Ik heb een bijzondere week achter de rug: na
maandenlang een harde brom in mijn rechteroor te hebben gehad was hij opeens weg! Opeens zomaar...
Stel bij die brom voor dat je een vliegtuig in de lucht hoort. Soms harder soms
rustiger...Maar altijd aanwezig. Ik geniet er maar van want voor hetzelfde
geld komt hij binnenkort weer aangevlogen. Maar het is alsof een vieze bromvlieg mijn leven uitvloog.
Deze week had ik met dat grijze sombere weer zin in Yankee candles en Woodwicks
aandoen en zo lekker op de bank lezen. Vanaf donderdag heb ik heerlijk in
boeken kunnen duiken en was er in drie bezig: thriller, roman, columns.
Heerlijke rust letterlijk en figuurlijk eindelijk.Maar ik vermaakte mij prima
met de nieuwe Griet op de Beeck. Die dame verscheen deze week op tv met een
prachtinterview dat precies op een moment kwam waar ik twijfelde over een
belangrijke stap. Haar mooie redenering over dat je geen zaken onder het tapijt
moet vegen en er op moet gaan staan in de hoop dat het vanzelf verdwijnt, maar
juist dat tapijt op te tillen en het aan te gaan geeft bevrijding.
Wij mensen proppen genoeg onder het tapijt voor de lieve vrede. Zoals Griet
praat schrijft ze. Ik vind het prachtig wat ze op papier zet. Nu net uit: Gij
nu met korte verhalen. Het is mooi en kan het zeker aanraden. Verhalen die je tot nadenken zetten.
Daarnaast begon ik in IJsmoord van Fred Vargas. Fred is vreemd genoeg niet erg
bekend in Nederland. Ze won verscheidene prijzen en wordt in andere landen goed
verkocht. Origineel vind ik haar stijl. Anders dan de gewone spannende
romans.Voor diegene die eens wat nieuws willen proberen... Zeker de mensen die
van de Scandies houden (rustige tempo).
En terwijl ik dit type krijg ik een uitnodiging voor een boekpresentatie
binnen. Waar maar 1 gewone lezer naast vrienden en bn-ers uitgenodigd
wordt....en dat vind ik dan leuk.
Tussen het lezen door heb ik een boef rondrennen. Da Kreel slaapt veel, maar
rent ook van zolder tot kelder. Graaft planten uit enz enz. Ik lach me dood om
het beest. Huizen zonder boeken en katten vind ik altijd kaal. Een boekenkast
maakt zo vol zegt men vaak, terwijl ik daar dan een tv scherm van 3 meter breed zie... Ik snap
het.
Wat hier ligt te stuiteren om gelezen te worden is in ieder geval de nieuwe van
Toni Coppers De hondenman. Een boek wat ik samen met de freule lees voor een
duorecensie. Ik beken dat ik nog nooit eerder een boek van hem las... Terwijl
ik er zo'n stuk of zes heb staan. Raar, ik weet het. Hoogste tijd dus...
Ook de nieuwe Deflo ga ik samen met de freule lezen. Beetje klef zo alles met de freule.. Afgelopen donderdag hadden we een Meet and Greet met Lisa Gardner bij Bol.com
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik de boeken van Lisa heerlijk vind en zeker de nieuwste, maar het allerleukst vond ik dat ik Janneke weer zou zien bij Bol. Dus toen Amanda en ik door het gebouw naar de zaal geleid werden en ik daar een prachtvrouw in leren broek ontdekte, stond ik op de rem. En was de begeleider allang doorgelopen.
Maar je leert tijdens een autorit heen en terug van elk een uur en een happie eten onderweg iemand wel goed kennen. Leuk! Veel gepraat, gekletst en gelachen.
Ink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten