Auteur: Jef Schokkaert
Uitgeverij: Vrijdag
Publicatiejaar 2017
Achterflap
2055. In de Engelse kuststad Dunwich steekt een negentienjarig meisje zichzelf in brand tijdens een manifestatie bij een natuurreservaat.
Haar wanhoopsdaad is verbonden met een noodlottige gebeurtenis in 2017, wanneer een tuinfeest wordt opgeschrikt door een terreurdaad die de gang van de geschiedenis definitief in een nieuwe richting duwt en twee mensen naar de voorgrond schuift: Thomas Walden en Hazel Newton.
Andromeda combineert de actuele uitdagingen van terrorisme, cybercriminaliteit en de milieuproblematiek met vragen van alle tijden over onbeantwoorde liefde, vergankelijkheid en vooral: welke gevolgen hebben onze beslissingen, tijdens ons leven en erna? En aan welke gevolgen zijn we schuldig?
'Andromeda’ speelt zich af rondom Dunwich. Met heel wat sprongen tussen 2017 en 2055 wordt er beetje bij beetje een verhaal gecreëerd waarover enkele generaties heen een grijze wikkel getrokken werd. Doorzetting, rebellie, klimaat en terreurdaad zijn thema’s die uitvoerig aan bod komen.
Maar wat een worsteling was voor sommige personages was met momenten een waar gevecht voor mij als lezer. Spijtig, want je merkt dat de Jef Schokkaert zeer veel, maar echt enorm veel tijd heeft besteed vooraleer 'Andromeda' gepubliceerd werd. Een research en vakmanschap om u tegen te zeggen. En toch, ja toch kon het mij niet helemaal bekoren. Het aantal personages was genoeg gedoseerd en sommigen waren enorm prachtig beschreven. Voor de stukken rondom Hazel en Thomas waren subliem, rauw en vol emotie. Het verhaal op zich en de thema's op zich bevielen me ook prima, maar ik vrees dat de uitweiding, de extra informatie (die er trouwens op het eerste zicht een interessant zijspoor boden) me uiteindelijk niet overstag deden gaan.
‘Andromeda’ lees je niet op enkele dagen uit, hiervoor moet je je tijd nemen doch vraagt het verhaal om het boek niet te lang opzij te laten liggen want anders wordt het nog moeilijk te volgen.
Mijn verwachtingen waren hoog en had na het lezen van de achterflap gedacht dat er een hoger thrillergehalte in verweven zat. Toch wil ik niemand ontmoedigen, smaken verschillen nu eenmaal. Gelukkig maar !
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten