Een week waarin er op mijn werk begonnen werd met verbouwen. Nou ja, verbouwen...in die zin dat er op de begane grond en bovenste verdieping nieuwe vloerbedekking werd gelegd en hier en daar muren opnieuw werden gesausd. Allemaal leuk en aardig en het is ook echt wel nodig, maar dan zit je dus de hele dag in de verf- en lijmlucht. Lijm snuiven is niet echt mijn hobby en dit leverde mij in ieder geval binnen een half uur een dikke vette koppijn op. Hij is fijn. Raam open, deur dicht dan maar zoveel mogelijk. Prettig is anders, want eenmaal in de frisse lucht is die koppijn ook niet zomaar weg. Dat leest ook voor geen meter.


De volgende boeken liggen klaar om gelezen te worden: Schakels van Nico de Beer, Paradijsvogels van Nathalie Pagie en Geestesoog van James Dashner.


Samen met Ink (en het draakje) ging ik afgelopen zaterdag naar de boekpresentatie van Paradijsvogels van Nathalie Pagie. Een leuke bijeenkomst en het was best wel druk. Het draakje vond de Caribische muziek en dan met name de gitaar van een van de heren erg interessant. Ze stond er met haar neus bovenop, op een gegeven moment nog net niet met haar neus IN de gitaar. De cocktails vielen ook in de smaak, al was het parapluutje het allerinteressantst natuurlijk. Dat kon kapot namelijk.
Een verslag van dit boekenfeestje volgt zo snel mogelijk. Ik heb al kort wat aantekeningen opgeschreven, ik zal vanavond eens proberen daar een fatsoenlijk stukje van te maken.
Komend weekend staat er weer een uitje op het programma: de Boekenbeurs in Antwerpen. Zin in!
Verder is het weer een druk weekje deze week, as usual. Atletiek vanavond en donderdagavond voor de oudste (en zelf train ik ook nog op woensdagavond), logopedie met het draakje op vrijdagochtend, drie dagen werken..
Die logopedie is op zijn eind als het goed is. We zijn daar een maand of twee geleden mee begonnen. De draak is redelijk onverstaanbaar. Manlief en ik begrijpen haar redelijk (ook niet altijd) en verzorgen dan de ondertiteling voor anderen. Dat ging op zich best wel en we hadden zoiets van ach, dat kletsen komt wel. Maar als je dan vanuit het kinderdagverblijf te horen krijgt dat andere kindjes het draakje wat links laten liggen omdat ze haar niet begrijpen....dan moet je toch ingrijpen. Dus ik ga nu elke vrijdagochtend met de draak op de fiets naar de logopedie.
Af en toe kun je me opvegen hoor.
Als ze geen zin heeft, dan kun je hoog en laag springen maar dan vertikt ze het ook echt.
Of als het boven d'r petje is, gaat ze gewoon naar het plafond staren.
Of ze gaat de discussie aan met logopediste Conny tijdens een spelletje memory (en in dit geval niet alleen twee dezelfde plaatjes zoeken maar ook benoemen):
'Kip'.
'Nee', zegt Conny, 'dat is een haan.'
'Nee, kip!'.
'Nee, dat is een haan.'
'NEE! Nenna zegt KIP!'.
En dus is het een kip.
Fijne week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten