Wat leest het team?

Wat las en lees ik:
Heb net de hele week gedaan over het lezen van Gevaarlijk spel van Liesbeth van Kempen. De moeheid van het weekendje Zwolle speelde mee, maar ook het boek irriteerde mij mateloos. Toen ik het uit had, vroeg ik mij af waarom ik doorgelezen had. Binnenkort de recensie...geen hoogvlieger moge duidelijk zijn.
Toen ik mij voorbereidde op het volgend boek (boek oppakken..neeee...andere pakken..mwoah..weer de rij langs) kwam er een mail binnen van de uitgeverij van Heleen van der Kemp met een proefdruk van haar volgende boek. Oke, keuze snel gemaakt. De vorige boeken van Van der Kemp heb ik graag gelezen. Laat me nooit afschrikken door een kaft, want wat vind ik die ongelofelijk lelijk. Maar tussen de boekenstapels zal hij zeker opvallen met zijn knalgeel en grote mond. Waar hij over gaat?

Midden in het toeristenseizoen wordt politierechercheur Britt Franken opgeroepen bij de dood van een mysterieuze jongen. Hij heeft partydrugs op zak van hetzelfde type als die waardoor meerdere toeristen in de stad onwel zijn geworden. Een week later wordt haar team opgeschrikt door een tweede dode, een slachtoffer van een schijnbaar willekeurige kopschoppartij in de Jordaan. Beide mannen bezochten eenzelfde bar en Britt komt erachter dat ook haar dochter Bo daar regelmatig uitgaat. Plotseling komt de dreiging heel dichtbij…

*********************************************************************************

Duidelijk is het dat de vakantie weer over is. Hele dagen lezen gaat toch echt niet meer gebeuren in huize Kuiper.

Drie kids op verschillende voortgezet onderwijs instellingen en op verschillende niveaus: de een met wat meer huiswerk dan de ander.

Gelukkig word ik gevraagd te overhoren en dat is toch ook wel erg leuk. Die Franse en Engelse woordjes. Er zit toch nog wel aardig wat van vroeger in mijn hoofd.

Tess moest haar eerste Engelse boekje lezen over een grizzly beer. Mijn Engels is echt belabberd, maar zij had het zo uit en snapte alles. Pfff ,ik hou het maar bij Nederlandse boeken.

Nadat ik Mara van Sterre Carron had uit gelezen ben ik verder gegaan in Thirta van dezelfde schrijfster.

Deze thriller pakte me al vanaf het eerste hoofdstuk en ik baalde enorm dat ik niet door kon lezen. Ik had me het liefste opgesloten en daar pas uit gekomen als het boek uit was. 

Drie keer in de week loop ik een rondje hard en ga daarna even de sauna in om uit te zweten, natuurlijk met een boek.

Ik moet zeggen dat Rani Diaz me echt te pakken heeft. Gelukkig heb ik het hele stapeltje van Sterre hier liggen, dus ik kan nog wel even vooruit. 

Soms moet je wel eens iets anders tussen door lezen en zo ook ik. Onze juffrouw van de basisschool heeft een roman geschreven "Verborgen Bloesem" en vroeg of ik het wilde lezen en recenseren. Ze is bezig met haar tweede boek, maar heeft wat  recensies nodig. "Ik ben wel echt eerlijk hoor" ,zei ik , "ik ga niet 5 sterren uit delen als ik het niet echt heel goed vind".Ik zie nog wel eens recensies van boeken die vol met fouten staan en waarvan het verhaal niet klopt en die kijgen dan 4 of 5 sterren, daar heb je als schrijver toch ook niets aan. De proloog vond ik al lekker lopen, dus het is afwachten wat het verder gaat worden. De recensie komt niet hier, maar op Boekinkt te staan.

Nu krijg ik van de week ook nog een boek om te recenseren over voetbal. Nu ben ik helemaal geen voetbalfan, dus ik ben heel benieuwd hoe ik me daar doorheen ga worstelen. Maar een goed verhaal is een goed verhaal of het nu over voetbal, liefde of moord gaat. Ze dachten natuurlijk, die Caro houd van voetbal! Ik had bij onze Bruna het boek "Topshow" gewonnen, dus laat haar het boek , "Oranje Gekte", maar recenseren.

Komende week weer druk weekje; hoe heb ik ooit kunnen werken? maar hopelijk ook wat leestijd zodat ik volgende week kan vertellen hoe mijn boeken waren. Groetjes en hele fijne week iedereen

Caro

********************************************************************************

Het is een redelijke leesweek geweest.

Ik heb, heel slecht, Netflix ontdekt. En eenmaal begonnen aan een leuke serie, kan ik pas stoppen als ik alle afleveringen gezien heb. En dat terwijl ik helemaal geen tv kijker ben...

Wat heb ik dan wel gelezen?

In huis met een seriemoordenaar van Jan en Sanne Terlouw. Het viel me eigenlijk een beetje tegen. Wat mij betreft halen de "thrillers" het niet bij de jeugdboeken van Jan Terlouw. Maar dat is mijn mening.

Ik zou deze week ook Passiespel van Isa Maron gaan lezen, maar dat is veranderd. Nog wel een boek van Isa Maron, maar dan Schaduwkant.

Ik verwacht wel een fijn boek, ik hou van de schrijfstijl van Isa. Haar boeken hebben mij tot nu toe nog niet teleurgesteld.

Daarnaast heb ik ook Judas van Heleen Vreeswijk gelezen, een young adult. Herkenbare thema's als samengestelde gezinnen en pesten komen in dit boek voor.

Ik ben begonnen in Over de schreef van Karen Rose. Een fijne thrillerschrijfster, al lijkt het romantische aspect bij haar steeds belangrijker te worden. Jammer, ik hoop dat het in dit boek weer wat minder is.

Ik ben ook nog bezig met het proefleesmanuscript. Maar daar kan en mag ik verder niks over zeggen....

Hoe het lezen vanaf volgende week zal gaan? Geen idee, ik ga maandag beginnen bij een nieuwe baan. Na een half jaar thuis gezeten te hebben. Ik heb er heel veel zin in, maar het zal waarschijnlijk wel betekenen dat ik minder zal lezen...Maar ach, we zien wel..

Fijne leesweek!

Juul

**********************************************************************************

Karin moest in het hokje

Na bijgekomen te zijn van Manuscripta, nee ik ben geen achttien meer dat is duidelijk, begon ik in Kwaad Bloed van Jennefer Mellink.

Het is ondertussen al duidelijk wat ik daar van vond :-)

Het herlezen van de Verborgen geschiedenis doe ik lekker op mijn gemak. Waar ik in het begin even twijfelde geniet ik nu net als toen van deze parel. Samen met Corina ga ik nu Dood de vader van Sandrone Dazieri lezen voor een duorecensie op het blog. Wat een positieve reacties komen er voorbij over dit boek en de recensie van Moon was ook meer dan lovend, ik ben echt benieuwd!

********************************************************************************* 

Mijn geheim is uit. Misschien vertel ik ooit wel eens wat ik er van vond, maar voorlopig hou ik zelfs dat geheim. Eerst aan de uitgever rapporteren.Het was tijdens het lezen best jammer dat ik het er met niemand over mocht hebben en zelfs niet mocht zeggen of het geheim leuk was of juist niet. Echt een geheime missie dus het lezen van het geheim, waarvan trouwens de auteur voor mij ook nog geheim is. 

Nu ga ik een Zware Metalen Kip lezen. Ben benieuwd waar het precies over gaat en wat ik er van vind. Dit is voor de groepsrecensie.

Renee

*********************************************************************************

Vorige week ontbrak mijn stukje in dit wekelijkse item. Mijn schuld, ik was gewoon te laat met inleveren…en dat voor een mede-chef. Foei. Het is een drukke week geweest vorige week met als hoogtepunt het weekendje in Zwolle op Manuscripta. Genoten heb ik! En zelfs wat gelezen.

In de afgelopen twee weken heb ik allereerst een heerlijke (Engelse) Young Adult gelezen: Lockwood & Co: The Screaming Staircase. Geweldig!! Ik heb onwijs genoten van de humor en de spanning. Een verhaal over drie tieners die op spoken jagen. Het speelt zich af in Engeland, waar iedereen aan het eind van de dag op tijd naar huis gaat en binnen blijft, want ’s avonds komen de spoken tevoorschijn….. Het volgende deel, The Whispering Skull, ligt al klaar en roept heeeeel hard naar me, maar nog even geduld.

Ik was in afwachting van de nieuwe Jo Nesbo, Bloed op sneeuw, en niet lezen is geen optie, dus ik pakte Eeny Meeny van M.J. Alridge tussendoor. Ik heb her en der goede geluiden over dit boek gehoord, dus maar eens in begonnen. Ik was er niet heel kapot van. Het begon spannend, maar daarna ging het van de hak op de tak, er kwamen personages uit de lucht vallen waarvan ik zoiets had van ‘hey, waar komt die nou ineens vandaan?’ en dat haalde aardig de vaart uit het verhaal. Geen topper wat mij betreft, jammer.

En dan was daar eindelijk Bloed op sneeuw. Ik ben een fan van Jo Nesbo en dit boek leest heerlijk weg. Het is een echte Nesbo qua manier van schrijven, vertellen. Een heerlijke hoofdpersoon en ik ben benieuwd hoe het gaat aflopen. Ik heb wel een idee, maar het is natuurlijk maar de vraag of ik het bij het juiste eind heb….volgende week weten jullie het!
Ik moet wel even doorlezen, want de nieuwe van Heleen van der Kemp wacht op me...die ga ik samen met Ink lezen voor een duorecensie. 

Miriam

********************************************************************************************************

Ping, mijn telefoon laat me weten dat er een email is.  Een email van onze opperhoofd Ink met de vraag: " Wat leest het team ". 
Ik heb afgelopen week aardig goed gelezen. Ik besluit om eerst mijn boek uit te lezen van Heavy metal chick van Monique Hendriks; het boek trekt me net even iets meer dan de pen om te schrijven.Terwijl ik het boek bijna uit heb, word ik geroepen door de wasmachine; de was is klaar, het apparaat piept. Sorry, ook dat moet even wachten, want eerst dit boek uit. Samen met enkele leden van de bende lezen we Heavy metal chick voor een groepsrecensie.  Nadat de uitgever het contract  intrekt wegens omstandigheden op de uitgeverij zelf, besluit Monique om het er niet bij te laten zitten. Ze brengt het boek in eigen beheer uit. En gelukkig, maar want dit boek is echt GOED. Chantal van Duizen (het hoofdpersonage) ontvlucht haar Brabantse geboortedorp na een auto ongeluk met Perla, haar beste vriendin. Het is niet zomaar een ongeluk , het is bizar. Perla ligt meters bij het autowrak vandaan en is omgebracht door messteken. Net als Chantal vraag je je af hoe kan dit en waarom. Ook voor de lezer is het één groot raadsel. Chantal bouwt een nieuw leven op in Engeland: ze is een succesvolle metal zangeres. Haar droom komt uit, maar dan komt het verleden heel dichtbij,  Chantal moet keuze maken en wanneer ze dat niet doet kan het grote gevolgen hebben op haar carrière.  

Ook heb ik afgelopen week "De vrouwenhater" uitgelezen van Karen Sander: een heerlijk gruwelijke thriller. Na dit boek dichtgeslagen te hebben lag het tweede boek van Karen Sander klaar "Wie niet horen wil." Opnieuw best gruwelijk weer. Een thriller met wederom hoofdinspecteur George Stadler, en psycholoog Liz Montario. Een weggelopen tiener wordt vermoord doodgemarteld, verminkt. De moordenaar laat een cynische groet achter. In de mond zit een stukje krant een groet voor de onderzoekers.  Wie niet horen wil,  moet sterven. Hoofdinspecteur George schakelt de hulp in van psychologe Liz Montario.  Hou je van gruwelijke thrillers dan zijn de boeken van Karen Sander zeker een aanrader.  Voordat ik een nieuw boek uitkies. pak ik eerst maar mijn pen . Eerst drie recensies schrijven , want ook dat hoort er bij. 
Tot volgende week !
Groetjes, Lydia 

************************************************************************************

Het is weer weekend en de week is weer voorbij

Weer een week voorbij: een week met weinig tijd voor lezen  vanwege de voorbereidingen van het jaarlijkse Brandweer weekendje. Maar evengoed nog genoeg gelezen hoor.

 Afgelopen weekend heb ik Zonder Gezicht van Stefan Ahnhem uit gelezen:

“Een van zijn oude klasgenoten van de bovenbouw was bruut vermoord en een paar dagen later gevonden, precies op de dag dat hijzelf met zijn gezin in de stad was aangekomen. Dat kon natuurlijk toeval zijn. Maar iets zei hem dat het even weinig met toeval te maken kon hebben als de afgezaagde handen”

Ik heb er van genoten, want de manier van schrijven van deze schrijver is enorm boeiend, goed opgebouwd met de juiste spanning en verrassende wendingen. Ahnhem heeft er een fan bij. 

Na Ahnhem had ik een spoedklusje van de chef: Een Duistere Schaduw van John-Henri Holmberg. Dit is een verzameling van Zweedse thrillerschrijvers die eerst allemaal uitgebreid worden voorgesteld door John–Henri. Wat ik persoonlijk erg interessant vond, hierdoor leer je nieuwe schrijvers kennen en ik heb er al een paar op mijn NTL lijstje gezet waar ik toch meer van wil gaan lezen. Met Een Duistere Schaduw heeft John Henri Holmberg een mooi palet van Zweedse schrijvers onder de aandacht weten te brengen, waarvan ik zeker meerdere in de gaten ga houden.

En dan Heavy Metal Chick , een trio recensie word dit samen met Lydia en Renee. Heavy Metal Chick is het thrillerdebuut van Monique Hendriks.  Zij heeft dit boek in eigen beheer uitgegeven en dat vind ik echt lef hebben. Super als je je passie zo uitdraagt en het gewoon doet. Stoer! En ook het boek is stoer: het leest lekker weg er  zit een goed verhaal in met opgebouwde spanning waarbij je wilt blijven lezen. Ik wil gewoon weten wat er is gebeurd op de avond van het ongeluk. Maar zover ben ik nog niet , dus ik kruip nog even in Heavy Metal Chick, en laat het je binnenkort weten wat ik er van vond.

Fijne Leesweek

Groetjes Moon 

**********************************************************************

Wat las ik afgelopen week? Thirtha van Sterre Caron las ik uit in de trein terug van Zwolle. Stukken beter al dan deel 1, maar af en toe wel erg ver gezocht. Daarna Politie van Nesbo weggelegd, want er was mij gevraagd Iene Miene Mutte van Arlidge te lezen. Dus dat gedaan. Ben nu druk bezig met de recensie. Het boek is wat warrig en erg van de hak op de tak, maar toch is  het wel een goed verhaal! Geen 5 sterren, maar wel een voldoende! Daarna gelijk door in "Dood de vader" . Ik heb er echt zin in na de lovende woorden van Moon. Ik lees hem samen met Karin, dus duo-recensie volgt.

En dat is het leesweek verhaal voor deze maandag weer. Genoeg boeken weer die gelezen zijn en worden gelezen door het clubje.