Sara - Philip Le Bon (groepsrecensie)

Een pageturner waar je klamme handen van krijgt.

Hoe ver kun je gaan om iemand echt te treffen? Hoe hard kun je worden als je echt geraakt bent? Wanneer houdt het op? Om de macht over zijn Londense concurrent CytoSerum en zo een baanbrekend nieuw geneesmiddelenpatent te verwerven, zet de Duke alle middelen in. Benissa, een bloedmooie zwarte huurmoordenares, moet het pad vrijmaken voor de Duke. Tegelijk krijgen twee gewetenloze Tsjetsjenen de opdracht om Sara, de dochter van zijn aartsrivaal, te gijzelen. Er ontspint zich een wreed kat-en-muisspelletje. Maar dan duikt iemand uit Benissa's pijnlijke verleden op... en kantelt alles.

Karin: Wat leuk, we gaan met het team een boek lezen. Sara van Philip Le Bon. Deel 1 van de serie De Mooie Moorden. Het leuke hieraan vind ik dat ik op deze manier ook boeken lees die ik zelf niet zo snel opgepakt zou hebben en dat we er samen ideeën over uit kunnen wisselen. De cover vind ik mooi. Het zwartwit en het rode haar van de vrouw maken een mooi contrast.

Om maar met de deur in huis te vallen: dit is het allereerste boek wat ik niet uitgelezen heb. Ik kom dus niet tot een eindbeoordeling, maar zal proberen hieronder zo goed mogelijk te onderbouwen waarom ik tot dit punt kwam. Best heel vervelend, maar eerlijk duurt het langst is mij geleerd.

Renee: Philip le Bon is een pseudoniem voor de Vlaamse Philip Vagras. Onder zijn eigen naam bracht hij het boek "De geheim van Aloïs" uit. Dit boek wordt nu door Lannoo's in vier delen, waarvan Sara het eerste deel is, onder de overkoepelende naam "De mooie moorden" uitgebracht.

Lydia: Ik werd gevraagd om het boek Sara te lezen voor een groepsrecensie. Ik was wel benieuwd naar deze auteur en zijn boek.

Caroline: Dit boek moest ik lezen samen met het team. Een boek wat een zeer goede beoordeling kreeg maar waar toch vraagtekens bij werden gezet. Ik had geen idee waar het over zou gaan en ben begonnen.

Het verhaal:

Corina: CytoSerum een toonaangevend farmaceutisch bedrijf is onder leiding van Gordon Harris, bezig met het ontwikkelen van een baanbrekend medicijn tegen Alzheimer. Zijn grootste concurrent "the Duke" wil koste wat het kost het bedrijf in handen krijgen voor het middel wordt gelanceerd. Hiervoor laat hij door twee Tsjetsjeense vrienden de dochter Sara van Gordon ontvoeren en de twee belangrijkste onderzoekers moeten worden vermoord (waaronder de verloofde van Sara valt). De bloedmooie, maar meedogenloze Nessy wordt hiervoor ingeschakeld. Zonder sporen achter te laten alsof het een ongeluk betreft vermoordt zij iedereen waar ze opdracht toe krijgt.         

Ingrediënten voor een goede thriller zou je denken.

Karin: We krijgen te maken met de farma-industrie. CytoSerum ontwikkelt een medicijn tegen Alzheimer en een concurrerend bedrijf start de oorlog wanneer een goed bod tot overname wordt afgewezen. De personages blijven oppervlakkig en er is een fikse herhaling in namen. Sara, de dochter van de CEO, werkt ook in het bedrijf van haar vader. Er zitten zeker spannende stukken in vol met actie. Met name de verhaallijn met betrekking tot de bodyguards vind ik goed.

Lydia: De Duke, de concurrent, is geïnteresseerd in het bedrijf en zet alles op alles om het bedrijf in handen te krijgen. De dochter van Gordon, Sara, wordt op klaarlichte dag ontvoerd door twee Tsjetsjenen. De ontvoerders leven zich uit op de mooie roodharige. Ze zien Sara als hun privéhoer. Ondertussen zet de Duke ook andere middelen in om zijn doel te bereiken. Hij zet Benissa, een bloedmooie zwarte huurmoordenares in. Benissa is koelbloedig en gaat er op los.

Maar wanneer ze bezig is om iemand van het leven te beroven, wordt ze opgehouden door een oude bekende uit het verleden en dat verandert de zaak. 

