Hakan Nesser ondervraagd

Hakan Nesser in Zoetermeer

De Zweedse schrijver Håkan Nesser (1950) was in oktober voor een kort bezoek in Nederland naar aanleiding van zijn nieuwste boek De levenden ende doden in Winsford en tijdens het Thrillerfestival in Zoetermeer mocht Thrillerlezers hem een aantal vragen stellen. Nesser heeft behoorlijk wat boeken geschreven. Een aantal romans, maar voornamelijk thrillers. De Van Veeteren- en de Barbarotti-reeks zijn in Nederland heel succesvol geweest.

En toch…toch heb ik tot op heden geen boek van hem gelezen, Ink wel. Ik ga maar meteen met de billen bloot en vertel hem dat ik zijn boeken ken, maar er geen een gelezen heb, ik wijs naar Ink en zeg dat zij wel zijn boeken gelezen heeft en dat zij een groot liefhebber is.
‘Aha’, lacht hij, ‘wat is er mis met jou dan?’.

Als iemand (zoals ik) uw boeken nog niet gelezen heeft, wat raadt u aan?

Je kunt dan het beste beginnen met De zomer van Kim Novak, en als je dat niks vindt, nou ja, dan kun je de rest ook gewoon overslaan hahaha!  
Maar het hangt er natuurlijk ook vanaf of je van misdaad houdt of niet, want dan kun je beter met een boek uit de Van Veeteren-reeks of de Barbarotti-reeks beginnen.
Mijn laatste boek is niet echt een misdaadverhaal…nou ja, er zit wel een misdaad in verborgen.

Komt Van Veeteren ooit nog terug of bent u helemaal klaar met hem?Ik dacht dat ik wel klaar met hem was. Maar sinds een halfjaar heb ik een idee in mijn hoofd (mensen vragen me wel vaker of Van Veeteren ooit nog terugkomt of dat Barbarotti ooit nog terugkomt) om Van Veeteren en Barbarotti samen te laten komen in één boek. Maar je moet dan ook een verhaal vinden waarin die ontmoeting mogelijk is, maar vooralsnog heb ik dat verhaal nog niet, dus misschien gebeurt het, maar misschien ook niet. Ik beloof niets!

Heeft u enig idee waarom de Scandinavische schrijvers zo populair zijn in Nederland?Die vraag is me vaker gesteld en ik weet het eigenlijk gewoon niet. Er is namelijk niet echt een specifieke manier van schrijven in bijvoorbeeld Zweden. Als ik naar mezelf kijk, of Henning Mankell of Stieg Larsson, we zijn zo ontzettend verschillend qua schrijven. Het is ooit gewoon een heel goed idee geweest om als Zweed thrillers te gaan schrijven, ik bedoel, een Zweedse dichter, wie leest dat? Maar ik heb er niet echt een verklaring voor.

Leest u zelf veel?Ik lees heel veel, maar nauwelijks thrillers of misdaadromans. Ik lees literatuur, goede romans voornamelijk, wat ‘goed’ dan ook mag zijn. Het laatste boek dat ik las en wat ik ook aanraad, is het nieuwste boek van Linn Ullmann, een van de dochters van Ingmar Bergman. De rustelozen is een boek waarin zij vertelt hoe het is om de dochter van twee zeer beroemde ouders te zijn, een geweldig boek.

Bent u bang dat het teveel invloed heeft op uw eigen schrijven als u wel veel thrillers zou lezen?Nee, helemaal niet. Ik ben van mening dat je tijdens het schrijven juist moet lezen, ik krijg er zelf veel ideeën door.

Hoe viert u het als u een boek af heeft? Viert u dat überhaupt? Blijven de personages nog lang bij u of valt dat mee?(Lacht). Ik vier het niet echt, maar het is wel net als bij het lezen, als je een goed boek uit hebt, dan ben je er ook nog niet klaar mee. Het is wel een kleine overwinning als het weer gelukt is, dat zeker. Dat het weer gelukt is om 500+ pagina’s vol te schrijven (en dan ga je weer schrappen en herschrijven).
Een personage blijft in je herinnering en blijft wel bij je, maar ik kan ze wel makkelijk loslaten omdat ik ze al zolang bij me had tijdens het schrijven.

Uw laatste boek, De levenden en de doden van Winsford, is een stand alone. Was dat een bewuste keuze?Dat was zeker een bewuste keuze. Ik zal nooit meer een serie gaan schrijven. Wat er in de toekomst nog uit mijn pen of uit mijn brein komt, het zullen allemaal stand alones zijn. Ik ben gewoon te oud om nog een serie te gaan schrijven. Zo’n serie bestaat uit meerdere boeken verspreid over een aantal jaren en het is nogal stom om midden in een serie dood te gaan. En ik heb het al gedaan en het is geen uitdaging meer. Je gaat de Kilimanjaro toch ook niet twee keer beklimmen? Een keer is toch genoeg? Ik heb al twee series geschreven en dat is genoeg.

Hoe bevalt Nederland? U bent hier ongetwijfeld al vaker geweest?Oh Nederland bevalt heel goed! Ik ben er al een aantal keren geweest en een van mijn boeken speelt af in Amsterdam. Ik noem het A. maar het is Amsterdam. Tijdens zo’n bezoek als dit heb je niet veel tijd voor sightseeing, maar ik ben dol op Utrecht, compacter en knusser dan Amsterdam.
En men denkt dat de Van Veeteren-serie zich in Nederland afspeelt, maar ik schrijf de straten en grachten bewust verkeerd. Ik weet hoe ik ze schrijf, maar ik wil niet bevestigen dat het ook echt in Nederland is, ik laat dat gewoon graag in het midden, het lijkt op Nederland, maar het zou ook zomaar ergens anders kunnen zijn. De naam van Van Veeteren heb ik afgeleid van Jan-Willem van de Wetering, dat dan weer wel. Het is verder aan het inlevingsvermogen van de lezers.

Hoe vindt u het om de lezers van uw boeken te ontmoeten?Ik schrijf de boeken die ik graag zelf zou willen lezen en ik vind het erg belangrijk om de lezers te ontmoeten en te horen hoe zij het vinden. Het wordt ook steeds belangrijker om de lezers te ontmoeten vind ik. Zeker als je schrijft wat je zelf leuk vindt, om dan te horen of anderen net zo slim of stom zijn als jijzelf haha. Ik vraag lezers nooit ‘wat zal ik nu eens schrijven?’. Ik vertrouw erop dat er ook anderen zijn die leuk vinden wat ik zelf leuk vind.

Leest er iemand met u mee terwijl u schrijft?

Nee. Absoluut niet. Ik lees het hardop voor aan mijn hond tijdens lange wandelingen haha. Het ligt gewoon wat gevoelig. Stel ik schrijf een hoofdstuk en laat dat aan mijn vrouw lezen en zij zegt ‘mwoa, dat was niet heel best of wel?’…dat is gewoon niet goed voor je vertrouwen. Maar als het klaar is, dan lees ik het als eerste voor aan mijn vrouw (en dan valt ze in slaap). En als ik dan stop met lezen (want ze slaapt toch), dan zegt ze ‘nee nee, ik ben wakker!’, maar dat is niet zo, want dat kan ze inmiddels ook in haar slaap zeggen haha De hond is de veiligere optie, die luistert altijd.

‘Dank jullie wel voor jullie vragen, ik vond het erg leuk! En probeer zeker een van mijn boeken, het zijn er best veel ;-) Als ik jullie een volgende keer spreek, dan ga ik jullie de vragen stellen over mijn boeken. Do we have a deal?’

Deal!