maandag 12 oktober 2015

Bijwerking - Heleen van der Kemp (duorecensie)

Hoe goed ken je je vrienden nu echt?

Het is hoog zomer en rechercheur Britt Franken wordt naar een plaats delict geroepen. Het lichaam van een jongen is gevonden: hij is met een schot door het hoofd om het leven gebracht. Hij heeft partydrugs op zak van hetzelfde type als die waardoor meerdere toeristen in de stad onwel zijn geworden. Zijn identiteit is onbekend.
Een meisje overlijdt na het nemen van drugs en het team wordt opgeschrikt door nóg een dode, een slachtoffer van een schijnbaar willekeurige kopschoppartij.
Het komt voor Britt wel akelig dichtbij als dochter Bo regelmatig uit blijkt te gaan in dezelfde bar als waar de slachtoffers ook kwamen…

Cover
Ink: Mijn smaak is het niet de knalgele omslag met de knalroze vrouwenmond, maar eerlijk is eerlijk als hij in de winkel zou ligt, zou ik hem oppakken. Alhoewel ik eerst zou denken dat het boek verkeerd lag en bij de literatuur of chicklit moet. Natuurlijk ken ik de naam van de schrijfster. Ik zou niet snel verwachten dat dit een thriller/spannend boek zou zijn. Nu ben ik bij Blond 15 ook op het verkeerde been gezet. Een knalroze kaft (eerste druk) zorgde er voor dat ik het boek niet las. Dacht dat het weer zo'n cliché chicklitthriller zou zijn met meer romantiek dan spanning. Toen ik op aanraden van een kennis het boek toch las, was ik verliefd op Britt.

Miriam: Ik ben niet heel erg kapot van de cover. Omdat het een boek van Heleen van der Kemp is, zou ik het absoluut oppakken. Wel passend bij het verhaal, maar niet heel spectaculair of aansprekend.

Het verhaal
Ink: Met Werner start het boek. Eindelijk eens niet de gebruikelijke heftige proloog, maar een gewone start die wel nieuwsgierig maakt.
Heleen pakt weer echt volop de actualiteit. Hoe kort geleden stonden (of nog steeds) de borden bij Amsterdan Centraal en Leidseplein met waarschuwingen voor dodelijke drugs die in omloop was? Dit is meegenomen in het verhaal van Bijwerking.
Meer dan twee jaar hebben we moeten wachten op deel vier inde serie van Van der Kemp en haar rechercheur Britt, maar het voelt gelijk alweer vertrouwd met de sympathieke, ietwat stoere Britt. Als of je nog onlangs de andere boeken las.
De dood van drugsdealer Werner wordt onderzocht door het team van Britt. Werner is geen alledaagse dealer, maar zag er goed verzorgd uit.
Naast het onderzoek lopen de privé problemen van collega Karim met betrekking tot zijn zusje, die uitgehuwelijkt gaat worden, Britt en thomas die uit elkaar zijn en de problemen tussen Britt en haar dochter.

Miriam: Britt Franken en haar team staan voor een zware taak. Er gaat een partydrugs rond waar mensen onwel van worden en waar zelfs een dode door valt. Er is een lijk gevonden van een jongen die die partydrugs op zak had, maar was hij iemand die ze gekocht had of was hij juist een dealer? Toeristen met een slechte trip en een meisje dat tijdens een avondje uit overlijdt na het nemen van zo’n pilletje. En dan de jongen die zonder reden wordt doodgeschopt door een groepje jongeren…
Alsof dit niet al genoeg is, heeft Britt het privé ook zwaar. Haar relatie met Thomas staat onder hele zware druk en ze leven compleet langs elkaar heen. Dochter Bo probeert de twee weer nader tot elkaar te brengen, maar maakt die relatie überhaupt nog kans of is het al te laat?

