maandag 4 januari 2016

Lydia's eerste leesweek

Hallo allemaal! Ten eerste gelukkig nieuwjaar en de beste wensen voor 2016. De feestdagen zijn voorbij en het gewone leven gaat weer beginnen. 

Even terugblikken op 2015 : ik heb 100 boeken gelezen. Een mooi aantal en daar  zaten best parels tussen die best nog even genoemd mag worden. 
* Souvenir van Marcella Kleine 
* Indigo van Sterre Carron 
* Verbroken van Linda Jansma 
* Het meisje op de weg van Michael Berg 
* Negen van Stefan Ahnhem 
* Jij bent de volgende van Gregg Hurwitz 
* Zij die mij dood wensen van Michael Koryta 
* De lege stad van Simone van der Vlugt.
Deze titels kon ik zo opnoemen zonder na te denken. 

Ik denk dat ik dit jaar ook wel op de 100 boeken uitkom. Aan het einde van het jaar zal ik jullie vertellen hoeveel het er geworden zijn  Ik heb de eerste van dit jaar alweer uit. Nu zeg ik wel 'alweer', maar ik heb me er doorheen moeten worstelen: De huurster van Celia Fremlin. Op de cover stond adembenemend.. nou ,sorry niet in mijn ogen. De huurster is niet mijn boek. 
Mark en Louise zijn getrouwd en hebben twee dochters en een zoontje een baby, een huil baby. Ze hebben een zolderkamer vrij en verhuren het aan Vera Brandon. Sinds haar intrek gebeuren er een paar vreemde dingen. Louise denkt in eerste instantie dat het aan haar ligt want ze is oververmoeid, ze heeft door haar huilbaby slaaptekort en ondertussen moet ze een gezin draaiende houden. Het is in mijn ogen geen thriller, ik was op pagina 153 en er was nog niks gebeurd. Je leest het wel en wee van het gezin, hoe zwaar het is als je een huilbaby hebt bla bla bla . En hoe boos de buurvrouw is als de baby huilt. Nee wat dat betreft was de spanning ver te zoeken in dit verhaal. En dan kan een boek lang duren.        

Manlief  was bezig met een legpuzzel van Jan van Haasteren en de aantrekkingskracht was groter om te gaan puzzelen.  En ja ,als je eenmaal bezig bent dan zeg je gauw nog 1 stukje en het worden er gauw meer. In bed lees ik altijd op de e-reader i.v.m. dat het niet fijn is om met groot licht te lezen, terwijl er ook iemand wil slapen. Op mijn e-reader lees ik  Hemelsblauw van Margreet Slikker en in tegenstelling tot De huurster moet ik me bij dit boek mezelf toespreken om de te slapen, want het klokje tikt door. Ik lees dit boek nu voor de tweede keer en dat is helemaal geen straf dit boek. Hemelsblauw mag best onder de aandacht gebracht worden. Dit boek heeft echt de ingrediënten voor een thriller. Twee rechercheurs staan voor een groot raadsel wanneer ze bij een kunstschilder een verminkte man aantreffen. Er komen meer meldingen van moorden. Één van de rechercheurs heeft een moeilijk tijd achter de rug, haar tweelingzus is op brute wijze verkracht en is na een paar jaar verdwenen.  Ze probeert dit verborgen te houden voor haar collega. 
Hou het blog maar in de gaten want recensie zal hierop verschijnen.  

Mijn volgende boek is Nena van Andreas Rood, voor mij een onbekende auteur .

Lydia

Geen opmerkingen:

Een reactie posten