Meningen:

Karin: Het boek begint best goed. Er wordt een moord gepleegd en het verhaal pakt. De schrijfstijl is wennen. Er zijn pakkende, mooie stukken die lezen als een trein die abrupt afgewisseld worden met passages die ik behoorlijk minder kan waarderen. Het is met seks doorspekt, waarvan de schrijfwijze mij totaal niet aanspreekt. Seks blijft een terugkerend iets, naar mijn smaak teveel en te uitgebreid op een wijze die me niet kan bekoren.

Er wordt tevens met regelmaat uitgebreid uitgeweid over zaken die in mijn ogen soms gewoon niet ter zake doen.

Sara wordt ontvoerd. De concurrent 'De Duke' geeft twee Tsjetsjenen opdracht hiertoe. Sara wordt op gewelddadige wijze met behulp van twee Pitbulls seksueel misbruikt. Pagina na pagina, bladzijde na bladzijde. Wanneer ik rond de 150 bladzijden wederom op het punt kom dat Sara verkracht en dit keer ook gedrogeerd wordt, zelf tot twee orgasmes komt door toedoen van haar ontvoerders en zwanger raakt, haak ik af. Dit is werkelijk zó niet mijn ding, dat ik in dit geval trouw blijf aan mezelf. Zoveel gewelddadige seks in combinatie met honden is niet mijn idee van een goede thriller. In de wetenschap dat dit boek een open einde zal hebben (denk aan de woordspeling) en er hierna nog meerdere delen volgen, beslis ik om het aan de kant te leggen. Jammer maar zoveel boeken zoveel meningen!

Lydia: Ik begon te lezen en dacht echt af en toe ‘wat is dit?’, ‘lees ik wel een thriller?’. In dit boek worden seksscenes, verkrachtingen tot in de details beschreven. Ik vond het ranzig, vies. Ik hou daar echt niet van. Ik vind het gewaagd van de auteur om deze details uitbundig te beschrijven, maar niet iedereen houdt er van. Ik ben echt niet preuts of ouderwets, romantiek en erotiek in een boek vind ik prima, maar dit gaat me te ver.

Caroline: Ik hou wel van thrillers met een erotisch tintje, maar in dit boek waren de erotische uitspattingen wat heftig. Ik lees daar op zich makkelijk overheen, maar de moord door de honden vond ik wel erg gruwelijk verwoord.

In deel 2 ging het over de vrouwelijke huurmoordenaar en hoe zij zo was geworden. Ik weet welke gruwelijkheden er zich hebben afgespeeld maar om die nu zo letterlijk op papier te zetten. Maar het verhaal op zich vond ik goed, alleen de vele gedetailleerde beschrijvingen in de farmaceutische industrie en de computers hadden wel wat minder uitgebreid gemogen. Hadden wat minder blz geworden ipv 591. Ook vraag ik me af waarom er zoveel taalfouten in stonden. Er waren natuurlijk ook Belgische uitspraken dat is logisch met een Belgische schrijver maar taalfouten die horen toch niet thuis in zo’n boek.

Renée: Het boek heeft de label thriller meegekregen. Dat is het ook, maar heeft als extra een behoorlijke naar mijn idee erotisch bedoelde laag meegekregen. Alleen is de schrijver hierin veel te ver gegaan. Het is niet bepaald erotisch als een verkrachtingsscene tot in detail beschreven staat en dat gebeurt in dit boek meermaals. Ook worden de seksuele geneugten van een lesbisch stel tot in detail beschreven, terwijl dat helemaal niet relevant is voor het verhaal.

Het lijkt er dan naar mijn idee ook op dat de schrijver een graantje mee wil pikken van het succes van erotische romans als de 'Vijftig tinten' serie.

Als je wilt weten hoe een alarminstallatie beweging detecteert, zit je ook goed in dit boek. De schrijver beschrijft dat uitgebreid, net als de werking van slaaptabletten en de verslaving er aan. Hij doet dit meermaals met diverse onderwerpen. Op zich best interessant,  maar niet in een thriller, als ik zoiets wil lezen, dan koop ik het blad Quest wel.

Corina: Het verhaal wordt door verschillende personen verteld en door het ontbreken van alinea's leest dit lastig. Ook de vele taal- en stijl fouten verstoren het lezen. Hele woorden die missen in een zin, bijvoorbeeld "elke keer ik jou zie dan wordt mij de adem benomen" En dit gebeurt regelmatig, maar op zich kan ik me daar, als het verhaal goed is, prima overheen zetten. Maar ja, dan moet het verhaal dus wel echt goed zijn! En dat is dit verhaal wel in potentie... maar had het minder gedaan. Met alles!

Ja ik weet het, bij een ontvoering komt geweld kijken en vaak ook verkrachting. Maar waarom zo tot in detail? Het was niet eens op het randje, het was er ver overheen. Waarom zoveel technische details? Waarom de biseksuele vriendinnen en hun seksscène? Geen toegevoegde waarde, de wending die duidelijk maakt waarom zij in het boek voorkomen, was compleet overbodig. Je krijgt af en toe een inkijkje in het verleden van de huurmoordenaar, maar echt duidelijk waarom hij/zij zo geworden is komt pas aan het eind van het boek. En ook dat is te gedetailleerd, te grof en in mijn ogen onnodig shockerend.

Conclusie:

Lydia: Ik heb het boek uitgelezen, omdat ik dan echt een eerlijke mening kan geven en de auteur een kans wil geven. Maar wat was ik blij dat dit boek uit was. Ook bevat het boek foutjes en van sommige woorden had ik nog nooit gehoord, dat kan natuurlijk, maar het stoort wel. Wat me ook stoorde was dat het verhaal soms van de hak op de tak gaat. Zo zit je in de ene verhaallijn en met de volgende zin zat je in de andere verhaallijn. 

Hoe dit boek afloopt kan ik niet zeggen, want het wordt vervolgd, maar ik ben niet van plan het volgende boek te lezen. Ieder heeft zijn mening en ik respecteer die van een ander, maar dit boek heeft mij geen plezierige leesuurtjes bezorgd.

Het is een boek waar je van moet houden , maar ik wil dit boek het liefst zo snel mogelijk vergeten. Ik geef dit boek 1 ster.

Caroline: Ik geef  2,5 sterren alleen voor het verhaal. Door de vele taalfouten en het teveel aan technische details was ik blij dat het boek uit was. De koude douche vormde de laatste woorden ++WORDT VERVOLGD++ Er is niet één verhaallijn afgerond. In een serie mag altijd wel een open eindje zitten om verder op te borduren in het volgende deel maar in dit deel bleef alles open. Jammer.

Renée: De schrijver heeft verder wel een prima stijl van schrijven en als bovenstaande allemaal wat subtieler beschreven was, dan had ik het vast ook een heel goed boek gevonden. Nu haalde het de spanning er nu en dan wat uit. Met de rode pen bij de hand was het boek vast een bladzijde of 100 dunner geweest, maar dat zou helemaal geen probleem geweest zijn. Dan konden overigens meteen ook de foutjes die er nog in zitten hersteld worden. Heel jammer dat dit niet gebeurd is. Wil je een thriller schrijven, schrijf dan een thriller en probeer er niet een overdreven literaire erotische thriller van te maken, want nu krijgt het van mij het label informatieve porno thriller. Jammer toch?

Voor de lekker lezende delen toch nog 2 1/2 ster, maar dat hadden er na die rode pen ook zo 4 kunnen zijn.

Corina: Toch zitten er wel echte thrillerelementen in het boek en de verschillende verhaallijnen komen uiteindelijk, bijna allemaal, bij elkaar. Het moment dat twee oude bekenden elkaar op een cruciaal moment terugzien vond ik echt goed gevonden. Niet verwacht, echt tof! Ook de manier waarop je achter de identiteit van de huurmoordenaar komt, is goed gevonden. Maar door het overschot aan details komt het boek niet uit de verf.

En dan .... WORDT VERVOLGD.... Geen enkele verhaallijn is afgemaakt. Geen plot, geen einde... Ik sta met m'n mond vol tanden. Gewoon helemaal niets is af! Niks, nadda, noppes. Hoe kun je je lezer dat aan doen?

Ja ik weet het, het is een vierluik, een serie en dan heb je terugkerende personages en open eindes, maar alle verhaallijnen oplaten? Ik ben not amused. Ga ik deel twee lezen? Ik weet het nog niet. Aan de ene kant wil ik weten of Le Bon dan wel de verhaallijnen afrondt, maar heb ik zin in weer zo grof? Zo misselijkmakend? Wie mij volgt op Facebook of Twitter weet dat ik van "echte" thrillers hou met martelingen en dergelijke. Dus als ik misselijk word van passages in een boek dan gaat het echt ver... Twee sterren

Totale beoordeling: 2 sterren (afgerond)