Als Tessa Insinger in het holst van de
nacht aan boord stapt van het zeiljacht Joyeuse, heeft ze maar één doel: wraak.
Het schip is eigendom van Eric Pincoff, een megalomane projectontwikkelaar die
werkt aan een moderne versie van het Europese rijk van Karel de Grote. Aan
boord zijn ook Pincoffs Chileense bodyguard en zijn aantrekkelijke Britse
bankier. Tessa’s vriend is kort daarvoor op straat vermoord omdat hij advocaat
was van Pincoff. Eenmaal op zee ontdekt Tessa dat de sleutel tot het imperium
van de zakenman verborgen is in de namen van de tien vrouwen van Karel de
Grote. Terwijl ze op de hielen worden gezeten door Pincoffs talrijke belagers,
ontbrandt er op de Joyeuse een strijd om de code. Iedereen denkt elkaar te slim
af te zijn, maar Tessa weet dat slechts één opvarende van de code gebruik kan
maken.
Cover
Een vrouw van de achterkant gezien die
uitkijkt over de zee. Het heeft iets melacholisch, verdrietigs.
Ik word wel nieuwsgierig, wat gaat er in
die vrouw om, wat is er gebeurd? Het is een cover die nieuwsgierig maakt.
Mijn mening
Het verhaal speelt zich vooral af op een
zeiljacht met daarop 4 bemanningsleden die ieder hun eigen reden hebben om aan
boord te zijn. De een wil wraak, de ander is op de vlucht, weer een ander is
uit op het geld van de ander en de laatste simpelweg omdat hij ervoor betaald
wordt.
Deze redenen zijn uiteraard een
explosieve combinatie op een beperkte ruimte.
Tijdens het lezen worden de
achterliggende motieven uit de doeken gedaan. Het gaat, uiteraard, om geld,
heel veel geld. Wat weggesluisd wordt naar allerlei vage belasting eilandjes,
eilandjes die daarom ook de bestemmingen zijn van de zeiltocht.
De eigenaar van het jacht heeft
daarnaast ook nog eens een obsessie voor Karel de Grote. En in die obsessie
liggen ook de mogelijkheden om de plannen van de anderen ten uitvoer te
brengen.
Al bestaat het verhaal vooral uit
gekonkel en achterbakse handelingen, toch is geen van de hoofdpersonen echt een
naar persoon. Allemaal hebben ze een menselijke, aardige kant.
Het is wel een beetje een
mannenonderwerp, de economische kant en de technische aspecten van het zeilen.
Maar toch is het een erg fijn boek om te lezen.
Het is het eerste boek dat ik van Roel Janssen lees, ik had hem wel al eens mogen ontmoeten.
Het is het eerste boek dat ik van Roel Janssen lees, ik had hem wel al eens mogen ontmoeten.
Naast dat het een aardige man is, kan
hij ook goede boeken schrijven! Voor dit boek ontving hij in 2007 dan ook de
Gouden Strop, en niet geheel onterecht.
Het krijgt van mij 4 sterren.
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten