Alhoewel ik altijd vind dat terugkijken vrij nutteloos is, vind ik wel dat je er iets van moet leren.
Wat is het leermoment? Echt op mijn gevoel afgaan. Maar ja, moet dat niet iedereen? Waarom doen we dat dan toch allemaal zo slecht?
Ik probeerde ook een periode een gewoon mens te spelen. Maar wat is gewoon? Een goede vriendin zei me dat gewone mensen alleen nog maar dood hoeven te gaan. Nooit uitschieters, nooit discussies, nooit laaiend enthousiast of noot enorm boos. Die goede vriendin is niet voor niks een goede vriendin: we kunnen felle discussies voeren, boos oneens zijn, maar eerlijk tot op het bot. Ik wil dat het leven leeft ipv kabbelt. Ik ben geen type om 800 afleveringen op netflix te kijken samen op de bank. Doe ik later na mijn dood wel. Ieder zijn meug he.. Ik haat saaiheid.
Lezen is eigenlijk best raar dat ik daar zo verzot op ben. Je zit stil. Bent alleen. Maar je duikt in een andere wereld eventjes en fantaseert jouw eigen personen. Echt een serieuze boekenwurm dus.
We mochten in mei een High Tea verloten en men moest een recensie instureen van haar nieuwe boek Casa familia. Nathalie koos zelf de winnaars en 2 september was het zover. In the chocolat company genoot ik van veel geklets en lekkers. Ook de andere aanwezigen zaten erg op gemak te kletsen. Nathalie Pagie is een leuk en spontaan mens, die veel verteld maar ook iemand die veel vragen stelt. Kortom: een erg leuke actie mogelijk gemaakt door uitgeverij de Boekerij.
Wat zorgde er voor dat ik steeds wat uren op de bank rustig zat de afgelopen tijd? Ik begon in Carta van Sterre Carron. Vond de start al erg grof en rechtlijnig; ik legde het na 50 blz tijdelijk weg, want er vielen wat boeken in de bus de laatste tijd en die gaan voor. Ik pakte De doorbraak van Simone van der Vlugt. Haar boeken zijn altijd prima. Goed geschreven maar voor nooit heel erg vet spannend. De recensie komt binnenkort. Nu ben ik bezig in Nachtwandeling van Robert Welagen. Een niet zo heel bekend boek wat enkele maanden geleden uitkwam. Ik vind hem heerlijk lezen over een lekkere sarcastische rechercheur die toewerkt naar zijn pensioen. Er is een moord gepleegd op een literair schrijver en je krijgt een kijkje in het literaire wereldje met veel gekonkel. Hierna moet ik echt eindelijk eens beginnen aan King Coke. Daar hoor ik zoveel goede dingen over. Maar er komen de komende weken zoveel goede boeken uit, dat ik blijf doorlezen geloof ik.
Dus snel verder maar weer.
Geniet van je boeken!
Houdoe
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten