Zonder gezicht - Stefan Ahnhem

De cover:
Een verlaten 'parkeergarage' (?) met daarop een manspersoon die richting een donker gat loopt. Mmm, wat gaat er gebeuren? Een duistere omslag die mij wel triggert, het maakt me nieuwsgierig en ik zou hem dan ook zeker oppakken in de winkel, het heeft iets verdrietigs, iets eenzaams. Waarschijnlijk heb ik een vernieuwde uitgave, want ik zie op 'mijn plaatje op het blog' dat er een andere cover op staat, ik vind de mijne mooier..

Het verhaal:

'Het volgende wat hij zich herinnerde”, was dat hij wakker werd van klauwen die in zijn buik drongen.'

Fabian Risk verhuist met zijn vrouw Sonja vanuit Stockholm naar Tagaborg om een nieuwe start te maken. Bij aankomst wordt hij al gebeld door Astrid Tuvesson, zijn nieuwe chef bij de politie in Helsingborg. Hij had eigenlijk nog 6 weken verlof maar dit kon niet wachten. Het lichaam van Jorgen Palsson is gevonden in de Fredriksdalsschool met op zijn lichaam de klassenfoto van Fabians laatste schooljaar waarop Jorgen schuin achter Fabian staat doorkruist met zwarte inkt. Jorgen word zwaar verminkt aangetroffen: zijn handen zijn afgezaagd. Als later nog een oud klasgenoot van Fabian vermoord wordt aangetroffen, lijkt het wel heel persoonlijk te worden.

'Een van zijn oude klasgenoten van de bovenbouw was bruut vermoord en een paar dagen later gevonden, precies op de dag dat hijzelf met zijn gezin in de stad was aangekomen. Dat kon natuurlijk toeval zijn. Maar iets zei hem dat het even weinig met toeval te maken kon hebben als de afgezaagde handen.'

Mijn mening:

Stefan Ahnhem is wel bekend bij zijn fans als scenarioschrijver van de Wallander reeks. Zonder gezicht is het debuut van Ahnhem. Ik ben benieuwd, snel lezen want in september komt zijn volgende boek al uit, Negen. Wellicht kan ik deze hierna lezen.

Zonder gezicht maakt mij eigenlijk gelijk al nieuwsgierig naar wat er gebeurd is in Stockholm waardoor Sonja en Fabian zijn verhuisd om een nieuwe start te maken. Hierdoor gaan gelijk de radartjes al werken in mijn hoofd en zie ik al van alles voor me.

De jacht op de dader, die al vrij snel duidelijk lijkt te zijn, wordt goed beschreven. Elke keer zijn ze er redelijk dichtbij, maar steeds weet hij of zij te ontsnappen. Want tijdens het lezen blijf ik me afvragen of Claes nu ook wel de dader is? De spanning wordt steeds verder opgebouwd. Naar mate het verhaal verstrijkt, wanneer je denkt 'nou nu hebben ze hem of haar', dan neemt het weer een nieuwe wending en ben je weer helemaal van je plotideeën af gehaald. Ik houd er van als niet vanaf de eerste bladzijde de dader al duidelijk is en dat is hier zeker niet zo, of in ieder geval wissel ik tijdens het lezen heel vaak van gedachten over de mogelijke dader.

De personages zijn goed beschreven. Ondanks dat Fabian van het onderzoek af wordt gehaald, blijft hij op zijn eigen houtje achter de dader aan gaan en ook zijn privé leven krijgt een flinke knauw. Stefan Ahnhem beschrijft Fabian zo goed dat het lijkt of hij ook werkelijk een persoon is en ik zie hem dan ook voor me, lekker eigengereid en dwars tegen alles in gaand.

Wat ik persoonlijk wel vervelend vind is dat er sommige stukken in een bijna niet leesbaar lettertype is geschreven, dit zijn fragmenten uit het dagboek van ???, jammer want ook al mankeer ik nog weinig aan mijn ogen, over deze stukken lees ik heen, omdat het gewoon moeite kost om het te lezen.

De spanning is goed opgebouwd, met heel veel verschillende wendingen. Het blijft me boeien tot de laatste bladzijde. Ook heeft Zonder gezicht een goede boodschap waar je als lezer echt wel even over gaat nadenken. Wat kan een jeugd doen voor de rest van je leven, hoever kunnen bepaalde dingen uit je jeugd je schade brengen? Ik ben benieuwd naar het volgende boek van Stefan Ahnhem, want de manier van schrijven van deze schrijver is enorm boeiend, goed opgebouwd met de juiste spanning en verrassende wendingen. Ahnhem heeft er een fan bij.

'Niemand ziet me… Niemand hoort me.. Niemand pest me..'

Moon