Mijn
Thrillerlezers collega’s schrijven elke week een stukje over wat ze
lezen, lazen en nog gaan lezen…en wat ze zoal verder deden die
week. Ik niet, ik schrijf dat hooguit 1x per maand…en met een
beetje mazzel heb ik dan ook zowaar een boek gelezen.
Afgelopen
maand was het niet echt een goede leesmaand. Op 10 maart liet ik mijn
bijna 19 jaar oude kat Gekkenhuis inslapen en sinds die tijd gaat het
lezen even niet. Ik las maar 1 boek uit: ‘The Perfect Husband’
(Bloedbruiloft) van Lisa Gardner. Heerlijk boek, leuk mens, echt van
genoten…hoe de hoofdpersonen heten weet ik niet meer, want hoe
graag ik het ook anders zou willen…dat soort dingen blijven niet
echt hangen helaas. Mede een van de redenen dat recensies schrijven
niet echt mijn ding is…ten eerste lees ik dan niet ontspannen, want
ik moet bijna het hele boek overschrijven wil ik er iets van
onthouden…en ten tweede, zodra het boek uit is…verdampt het
verhaal als zijnde ochtendnevel aan het begin van een mooie dag. Echt
zo jammer.
Er
wordt daardoor nog steeds gewerkt aan een recensie van ‘De
Verzamelaar’ van Diana van Hal, inmiddels is het toch wel slimmer
om het boek nog eens te gaan lezen, want het boek verdient
echt een mooie recensie. Vond het namelijk een prima verhaal, maar
ondanks alle aantekeningen en het al geschreven mini-begin ben ik
toch teveel details kwijt. Zo suf.
Het
gekke is als ik dingen hoor, dan onthoud ik ze wel…maar meestal is
dat nutteloze info en zo. Ik heb dan ook eens een luisterboek
geprobeerd…en dat is het dan toch ook weer niet…ik viel erbij in
slaap, telkens weer opnieuw ;-)
Na
‘The Perfect Husband’ begon ik in ‘Eye of Minds’ van James
Dashner, omdat Mir en ik naar de signeersessie bij Paagman in het
centrum van mijn woonplaats zouden gaan. Nou heeft Mir er al
uitgebreid over geschreven, dus dat ga ik niet doen…het was er zo
druk dat we weer zijn weggegaan…hutjemutje, als sardientjes, op een
stilstaande roltrap staan was niet echt ons ding. Boek verdween weer
ongelezen op de stapel…nou ja…ik ben er wel in begonnen in de
tram op weg naar het centrum van de stad…dat dan weer wel, maar
daar bleef het bij.
Ook
begon ik bij de kapper in I <3 Christmas van Lindsey Kelk, maar
eigenlijk moet je dat boek zo rond de kerst lezen, ook weer mee
gestopt dus. Het enige waar ik me nog toe kon zetten was het kijken
van de vele nutteloze programma’s via een tv app op mijn iPad. Ik
keek naar programma’s waar 2 zussen van cupcakes hele bouwwerken
maakten, elke afdeling ruzie kregen, er van alles misging, maar waar
het tegen
het eind toch nog goed kwam…vreselijk voorspelbaar en
nietszeggend…heerlijk ;)
Ik keek naar volwassen dertigers die door hun ouders werden gekoppeld aan een partner…ook door de ouders uitgezocht, om zonder dat ze elkaar leerde kennen met elkaar te trouwen…dat het niet ging werken leek me ook meer dan logisch…en dan natuurlijk op via het internet volgen hoe de beide partijen elkaar zwart maakten…ik had het er druk mee.
Programma’s
over trouwjurken, bruiloften, wie er het mooiste huis had, of er
juist van af wilden, maar geen hond die het wilde hebben. Nou moet ik
wel zeggen dat ik sinds kort wel iets selectiever ben gaan kijken. De
app is namelijk vernieuwd. Je kan nu tot een week de programma’s
terugkijken, dus de ‘noodzaak’ om dan ook echt te kijken op het
moment van uitzending is weg. Zo langzamerhand begin ik weer andere
dingen te doen. Moestuintjes verpotten en zo en een beetje van het
zonnetje te genieten…en ook heel belangrijk het Formule 1 seizoen
is weer begonnen. Na 2 races zit het #OhVerstappen gevoel er al goed
in…dat belooft
wat voor de rest van het seizoen.
Ik
hoop echt dat mijn volgende ‘wat las ik de afgelopen maand’ iets
meer over boeken gaat en iets minder over tv-programma’s ;)
Tot
de volgende keer,
Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten