Een schitterend ongeluk - Inge Ipenburg (duorecensie)

Inge Ipenburg (1957) is naast auteur ook actrice, presentatrice, trainer en coach. Ipenburg raakte tijdens het juryvoorzitterschap van De Gouden Strop geïnspireerd en begon met schrijven. Haar debuut, ‘Het gerecht’ (2014), is een spannende thriller over rechtvaardigheid en vriendschap.

‘Een schitterend ongeluk’ gaat over de vraag: wat is vriendschap? Elkaar de waarheid vertellen en elkaars geheimen bewaren? Maar wat doe je als het geheim van de ene vriend de ander onherstelbaar beschadigt? Merel, Jasper, Karin, Timo en Daniel zijn vrienden die meer dan dertig jaar alles met elkaar delen. Als een zelfgekozen familie hebben ze een onverbrekelijke band waar nooit iemand leek tussen te komen. Tot ze door een ernstig auto-ongeluk na een lome septemberdag aan het strand ontdekken dat er grote individuele geheimen bestaan. Geheimen die verborgen zijn gebleven om allerlei redenen, maar als ze één voor één aan het licht komen, zijn de gevolgen voor alle vijf niet te overzien en gaat er uiteindelijk heel wat meer verloren dan alleen de vriendschap (bron: www.thehouseofbooks.com)

De cover:

Karin: Kanariegeel, een sleutelbos. Waar ik eerder ook vijf sleutels voorbij zag komen, wat ik symbolisch erg mooi vond, is het nu een hele bos. Er is geen middenweg. Deze cover vind je mooi of lelijk, ik vind hem origineel, lekker knallend en zou het boek zeker oppakken.

Ink: Knalgeel; een kleur die je eerst even afvraagt waarom in godsnaam. Vervolgens bedenk je dat het een slimme keuze is, want het knalt er uit in de winkel . Haar vorige boek Het gerecht had een nogal roze omslag en roze doet mij altijd direct aan chicklit denken. Geel is de kleur van de haat staat mij bij. Zou het met het verhaal te maken hebben? Of veel simpeler: geel is zonnig.

De sleutels op de voorkant heb ik in een eerdere versie anders gezien en toen veel symbolischer met 5 sleutels, terwijl het verhaal over 5 hechte vrienden gaat.

En die titel he...Een schitterend ongeluk..wat moet ik me daar dan toch bij voorstellen?

Het mooiste van alles dat wijsheid ons biedt om het leven prachtig te maken is zonder twijfel vriendschap. Epicurus

Meningen:

Karin: Het boek begint met het ongeluk. Ik zit er gelijk in, het is verwarrend, het is intrigerend en pakkend. Elk hoofdstuk is vanuit een ander persoon geschreven. Merel, Jasper, Karin, Timo en Daniel, ik noem ze de schijf van vijf. Elkaar aanvullend, bij elkaar horend, in elkaar passend. Of deze schijf nou zo gezond is, is een tweede. Daarnaast hebben we te maken met de onbekende man, rechercheur Wil Heerema en Sammy, het broertje van Merel. Ik ben onder de indruk van de schrijfstijl.

Ink: Dan zien we eerst zes quotes over vriendschap. Of beter gezegd die vriendschap in een scherp licht zetten. Gaat het verhaal over een vriendschap waarin iemand verraden wordt?

Het boek heeft een intrigerende opening met een ongeluk waar iemand zwaargewond ligt en een ander wegvlucht, zwaargewond. Oké, mijn aandacht is direct getrokken!
Het gaat duidelijk over een vriendengroep die ooit uit een extra lid bestonden een jaar geleden. Vast vermoord of verongelukt...

Dan wisselt het boek van perspectief van het heden naar het verleden. Zo zal het steeds gaan in het boek. Heden, verleden en vanuit elke hoofdpersoon steeds wisselend verteld. Niet enkel de hoofdpersonen, maar ook de bijfiguren. Klinkt dit verwarrend? Dat is tijdens het lezen juist extra intrigerend en zet je aan tot sneller lezen. Het zijn korte stukken en je pakt elke keer weer even wat extra stukken mee , terwijl je eigenlijk andere zaken moet doen dan lezen.

Elke keer als je denkt het te gaan snappen, komt er weer wat nieuws en heb je dus weer nieuwe vragen. Knap gedaan.

Karin: Er zijn twee verhaallijnen. Het heden: het ongeluk. Was het wel een ongeluk? En wat is de rol van die onbekende man? Gedurende het lezen komen er steeds vragen naar boven die beantwoord worden en de volgende vragen dienen zich weer aan.

Het verleden: hoe de schijf van vijf ontstond. Op werkelijk fantastische wijze wordt beschreven hoe de vriendschap tot stand kwam in 1980 en uitbloeit tot iets zeer bijzonders. Liefde, beloftes, een verbond, een zelfgekozen familie waar niemand tussenkomt. Met uiteindelijk vernietigende geheimen. Erg leuk ook trouwens om Sandra en haar keukenrestaurant uit ‘Het gerecht’ weer even te treffen in dit boek. Grappig gedaan, ik hou ervan.

Ink: Het stuk verleden begint bij de eerste schooldag hoe de vijf vrienden Karin, Jasper, Merel, Timo en Daniel elkaar leren kennen en vrij snel verweven raken met elkaar. Zo hevig dat er geen leven naast de groep lijkt te bestaan. Alles doen ze met elkaar. Zelfs op latere leeftijd delen ze de seks op een vanzelfsprekende wijze. 

Zeer intrigerend web van stukjes verhaal in zeer prettige mooie schrijfstijl met mooie, leuke vondsten tussendoor. Zoals bijvoorbeeld de rode-lippenbrigade. 'De rode-lippenbrigade voor moeders aan het hek die over tv-series praten, over mannen die niet doen wat ze verwachten, kwalen. Monden die onophoudelijk praten. Met rode lippenstift die altijd praten. Als ze stilstaan hangen de mondhoeken omlaag. In een ontevreden dunne streep.’ Fantastische omschrijving toch?

Karin: Is het boek ‘thrillerspannend’? In het begin is er zeker een soort van spanning. Dit zwakt af en van zo’n spanningsboog is in die zin geen sprake maar naar mijn mening ligt de kracht van dit boek ook niet op dat vlak.  De kracht van dit boek zit hem in de broeierige psychologische elementen, in intriges en voor wie daar van houdt is dit boek echt een aanrader.

Ink: Ipenburg trekt je mee in dit web van wat er toch allemaal aan de hand zal zijn. Welke geheimen zijn er en wie steunt wie? Dit wel erg close gezelschap van vroeger waar ook de psycholoog nooit doorheen kwam, lijkt later minder hecht.

Conclusie:

Karin: Een schitterend ongeluk is een schitterend boek. Geen thriller in de zin van nagelbijtende spanning, actie of gruwel. Wie dat zoekt komt bedrogen uit. Dit is een fantastisch verhaal over een zeer bijzondere vriendschap, ontzettend goed geschreven ook en met een passend plot. ‘Het gerecht’ vond ik goed. Dit vond ik heel anders maar in zijn genre nog veel beter. Ipenburg heeft er een fan bij. 4 sterren

Ink: Het is een boek om bij op te Letten, maar wat heeft ze het knap in elkaar laten overlopen. De uitgever zet het boek in de markt als thriller en dat is wel jammer. Je moet namelijk geen nagelbijtende spanning verwachten, want dan kom je echt bedrogen uit en baal je van dit boek. Bij een thriller verwacht je vette spanning, veel actie enzovoort. Dat is Een schitterend ongeluk echt helemaal niet. Het is een psychologische spel tussen de vrienden onderling en met hun buitenstaanders. En met jou als lezer, want jij vraagt je regelmatig af wat er toch allemaal speelt. Ik houd zo van dit soort boeken.
Of ze nu na haar prima debuut zo snel nog beter is geworden of een uitstekende begeleider heeft dat maakt niet uit, maar dit Een schitterend ongeluk doet mij al weer uitkijken naar nummer drie. Ga maar snel weer aan de volgende beginnen Inge! Een hele dikke vier sterren.

Ps: voor de mooie titel heb ik toch geen volledige verklaring kunnen vinden.