Boekenpassie
Bijna iedereen heeft wel een hobby. De
een spaart dit, de ander dat. Ik ‘spaar’ boeken al zolang ik me kan herinneren.
Vroeger ging mijn zakgeld op aan de nieuwste ‘Vijf’ of aan weer een deeltje van
‘De dolle tweeling’ of ‘Pitty op kostschool’. Had ik nog niet genoeg, dan keek
ik met m'n allerliefste glimlach paps aan of mijn grote broer en dan stond het
toch in mijn kast! Toen ik ouder werd kwamen daar de boeken van Virgina Andrews
voor in de plaats. En oorlogsboeken natuurlijk, dat had en heeft erg mijn
interesse. Die kocht ik alleen niet, want m'n jongste broer had zo goed als
alles wat ik lezen wilde en al mocht het niet, ik kreeg het altijd voor elkaar
om er één te pikken, ‘s nachts te lezen en terug te zetten voor ik een klap
voor m'n kop kreeg.
Toen ik 20 was ben ik met heel mijn
hebben en houden verhuisd naar Engeland. Dus ook al m'n boeken mee. Toen ik een
klein jaartje later terug ging onder niet al te gezellige omstandigheden kon
niet alles mee....dus de hele ‘Vijf’-serie, de Pitty's en alle andere boeken
liggen nog daar bij m'n ex-schoonmoeder (nu denk ik dat die ze wel al weggegooid
heeft, geen idee, ik heb haar nooit meer gesproken). En daar zat ik dan, terug
in Nederland en geen boek meer in mijn bezit! Wat een hel! Als eerste heb ik
mijn Virignia Andrews verzameling weer aangeschaft. Helaas, de oudere alleen
als omnibus te vinden toentertijd. Nu zijn we 16 jaar verder en alleen in de
woonkamer liggen al zo’n honderdtal boeken. En dan hebben we op zolder nog zo’n
tweehonderd boeken in dozen staan die gewoon echt niet in de woonkamer passen. 
Voor dit stukje werd gevraagd waar de
passie voor lezen vandaan komt. Ik heb eerlijk gezegd geen idee. Bij ons thuis
las iedereen. Zondagmiddag na de kerk gingen we met zijn allen in de voorkamer
zitten. Radio aan, chips op tafel en allemaal een boek in de hand. Nu staat
vaak de tv aan als achtergrondgeluid en zit ik opgekruld op de bank met een
boek. De man kan een kanon naast me afschieten: ik hoor en zie niks. Kijk ik af
en toe om me heen dan word ik echt blij van al mijn boeken om me heen..... ‘Ow
ja, die ging daarover’ .....’ow ja, die moet ik echt binnenkort (nog) een keer
lezen!’
Een huis zonder boeken: ik kan het me
niet voorstellen.
Heerlijk chips, muziekje en een boek, ik kom je boeken echt eens in het echt bewonderen Crien. Je hebt ze leuk neer gezet zeker die plank boven de tv.
BeantwoordenVerwijderenLeuk stukje Crien en balen van al die achtergebleven boeken.
BeantwoordenVerwijderenEen en al herkenbaarheid Corina (Crien). De jeugdboeken, de Vijf, en Pitty boeken, later Virginia Andrews..
BeantwoordenVerwijderenEn "ziek" zijn als je je boeken kwijt raakt. Laatst is me dat overgekomen...doordat bijna alle boeken in dozen moesten worden in gepakt door lekkage. Heb de hele serie nu weer compleet van Carlos Ruiz. Misschien dat ik ze nog tegenkom in huis. Ik heb nog wel al m'n jeugdboeken achter de wand op zolder. En dat horen en zien je zijn vergaan zodra je het boek - opgekruld op de bank - aan het lezen bent. En als je dan eens om je heen kijkt, je ogen afgaand op de boeken die je nog wilt lezen..... of er een mooie leesherinnering aan hebt.
n leven zonder boeken? Nee dan zou ik niet kunnen leven....)