Vakantie
Sowieso een beetje een beladen onderwerp hier in
huis. Waar zij al maanden van te voren uitkijkt naar de vakantie, ben ik al
blij als ik eens een dagje thuis zit. Met de wekker die vroeg gaat, een full
time baan naast het schrijven en de kinderen, doe ik het eigenlijk al voor een
middagje op het Kattukse strand. Het meeste komt dat door alle tijd die je in
mijn ogen verkwanselt met het uitzoeken van de vakantie, het boeken, koffers
inpakken, de reis naar je vakantiebestemming, de reis terug, de veertig draaien
was als je weer thuis bent, etc. Al die kostbare tijd kun je zo in je zak
steken als je thuisblijft. Bovendien heeft de wereld bar weinig landen die ik
dolgraag eens zou willen bezoeken. Engeland, Schotland en Ierland. Dan heb je
het eigenlijk wel gehad, de rest google ik wel als het nodig is. Veel veiliger
ook, tegenwoordig.
Maar op die manier kom je nergens meer en het
klinkt al gauw een beetje zuur. En ik ben juist alles behalve zuur, dus hebben
we gelukkig een aardig compromis gevonden: cruisen. Op onze huwelijksreis zijn
we wezen cruisen door de Cariben en eindelijk ging er een vakantiewereld voor
me open. Iedere dag een ander land, tussendoor een beetje varen en ondertussen
heb je de geneugten van een vijfsterren hotel. Alleen de 12 uur durende vliegreis
naar Florida, Amerika was een beetje armoe, zeker met die super strenge douane
daar, maar vooruit. Toen hadden we de westkant van het Caribisch gebied te
pakken, later nog eens terug geweest voor de oostkant. Heerlijke tijd. Na vorig
jaar te zijn thuisgebleven, dit jaar weer een cruise. Niet weer zo ver weg en
dus niet zo exotisch, (lees: zonder vliegende vissen om het schip heen, niet
met dolfijnen zwemmen, geen Maya ruïnes bekijken, geen schildpaddenfarm
bezoeken), maar gewoon lekker in Rotterdam op het schip stappen. En ondanks dat
we ook een paar dagen op zee zitten, die minstens zo leuk zijn, zien we in een
goede week tijd eerst Duitsland, vervolgens Engeland, Frankrijk en België en
dan weer naar huis. Ongetwijfeld zal er in deze landen ook weer van alles te
doen zijn, al ben ik nog het meest nieuwsgierig naar Engeland. Daar ben ik nog
nooit geweest. Hopelijk kunnen we nog even in Londen kijken, bij het Charles Dickensmuseum,
dan kan ik dat ook weer afvinken.
Maar het meest van alles verheug ik me op lekker
bij het zwemband hangen met een biertje en een goed boek. Qua lezen loop ik hopeloos
achter, maar ik wil in ieder geval een paar boeken goed maken. Ik heb de
laatste roman Harem van Ronald
Giphart nog op de plank liggen. En ook een lokale roman De Aartsvader, geschreven door Peter van Duijvenboden is me met
klem aangeraden. En nadat ik vorig jaar De
Kronieken van Blackstone van John Saul gelezen heb, over een verlaten
gesticht, verslind ik alles wat hij geschreven heeft. Wat een goede schrijver!
Als je van enge verhalen houdt, en een vlotte, toegankelijke schrijfstijl, kan
ik hem van harte aanbevelen. Net als de verhalen van Joe Hill, Hoorns was ik zo onder de indruk
van deze man, die overigens de zoon van Stephen King is, dat ik meteen al zijn
boeken heb aangeschaft. Nu zit ik met smart op de vertaling van zijn laatste
boek Fireman te wachten, want ik ben
een luie lezer en lees eigenlijk alleen in mijn eigen taal. Deels omdat ik een
luie lezer ben, maar ook omdat Nederlands gewoon een hele mooie taal is. Ook
liggen er nog ongelezen boeken op de stapel van Dean Koontz, Stephen King, Mo
Hayder en Michael Robotham. Zo veel te lezen en zo weinig tijd. Ach, een
luxeprobleem.
Iedereen alvast een fijne vakantie en veel leesplezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten