2015 was zeker een bijzonder boekenjaar voor mij! In de herfst verscheen mijn psychologische thriller Souvenir, waar ik mijn ziel en zaligheid in heb gelegd door te schrijven over het land waar ik zoveel mooie herinneringen heb liggen. Indonesië. Het ontroerde me daarom extra dat een schrijfster als Linda Jansma zo enthousiast over Souvenir was, dat ik een quote van haar op de cover mocht plaatsen. Verder was er nog een reden waarom 2015 een bijzonder boekenjaar voor mij was. Maar dat vertel ik bij de laatste vraag.
Las je veel dit jaar?
Om eerlijk te zeggen, dacht ik dat ik dit jaar niet veel gelezen had. Ik heb namelijk best een druk leven, ik werk veel, ben altijd bezig en weinig thuis. Daarom was ik verrast te constateren dat ik toch nog ruim 40 boeken heb gelezen. Dat komt waarschijnlijk doordat ik weinig tv kijk en tijdens lange autoritten graag lees. Als ik zelf niet rijd uiteraard!
Welke boeken sprongen er bovenuit? En waarom?
Heb je even? Van die 40 waren er meerdere boeken, die er wat mij betreft echt uitsprongen. Die zijn in twee categorieën te verdelen.
De boeken waar veel – verborgen – humor in zit:
Dame Blanche – Elvin Post
Het Rosie Project – Graeme Simsion
Weerwater – Renate Dorrestein
Hemelen – Marion Pauw
Ik moet je iets vertellen – Marion Pauw
En dan de boeken met een heel realistische verhaallijn, waarvan je je realiseert dat het zomaar werkelijkheid kan zijn of worden:
Verbroken – Linda Jansma
De Vleugeldief – Tove Nilson
Langs de afgrond – Carla Norton
Wat heb ik gedaan – Amanda Prowse
Ik mis mezelf – Lisa Genova
Op dit moment lees ik ‘Wereldveroveraar’ van Douwe de Haan, die als hulpverlener in de jeugdzorg zelf cliënt van de ggz werd. In zijn boek schrijft hij niet alleen over zijn psychiatrische ziekte, maar ook over zijn wanen waarin hij een – voor hem levensechte – relatie heeft met topmodel Doutzen Kroes. Bizar om te lezen hoe hij via haar kennismaakt met Shakira en met allerlei andere beroemdheden.
Wereldveroveraar is niet alleen aan te raden voor mensen die zelf met psychiatrische problematiek kampen en de weg naar herstel zoeken, maar ook voor hun familie en anderen die willen proberen te begrijpen wat er gebeurt met iemand die aan psychoses lijdt en/of manisch depressief is.
Welk boek vond je tegenvallen?
Engeleneiland van Camilla Läckberg vond ik
tegenvallen. Al die personages, ik kon er geen touw aan vastknopen. Het gebeurt
niet vaak dat ik een boek niet uitlees, maar dit boek heb ik al snel aan de
kant gelegd. Wel jammer, want ik had er hoge verwachtingen van. De titel vond
ik prachtig en veelbelovend. Maar het kan best zijn dat andere lezers het een
schitterend boek vinden.
Wat kunnen we van jou in 2016 verwachten?
Wat veel mensen niet weten, is dat ik in
juni 2015 nog een thriller heb afgerond! Zelf ben ik heel enthousiast over dat
verhaal en kan ik bijna niet wachten tot ik het als paperback in mijn handen
heb. Toch moet dat boek nog een tijdje wachten omdat ik het niet te snel na
Souvenir wil laten verschijnen. En dan moet je weten dat mijn vingers al weer
jeuken om met een volgend verhaal aan de slag te gaan. Dat zit in hoofdlijnen
al in mijn hoofd en straks – na het schrijven van dit epistel – begin ik aan
het eerste hoofdstuk! Spannend!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten