Wat leest het team deze week...

Halloooooo!

Daar ben ik weer! De rust in mijn kop begint terug te keren en dus ook de ruimte om te lezen.

Over de schreef van Karen Rose ben ik inmiddels op de helft. Lees nu ook lekker onderweg naar mijn werk op de ereader. Moet tenslotte een half uur in dezelfde bus doorbrengen. Tijd genoeg dus.

Moederziel van Marelle Boersma heb ik zelfs uitgelezen. Een goed boek, eentje die onder mijn huid ging zitten. Ook omdat ik ook een invalide moeder heb en dat dus heel herkenbaar is. De ontknoping was ergens toch wel een verrassing, al was het niet helemaal onverwacht....Niet het beste boek van Marelle, maar wel een aanrader.

Ben ook een heel eind opgeschoten in het manuscript dat ik aan het proeflezen ben. Ben nog niet heel enthousiast en vraag me af of ik dat ook nog ga worden.

En uiteraard heb ik Enkele reis van Marelle Boersma ook in huis gehaald. En natuurlijk kan ik dan ook niet wachten om er in te beginnen.

Het begin is veel belovend. Zal ze Nobody weten te evenaren? Of zelfs te overtreffen?

Dat lezen jullie in mijn recensie!

Een fijne leesweek allemaal en tot volgende week!

Juul

***************************************************************************************

Afgelopen week heb ik Verbroken van Linda Jansma gelezen. Kort verteld gaat het boek over een ethisch hacker die een lek in de netwerk beveiliging van een bedrijf ontdekt. Het lijkt misschien op het eerste gezicht voor veel mensen saai, omdat het buiten hun leefwereld is, maar de gevolgen zijn voor deze hacker zo groot, dat het alleszins een saai boek geworden is. Ik zou zeggen heb je het nog niet gelezen, dan moet je dat echt eens doen.

Voor aankomende week staat Golem geschreven door Koen Stuyck op het programma.

Dit boek speelt zich af in Palestina en Israël. De hoofdfiguur in het boek heeft vrienden in beide landen en dat levert conflicten op. De omschrijving beloofd dat het een thriller wordt. Ik ben benieuwd.

Het geboren worden en leven in één van beide landen lijkt me overigens op zich al een thriller. Het nooit veilig kunnen voelen..

Renee

***************************************************************************************

De Week van Moon

Ik heb niet zo heel veel boeken uit gelezen , wellicht komt dat omdat ik best moeite had om door het boek van Anna George te komen. Het was zeker geen slecht boek maar het had een aparte sfeer waardoor het minder makkelijk las en ik persoonlijk niet echt gepakt was.

Allereerst had ik net voor het weekend Doodnormaal uit van Graeme Cameron, een boek waar ik wel van genoten had. De spanningsboog was erg goed, ik wilde gewoon weten waar het heen ging, het duurde wel langer voor ik gepakt was. Maar ja ik lees de laatste tijd zulke goede boeken dat je verwachting ook hoger komt te liggen en misschien dat je daardoor soms moeilijker in boeken komt.

De wending van Doodnormaal was super en tot het einde raak je verrast. Na Doodnormaal verder in Anna George omdat de nieuwe van Liza even op zich liet wachten. “ Wat er aan vooraf ging” is een ander soort boek als wat ik normaal lees. Het werd verteld in het heden en verleden, voor de moord op Elle, vanuit het beeld van David de man van het slachtoffer en vanuit het beeld van Elle

welke zweefde boven haar lichaam en in tussen haar hele leven overzag. Een zweverig boek wat me soms niet kon boeien maar toch ook weer wel, want ik was benieuwd naar het waarom .. en eerlijk gezegd kreeg ik zelfs moordneigingen naar David toe. Wat een irritante man.!!!

En toen werd Liza Marklund bezorgd, het laatste boek over Annika Bengtzon! Ik ben nieuwsgierig en ben hem dus gelijk gaan lezen nadat ik mijn laatste boek uit had. En ik kan je zeggen: hij is weer fijn! Annika haar zus Brigitta raakt vermist en er zijn allerlei verwikkelingen op Annika haar werk. Het onderzoek naar de moord op een striptease danseres, pakt Annika weer op en bijt zich er vast in. Door de vermissing van haar zus komen er allerlei demonen uit haar jeugd omhoog; kan ze dit aan? Ik ga gauw verder lezen, binnenkort lees je mijn mening op het blog

Allemaal een fijne leesweek

Moon

********************************************************************************************************

 Weer een heerlijke week  is om gevlogen. Met prachtig weer in het zonnetje zitten lezen. Ik had het boek Overspel van Clarice Janzen om te lezen. Ik moest er echt even in komen, want het was wat saai in het begin. Maurits en Eva zijn gelukkig getrouwd, maar Eva wil wat meer spanning en stelt  aan Maurits voor om vreemd te gaan. Het plan is om dit met elkaar te doen. Ze nemen beide een andere identiteit, Eva wordt Céline en Maurits wordt Ivo aan en spreken af in een hotel. De verleiding duurt langer dan Maurits had gedacht, die dacht meteen in bed te belanden, maar dat gebeurt niet. Eva is zo goed in haar rol, dat Maurits soms twijfelt of hij er wel mee door wil gaan, want hij gaat voor Céline diepere gevoelens krijgen.

Dan staat de politie op de stoep, met de mededeling dat er een vrouw dood gevonden is in een hotel, met de naam Maxime en of hij Ivo Dijkmeester is. Dan wordt het spel beangstigend. Wie is de dode vrouw, Eva, Céline of Maxime?

Na de dood van de vrouw krijgt het boek een spannende wending en ik had moeite om niet vast achterin het boek te kijken wat nu het plot eigenlijk was.

Een boek met een plot dat je bijna niet kunt verzinnen.

Mijn volgende op de stapel is Verloren ook weer van dezelfde schrijfster Clarice Janzen. Ik ben er al in begonnen en net als bij het eerste boek wacht ik op de spanning.

Er volgt een druk weekend met twee verjaardagen, want mijn jongens zijn jarig met 10 jaar en 2 dagen verschil ertussen. Nog een gezellig optreden van de jeugdband en een begrafenis, wat dan weer minder leuk is. Mijn weekend is gevuld maar hopelijk heb ik ’s avonds  voor het slapen gaan nog puf om een paar bladzijdes te lezen.

Iedereen weer een fijne week toegewenst.

Lieve groetjes Caroline



***************************************************************************************

Dit is de week 'van het opzij schuiven'.
Vorige week begon ik met Galveston van Nic Pizzolatto. Pizzolatto is onder andere verantwoordelijk voor de serie True Detective. Die serie heb ik niet zo heel lang geleden gezien en ik moest daar echt even inkomen, dat duurde een aflevering of 5. Lang ja, maar het was boeiend genoeg om te blijven kijken. Dit boek is qua sfeer wel enigszins als die van de serie. Niet heel vrolijk en er wordt voornamelijk in gepraat. Ik had beter een ander boek kunnen pakken terwijl ik wachtte op het boek van Liza Marklund (die werd via een omweg bezorgd). Maar goed, Liza belandde uiteindelijk op de deurmat en Galveston werd aan de kant geschoven.
Begonnen in IJzer en Bloed van Liza Marklund. Ik heb nog nooit iets van haar gelezen, ken haar alleen van naam. De schrijfstijl is prettig, maar het is al wel meteen duidelijk dat er heel erg veel aan vooraf is gegaan, waardoor hoofdpersoon Annika is waar ze nu is. Klinkt vaag misschien, en het is ook wel logisch als je begint met het 11e deel in een serie, maar toch vind ik dat jammer. Ik hou van series en dan het liefst met boek 1 beginnen :-)
Tsja...en dan ga je naar de boekpresentatie van het nieuwste boek van Marelle Boersma en dan kom je daarmee thuis....hoppa! Liza maar even aan de kant en ik ga straks in Enkele Reis beginnen. Kan niet wachten!

Miriam 
*********************************************************************************

Aloha! 

Het was een actieve en leuke week waardoor er van lezen iets minder terecht kwam. De boekpresentatie en het dagje uit naar Amsterdam met Ink en Crien en daarnaast de voorbereidingen op de dressuurwedstrijd die gisteren van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat plaatsvond, genieten en bijkomen, dat is en was het. Een van mijn passies: de paarden. Ik zit met plezier in het bestuur van de rijvereniging en daarnaast dus ook in de wedstrijdorganisatie. Maar goed, boeken dus. Maandag kreeg ik in Amsterdam De Hondenmoorden.

Ben tot over de helft gekomen nu en ga op deze stralende zondag, met wat spierpijn, weer een slag slaan in dit boek. Een boek waarvan ik nog niet concreet kan zeggen wat ik ervan vind. Fijne leesweek allen en tot de volgende keer!

Karin.

******************************************************************************************************************

Hatsjiiiiieeee! Ja,  sorry hoor ik heb het een beetje te pakken. Maar daar gaan we het niet over hebben . 

Wat heb ik gelezen?  Ik heb 'Negen' van Stefan Ahnhem uitgelezen . En echt hij is GOED!!!!!!!. 

Ik had bij sommige gebeurtenissen dat mijn hersenen gingen kraken , dat ik dacht hè...... 

 We leren Fabian nog beter kennen. Doordat  in bepaalde gebeurtenissen  verwezen wordt naar Zonder gezicht, twijfelde ik.  Ik was niet de enige: ook Miriam lid van  facebookgroep thrillerlezers begon te twijfelen of Negen niet het debuut moet zijn. Wilma , ook lid van de thrillerlezers hielp ons uit de brand en deed navraag bij de auteur.  'Negen'blijkt een prequel van Zonder gezicht te zijn. Negen geeft wat meer inzicht in het verleden van Fabian  en vind plaats een half jaar eerder voor het verhaal in Zonder gezicht. 

Binnenkort mijn mening van dit boek .

En toen was het tijd om in " De toneelclub " te starten van Nathalie Pagie, haar debuut. Ik had nog nooit iets van haar gelezen . Wel heb ik haar een paar keer ontmoet, een lieve spontane auteur die de tijd neemt de tijd voor haar lezers(en nietlezers dus..note Ink). Haar debuut is een heerlijk boek om te te lezen: vlot geschreven.  Na een verbroken traumatische relatie , begint Elin opnieuw in een nieuwe stad , nieuwe baan en een nieuw huis . Ze wil maar een ding en dat is haar geweldige (geweldadige? note Ink) ex Daniël vergeten.  Het gaat goed ,ze heeft er weer zin in  en ze sluit zich aan bij een toneelclub . Ze komt een oude bekende tegen waar ze herinneringen mee heeft die ze liever vergeet. Ze maakt een keuze : de oude Elin maakt plaats voor de nieuwe en ze neemt het heft in eigen  handen . Ze weet één ding zeker ze wil niet nog een keer slachtoffer worden. 

En dan pakken we maar gelijk haar volgende boek " De Campus ". 

En dat komt ook wel goed , want het leest heerlijk vlot . Die komt wel uit vandaag . Maar eerst jullie even op de hoogte houden van wat ik lees ......

En door bepaalde gebeurtenissen ben ik er niet aan toegekomen om de recensie te schrijven.  Dus even streng zijn voor me zelf . 

Wat ik naar de Campus ga lezen?  Ik heb geen idee nog , maar dat komt wel goed. 

Fijne week iedereen en tot volgende week. 

Groetjes Lydia 

***************************************************************************************

En daar zijn we weer :wat lazen we deze week? Nou in ieder geval niet wat ik in mijn vorige stukje schreef. Na een dagje cultureel doen in Amsterdam en een boekpresentatie op een waanzinnige lokatie ,begon ik gelijk in het daar gekochte boek "een schitterend ongeluk" van Inge Ipenburg. 

Heerlijk boek en was in twee dagen uit. Dinsdags viel de nieuwe van liza Marklund op de mat en daar gelijk in begonnen voor het blog (recensie volgt dus). Ik heb nog nooit iets van haar gelezen en ga er dan ook open in. We zijn nu op de helft en tot nu toe een fijn boek! 

Ondertussen lees ik s'avonds in  "Van binnen is alles stuk" een roman over de tweede generatie holocaust overlevenden. Interessant ,maar niet de meest fijne schrijfstijl. Aankomende week dus deze uitlezen en hopelijk beginnen in "gebroken geheugen" ...... We gaan het mee maken , want er moet ook nog gewerkt worden en dat soort onbenullig gedoe.

Crienus

******************************************************************************************************

 Tja, wat las het opperhoofd van dit clubje eigenlijk?

Bitter weinig

Maandag was ik een dagje Amsterdam met twee teamleden en daar heb ik zo veel lol en indrukken opgedaan, dat ik tot en met woensdag met een vol hoofd met herinneringen zat die bleven terugkomen. Zat regelmatig hardop te lachen,maar tot lezen kwam het niet.

Donderdag naar Delft en toen was er helemaal geen leesplezier en een nog drukker hoofd, maar dan minder grappig.

Vrijdag een stuk Boy Nobody (en wat is hij leuk) gelezen tussen te veel bloguitzoekdingen door en toen gingen we zaterdag alweer naar Laren voor de boekpresentatie van Marelle Boersma. Zondag een keigezellige dag met de vriendin en Penoza bij kijkend van twee weken. Toen was het maandag...

Vandaag ga ik Nobody uitlezen en in Marelles Enkele reis beginnen.

Ink