Ink: Het verhaal wordt vanuit wisselende perspectieven verteld, zowel vanuit de drugsverkopende personen zoals Julia en Jeffrey en hun vriendengroep, Karim, Bo en het onderzoek door Britt.
Er vinden volkomen geloofwaardige dialogen die soepel lopen en je meenemen in het verhaal. Van der Kemp kan zich uitzonderlijk goed verplaatsen in de hoofden van de personen over wie ze schrijft. Wat een opvallend gegeven is, want hoe vaak ik niet bij een boek wat vertwijfelt doorlees als ik gedachtes lees. Zo omschrijft ze zeer goed de gedachtes van bijvoorbeeld een Marokkaanse agent die tegen vooroordelen aan loopt of van een binnenvetter die liever niet wil praten. Of van een meisje dat zich wil snijden om de huidige pijn niet te hoeven voelen of van een jongen die iets verschrikkelijks deed maar het tegelijk ook opwindend vindt, enzovoort enzovoort.

Rationeel wist hij dat het verschrikkelijk was, maar ergens voelde het ook...goed. Machtig, spannend. Geil.

Miriam: Britts partner Karim ziet het ook niet meer zitten. Zijn zusje wordt door zijn vader uitgehuwelijkt aan een oudere man in Marokko en hij wil dat koste wat kost voorkomen. Gaat hem dat lukken? Of gaat hij ten onder aan de stress en kopzorgen die dit met zich meebrengt?
En dan is er ook nog het vriendenclubje: Julia, Simone, Michael, Alexander en Kevin. Welke gevolgen hebben de foute pillen voor hen? Hoe goed ken je je vrienden nu echt?
Britt is een sterke vrouw die zich voor 200% inzet qua werk, maar privé het spoor een beetje bijster lijkt te zijn. Nadat zij haar grote liefde, de vader van haar dochter, voor haar ogen heeft zien sterven, heeft zij eindelijk het geluk weer gevonden bij Thomas en toch houdt iets haar tegen om zich helemaal over te geven aan deze relatie. Hij heeft haar ten huwelijk gevraagd, maar waarom houdt ze de boot af? Ze probeert dochterlief Bo in bescherming te nemen, maar vergeet daarbij dat Bo hard op weg is volwassen te worden. Bo pikt het dan ook niet, wat ook weer de nodige spanningen met zich meebrengt.
Door het verhaal vanuit verschillende oogpunten (Britt, Karim, de vriendenclub) te vertellen, kun je je als lezer ontzettend goed inleven in de personages. Ik had het enorm te doen met Britt en Karim, ze willen allebei zo goed doen voor anderen met het risico zichzelf te verliezen.

Ink: Het verhaal laat je het wereldje van jongeren en drugs van dichtbij meemaken. Ach een xtc- pilletje...Iedereen doet het. Maar wat als er echte rotzooi tussen zit? Wat als je eigen kind dat pilletje slikt?

Meningen:
Ink: Van der Kemp is langzaam met schrijven; je zou willen dat ze jaarlijks een boek afleverde, want de personen die ze neerzet pakken je. Je leeft mee en elk boek weer ga je verder mee in de belevenissen van Britt.
Dat er aan het einde van het boek net weer even een zinnetje staat waardoor je denkt : o jeeee!, is dan een mooie afronding van het boek. Net even een ander einde dan het lijkt. Waarom Heleen van der Kemp niet gewoon in het rijtje Noort en Van der Vlugt staat is mij een raadsel. In ieder geval kunnen de fans van Noort en Van der Vlugt of die van Loes den Hollander de boeken van Heleen zo oppakken en gaan lezen. Ze hebben er dan geheid een nieuwe favoriete schrijver bij! Plot 4, schrijfstijl 4,5, psychologie 4, originaliteit 4, spanning 3,5: vier sterren

Miriam: Heleen van der Kemp heeft met dit vierde boek rondom Britt Franken weer een sterke, zeer actuele thriller afgeleverd. Het is geen nagelbijtend spannende thriller, maar Heleen heeft een dusdanig geweldige manier van schrijven dat ze je moeiteloos het verhaal weet in te slepen en je pas weer loslaat als je bij de laatste bladzijde bent aanbeland. Britt is wel een van mijn favoriete Nederlandse personages, dus ik hoop dat we op een volgend deel niet al te lang hoeven te wachten.
En dan die laatste zin he…

4 hele dikke sterren

Koop bij bol.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten