Was
2015 een bijzonder jaar op boekengebied voor jou?
Jazeker!
Mijn historische roman 'Elke dag een druppel gif' kreeg meer dan dertig lovende
recensies en werd bekroond met de Thea Beckman-prijs. Ik heb er lang aan
geschreven terwijl ik geen idee had of er iemand op zat te wachten - dus ik ben
hier erg blij mee.
Las
je veel dit jaar en aan welke hoeveelheid moeten we dan denken??
O
jee. Ik las en lees altijd veel te weinig. Ik lees vooral in bed. Maar terwijl
mijn man naast mij de dikste pillen tot zich neemt, blijf ik te vaak steken in
het werk van cursisten. Ik lees te weinig, maar mijn excuus is dat ik ook
schrijfdocent ben.
In de vakantie lees ik meer,
maar ook dan minder dan mijn man. Als ik een boek goed vind, ben ik een langzame
lezer.
Hoeveel? Per jaar? Geen
idee. Veertig? Daar zitten ook dunnere kinderboeken bij. Geen pillen (dus niet:
Het puttertje van Donna Tart of Het lot van de familie Meijer van Charles
Lewinksy).
‘Muidhond’
van Inge Schilperoord. Omdat de auteur ongelooflijk goed in het hoofd van de
gestoorde hoofdpersoon weet te kruipen en deze man zo van binnenuit beschrijft
dat je hem begrijpt en met hem meevoelt. Een schrijnend verhaal. Er lijkt niet
veel te gebeuren in dit boek en tegelijk is het bijna ondraaglijk spannend. Ik
was blij dat ik het uit had.
‘Geef
me de zon’ van Jandy Nelson. Omdat de auteur de emoties van de hoofdpersonen zo
origineel verwoordt en omdat het haar lukt het overweldigende van een eerste
grote liefde in woorden te vangen. Zo mooi dat ik erom moest huilen.
‘Aquarium’
van David Vann. Een prachtig verhaal over familiebanden en liefde. Vann
gebruikt mooie beeldspraak en metaforen.
O help.
Nou, dan maar een van een buitenlandse schrijver die is overleden: ‘Alles wat
is’ van James Salter. Geen laffe keus, want dit boek en deze schrijver zijn alom
bejubeld, door schrijvers die ik bewonder. En Salter kan inderdaad werkelijk prachtig
schrijven! Maar waar ik over viel (goed nadenken, ik las het alweer even
geleden) waren bijvoorbeeld de vreemde perspectiefwisselingen. Daarnaast verschijnen
er opeens bijpersonages die alle aandacht naar zich toetrekken, en vervolgens
weer verdwijnen. Hier laat ik het bij.
Wat
kunnen wij van jou in 2016 verwachten?
Na
'Elke dag een druppel gif' wilde ik iets totaal anders schrijven en dat is
‘Ollie en het Kronkeldier’ geworden. Het is een 8+ boek, een ode aan de
fantasie en komt na de zomer uit bij uitgeverij Luitingh Sijthoff. Met
prachtige illustraties van upcoming talent Marieke Nelissen.
Ik
ben van plan me nu weer op een groter project te richten voor young adult of
volwassenen, maar veel meer dan vage ideeën heb ik nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten