Een
hele mooie omslag een half vrouwengezicht met een veer aan de linkerkant voor
de kijker. Een geweldig mooi blauw oog
en dan de titel van het boek ook in datzelfde blauw. Dit zijn van die omslagen
waar ik blij van word. Een mooi opvallende kleur die er uitspringt, niet een
heel luguber plaatje maar gewoon mooi. Zoiets pakt me en maakt dat ik hem oppak
en de achterkant lees in de boekhandel.
Het verhaal:
‘Afgestroopte huid, een roos op haar buik en
een fles champagne op het nachtkastje.’
De
44-jarige rechercheur van de politie in Boston, D.D Warren, valt op een plaats
delict van de trap, waar ze als laatste is gebleven omdat ze haar instinct
volgde. Wat er gebeurd is, is voor D.D een raadsel, het enige wat ze weet is
dat ze geluk heeft gehad. Om met de pijn om te gaan, die ze heeft overgehouden
aan haar val, heeft ze een afspraak bij een nieuwe therapeut, Adeline Glen.
Wat
betekent het kinderliedje ‘het regent, het
regent’ dat elke keer in haar hoofd klinkt? Wat is er gebeurd op de avond
van haar val en wie is de ‘rose killer’
die de huid van zijn slachtoffers afstroopt en stukjes mee neemt als trofee?
Hebben we te maken met een copy cat of ‘gaat
het bloed waar het niet gaan kan, en wint bloed het uiteindelijk altijd?’
Wie is de nieuwe Harry Day?
Mijn mening:
Lisa
Gardner is voor mij geen onbekende schrijfster. D.D Warren is de hoofdpersonage
van meerdere boeken van Lisa. Dan word ik al helemaal vrolijk, dat staat garant
voor een paar uur leesplezier, lekker jezelf weg laten zinken in de wereld van
onderzoek en lekker lugubere details.
Wanneer
je begint in Zonder Angst ben je al
gauw weer bekend met D.D Warren, de rechercheur die zich vastbijt in een moordzaak
en zich moeizaam los kan maken van haar werk, ondanks de pijn waar ze dit keer
mee te maken krijgt. Na de eerste moord, waarbij D.D viel, wordt er nog een
moord gepleegd met de zelfde modus operandi en deze lijkt wel heel erg op de
daden van Harry Day. Maar dit is onmogelijk….Harry is al veertig jaar dood. Weten
de biologische dochters van Harry, Shana en Adeline, er meer van? Shana zit al
meerdere jaren vast omdat ze sinds haar 14e in haar vaders
voetsporen is getreden en Adeline Glen werkt als psychiater en heeft dezelfde
genetische afwijking als haar vader: ze kan geen pijn ervaren.
Deze
twee dames maken een groot deel uit van het verhaal, ze zijn erg goed
beschreven en ik raak al gauw nieuwsgierig naar hun verleden en hun onderlinge relatie.
Wat is er gebeurd in hun jeugd en waarom heeft Adeline altijd verstopt gezeten
in de kast?
‘Ik ben papa en jij bent
mama, en mama is niet liefde, Adeline. Mama is erger.’
Dit
zijn van die zinnen waardoor ik echt getriggerd word naar de waarheid en wil ik
doorlezen om er achter te komen. De details van de moorden worden heerlijk
gruwelijk door Lisa beschreven. Persoonlijk houd ik er wel van, de manier hoe
de huid word losgesneden door de moordenaar is net dat extra`s wat het in dit
verhaal afmaakt. Het verhaal gaat gaandeweg alle kanten op en steeds krijg ik
nieuwe ideeen over hoe het verder zou kunnen gaan, en toch word ik elke keer
verrast over de wending, het is heel onvoorspelbaar geschreven.
‘Doe dan je deuren op slot. Want dat je geen
pijn kunt voelen, wil niet zeggen dat het geen pijn zal doen als hij je komt
halen.’
D.D.
Warren, de hoofdpersoon in de boeken van Lisa Garder, is in dit verhaal ook wel
een perosnage, maar Shana en Adeline spelen in Zonder Angst meer de hoofdrol, maar dat is zeker geen minpunt.
Het
is een heerlijk leesbaar verhaal met enorm veel goede opgebouwde spanning en
veel verrassende wendingen. Ik zeg weer een toppertje van Lisa Gardner. Dus ben
je fan van de schrijfstijl en de boeken van Lisa, dan is dit ook zeker een
aanrader!
Moon

Geen opmerkingen:
Een reactie posten