De deelnemers zijn Brenda Veldwijk, Daniëlle Henssen, Lilian Brugel, Belinda Kühles, Esther van Golen onder begeleiding van Amanda de Leeuw van Weenen. Lydia Buist las mee met een eigen exemplaar. Melissa Skaye verstrekte de recensie-exemplaren, waarvoor onze hartelijke dank!
De meningen over de cover waren nogal verdeeld, maar na het lezen van de achterflap werd iedereen enthousiast en de eerste reacties kwamen binnen in het eerste blok (o.a. Hoe vind je het verhaal tot nu toe? Hoe bevalt de schrijfstijl je? Met welk personage kun je je het meest identificeren?), zoals:
Brenda:
In het begin vond ik de schrijfstijl iets te gespannen, het deed niets af aan het verhaal, maar het had wat mij betreft wat 'losser' gekund.
En nu wil ik alleen maar meer lezen, want spannend is het wel Ik kan me nog niet met een personage identificeren, waarschijnlijk ben ik nog niet ver genoeg in het boek.
Belinda:
Kan me niet echt met een personage vergelijken, of hebben jullie een gestresste Miep ontdekt die volgende week een nieuwe zaak (cafetaria) gaat openen en waar nog heel veel voor geregeld moet worden...
De deelnemers hadden ook genoeg te vragen aan Melissa:
Hoe vind je zelf de cover? (Renee)
Die
vraag verwachtte ik al. Achteraf bekeken is het geen typisch thrilleromslag. Het
is maar dat er thriller bovenstaat (al had dat van mij groter
gemogen) en dat de achterflaptekst laat weten dat het hier een
thriller betreft. De vrouw, de roos, alles klopt met het verhaal. Ik
was er altijd wel tevreden mee, maar ik zeg eerlijk: als ik het kon
overdoen, zou ik voor iets heel anders kiezen.
Hoe kom je aan de naam Skaye? (Belinda)
Hoe kom je aan de naam Skaye? (Belinda)
Ik
schrijf de Jeremy Jago fantasyreeks voor uitgeverij Zilverspoor. De
uitgever, Jos Weijmer, wilde Jeremy met de tijd laten vertalen
waardoor we bedachten dat mijn eigen namen niet echt lekker bekten.
(Bielsma-Schaaij) We zijn op zoek gegaan en Jos kwam eerst met Skay,
dat lag dicht bij mijn meisjesnaam. Samen even googelen of het kon,
toen bleek de naam te horen bij een of andere lesbische club. Leek
ons niet handig, dus kozen we Skaye en dat kon. Ik heb dubbele
gevoelens bij deze naam want Jos bedacht het. Jos is vorig jaar april
overleden en wordt afschuwelijk gemist. Die urenlange
telefoongesprekken, zeker die we voerden voor een pseudoniem waarbij
we ontzettende lol hebben gehad, zal ik nooit vergeten…
Melissa, je hebt ook een fantasyreeks geschreven, vanwaar ook de gang naar de thrillers? (Brenda)
Ik
werd door Vrouwenthrillers benaderd een kort thrillerverhaal te
schrijven. Ik zei dat ik dat niet kon, vonden ze onzin. Dus oke, ik
schreef iets en dat is de grondlegger voor Virtuele tango geweest. Ik
werd namelijk benaderd door een uitgeverij om er een heel manuscript
van te schrijven omdat ze onder de indruk waren. Ik wist niet wat me
overkwam. Maar ik vond het erg leuk om te doen dus zo ging het.
Begon het.
Wist je bij het eerste boek al dat het een serie werd? En dat je de titels met een V en een T wilde? (Belinda)
Nee,
niet echt. Gaandeweg met schrijven van Virtuele tango dacht ik: ik
kan echt geen afscheid nemen van Sanne en Luca. Vandaar dat Verboden
tranen kwam. Ik stuurde mijn manuscript toen naar een vriendin die
altijd proefleest en ze mailde mij: Melis, heb je dat bewust gedaan,
weer een titel met een V en T? Nou, nee dus haha, maar ik vond dat zo
leuk dat ik het juist wel wilde en zo ontstond de naam VT-reeks. Mijn
uitgever vroeg of ik daar zeker van was, tenslotte leg je je zo erg
vast met het vinden van een titel, maar daar maakte ik me niet druk
om. Een titel vind je altijd wel. Toegegeven: ik twijfel nog steeds
wat de titel van VT4 betreft. Ook al heb ik een rij op mijn tijdlijn
gezet, met het verzoek wat iedereen de beste titel vindt, ik ben er
toch nog niet helemaal uit.
Tijdens
de proloog leg je voor jezelf de dader min of meer vast... Of heb je
die dan pas achteraf geschreven of is de dader toch veranderd tijdens
het verhaal? (Daniëlle)
De
dader staat voor mij vanaf het begin af aan vast. Bij elk verhaal dat
ik schrijf is dat eigenlijk zo ;-)
Wat vind je leuker om te schrijven, thrillers voor volwassenen, of je Jeremy Jago reeks? En waarom? (Amanda)
Ik ga nu iets behoorlijk lulligs zeggen waar je niks tot weinig mee kunt: als ik met Jeremy Jago bezig ben (was, want ik heb t laatste deel afgerond) geniet ik als een klein kind, zo heerlijk vind ik zijn wereld. Maar nu ik weer helemaal in de VT wereld zit, loop ik mijn gezin gek te maken dat ik Sanne en Luca zo heb gemist en dat ik zo ontzettend geniet :-)
Ga je naast de VT-serie nog andere thrillers schrijven? (Lilian)
Er
is een losstaande thriller geschreven, In onschuld, die op dit moment
bij een uitgeverij is en waarvan ik hoop dat ze er een mooi boek van
gaan maken :-) Dat weet ik uiterlijk september, duimen dus maar! (inmiddels
is bekend geworden dat Melissa een contract heeft getekend bij
uitgeverij LetterRijn voor deze thriller)
De meeste vragen zijn gesteld en beantwoord. Maar wat vind je nu van zo'n clubje mensen die je boek kritisch lezen? Wat doe je met de reacties? (Esther)
De meeste vragen zijn gesteld en beantwoord. Maar wat vind je nu van zo'n clubje mensen die je boek kritisch lezen? Wat doe je met de reacties? (Esther)
Ik
ben altijd erg blij met positieve reacties (duh) maar neem de
negatieve juist met me mee. Ik noteer ze, want als een bepaalde
mening vaker voorkomt, moet ik daar echt iets aan of mee doen. Kijk,
als lezers de stijl niks vinden, kan ik daar weinig aan veranderen,
ik schrijf zoals ik schrijf, maar als er bv wordt gezegd dat ik te
herhalend schrijf (ik noem maar wat) let ik daar extra op. Herhaling
is echt killing en irritant bovendien. In dit 1e deel van de VT-reeks
merk ik wat moeite op met de karakters in het begin. Dat begrijp ik,
mede door die chatnamen en dan de gewone namen. Ik heb daar destijds
mijn hoofd over gebroken. Het was namelijk veel erger haha, dat heb
ik kunnen reduceren tot wat het nu is. Toch probeer ik er rekening
mee te houden, karakters die in mijn boeken voorkomen moeten echt een
doel dienen. Daarom ben ik ook zo blij met proeflezers, die geven je
ongenadig op je sodemieter en zorgen er wel voor dat je (soms met
pijn in je hart) bepaalde stukken delete. Maar als het het verhaal
beter maakt, doe ik het wel. Laat ik het zo zeggen: bejubeld worden
is geweldig, maar juist van negatieve reacties leer je en maak je er
een beter boek van. Ik kan gelukkig tegen kritiek.
Natuurlijk vroegen we Melissa ook hoe zij de leesclub ervaren heeft. Het is nogal wat als je debuut zo onder de loep genomen wordt...en wetende dat de volgende twee boeken in de reeks zullen volgen.Je boek in handen van een leesclub is als auteur met de billen bloot. Virtuele tango is het boek waar voor mij het thrillerschrijven mee begon. Een heel ander koekje dan mijn Jeremy Jago fantasyreeks. Omdat ik dol ben op series was het besluit er een serie van te schrijven snel gemaakt: de VT-reeks. Virtuele tango bestaat al even en in de daaropvolgende jaren heb ik veel geleerd. Ik hoop dat de leesclub dat opmerkt zodra ze aan Verboden tranen beginnen.
Virtuele
tango is eerder in leesclubs besproken en ik weet nog hoe doodsbang
ik destijds was. Ook nu voelde ik spanning, dat houd je toch. Ik denk
dat dit je scherp houdt, want je bent nooit uitgeleerd. Over het
omslag was al wat te doen, net als de titel. Mooi om te zien dat het
merendeel de vrouw en de rode en zwarte roos naderhand begreep.
Uiteraard verwacht ik nooit een 5 *, zeker niet voor een debuut. Het
sterrenaantal dat Virtuele tango krijgt, stemt me superblij, serieus!
Ik neem kritiek altijd ten harte. De reacties liepen zo nu en dan
uiteen, soms waren lezers het weer roerend met elkaar eens. Het is
voor mij leerzaam geweest, ik bekeek mijn verhaal door de ogen van
iemand anders. Ik wil de leesclub heel erg bedanken voor de tijd en
moeite die ze hebben genomen. Wat een uitgebreide verslagen,
fantastisch! Ik voel me echt vereerd!
Een geslaagd begin van deze speciale leesclub en geslaagd was het zeker, want de deelnemers beoordeelden Virtuele tango gemiddeld met 4 sterren! De leesclub gaat verder met Verboden tranen...
Een geslaagd begin van deze speciale leesclub en geslaagd was het zeker, want de deelnemers beoordeelden Virtuele tango gemiddeld met 4 sterren! De leesclub gaat verder met Verboden tranen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten