot gekomen voor je eerste boek ?

Ik kreeg het idee een paar jaar geleden terwijl ik luisterde naar het Kate Bush album 50 Words for Snow. Het is een hypnotisch en evocatief album, en het vangt de eenzaamheid en schoonheid van sneeuw en ijs in de winter. Een beeld kwam in me op, van mij op een bevroren meer, sneeuw wegschrapend en het gezicht van een meisje dat me aanstaart van onder het ijs. 
 

In welk personage in de boeken zit het meeste van jou ?

Ik weet het niet zeker, ik denk dat ik een deel van mezelf in al mijn personages heb gestopt – zelfs de slechterikken ! Ik denk niet dat ik een personage zou kunnen schrijven waar ik mezelf niet mee kan identificeren. Ik moet dat aspect of eigenschap in hun persoonlijkheid vinden om ze te begrijpen, waardoor ze echt worden. Je hoeft je personages niet altijd leuk te vinden, maar je moet weten wat hen drijft. Ik word niet mijn personages, maar ik heb ze in mijn hoofd en als ze eenmaal zijn vastgelegd kan ik heel gemakkelijk hun stem kanaliseren.

Was het al vanaf het begin het plan om meer boeken over Erika te schrijven ?

Ik heb altijd gehoopt dat ik een serie zou kunnen schrijven, maar het oorspronkelijke plan was om twee boeken te schrijven en te zien of lezers ze goed vonden. Gelukkig was dat zo.

Hoe voel je je nu er twee miljoen boeken zijn verkocht ? Hoe heb je het gevierd ?

Ik besefte het toen niet echt, natuurlijk was ik heel blij, maar pas toen ik een concert zag in een stadium in Wenen met 20.000 andere mensen, en mijn man Ján zei dat er 100 stadiums nodig zouden zijn voor 2 miljoen mensen. Dus dat was geweldig.

Er zijn 27 vertalingen van je debuutroman, staan die allemaal op een boekenrek bij je thuis ? Welke vind je het leukst ?

Ja, ze staan inderdaad op een boekenplank. Net als een ouder moet ik zeggen dat ik even veel van ze allemaal hou. Niettemin, de Hebreeuwse editie fascineerde me. Ik had nog nooit een boek gezien dat je leest van achter naar voor.

Welk soort boeken lees je zelf graag ?

Science fiction, horror, humor.

  

Heb je een schrijfroutine of schrijfrituelen, en zo ja, welke zijn dat dan?

Ik heb geen rituelen, maar ik denk dat routine belangrijk is. Ik dacht in het begin dat ik als schrijver zou moeten wachten tot de inspiratie toeslaat, maar ik heb me gerealiseerd dat je er elke dag moet zijn en woorden op een blad moet zetten.  Zo simpel en zo moeilijk is het. Dus ik zit achter mijn computer vanaf 9 u ‘s morgens en na een lunchpauze werk ik door tot 5 u. Ik probeer 2500 woorden per dag te schrijven. 

Wat kan jou afleiden van het schrijven ?

Het internet, en dan vooral sociale media.

Wanneer heb je ontdekt dat je schrijver wilde worden ?

Al op jonge leeftijd, maar ik had nooit gedacht dat ik van schrijven kon leven, dus ik ben in mijn twintiger jaren een zijspoor ingeslagen door naar de toneelschool te gaan en daarna als acteur te werken. Een van mijn vroegste herinneringen is van mijn vader die mijn zus en mij verhalen vertelde. Op zaterdag- en zondagochtend gingen we naar de kamer van mijn ouders, dan gingen we op het eind van hun bed zitten met thee en koekjes en luisterden. Hij las nooit voor uit een boek, hij verzon de verhalen zelf en ik vond ze geweldig. Er is er eentje dat ik me vooral nog herinner, over vogels die nestelden in onze daklijsten. Hij verzon al die verschillende personages, zoals een soapreeks en op zaterdagmorgen eindigde hij steeds met een cliffhanger, en op zondag werd er pas verder verteld ! Ik denk dat er toen iets in me ontvlamde. De kracht van verhalen vertellen, en ik wilde er deel van uitmaken.

  

Wat zijn je toekomstplannen? Is er een plan voor een standalone ?

Ja, die zijn er, maar je zult op de hoogte moeten blijven. Ik ben van plan om nog veel meer boeken te schrijven.

Enkele andere vragen :

*Als je een jaar op een onbewoond eiland moest verblijven, welke 3 dingen zou je meenemen?

Mijn Kindle e-reader (plus zonne-oplader), een doos lucifers en waterzuiveringstabletten.

*Als er iemand voor de eerste keer op bezoek komt, wat kook je dan voor hen?

Ik maak een geweldige zelfgemaakte pasta.

*Wat maakt jou heel gelukkig ?

Een hoop dingen. Lente, tijd doorbrengen met familie en vrienden, een geweldig boek, koken, schrijven.