vrijdag 17 juli 2015

Strafexpeditie - S. Craig Zahler

Strafexpeditie van S. Craig Zahler

Rechercheur Jules Bettinger wordt verantwoordelijk gehouden voor de zelfmoord van een zakenman op een politiebureau in Arizona. Noodgedwongen verhuist hij met zijn gezin naar het koude, vieze Victory, Missouri. De stad doet zijn naam geen eer aan, met een van de hoogste misdaadpercentages van de Verenigde Staten en zevenhonderd misdadigers per agent. Bettingers nieuwe partner, Dominic Williams, is net gedegradeerd vanwege zijn aandeel in een afstraffing die een drugsdealer invalide heeft gemaakt. Als er twee agenten worden vermoord en hun lichamen worden verminkt, zet de politie de jacht op de moordenaars in. Bettinger merkt al snel dat de dubbele moord niet op zichzelf staat, maar het voorspel is van een reeks executies van leden van het politiekorps...

Cover
Niks aan de cover trekt mij aan. Van de titel, de kleuren tot de foto. Het straalt aan alle kanten "mannenboek" uit. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar daardoor zal ik het zeker niet uit mezelf oppakken.

Mijn mening
Door het uiterlijk van het boek verwacht ik een boek met veel tieten en schieten.
En weer word ik aangenaam verrast. Ja, er wordt zeker geschoten in het boek, en niet zuinig ook, maar het stoort mij niet. Het is misschien wel ietwat overdadig, maar ook zeer logisch.

Er is erg veel dood in het boek aanwezig.
Dode duiven.
Dode kat aan een lantaarnpaal ( die steeds weer terugkomt in het verhaal ).
Dode hoeren.
Dode zwervers.
Dode agenten.

Zeker 75% van de mensen in het boek zijn al dood of gaan dood.

Toch is het geen somber boek. Er zit genoeg humor in. Voor veel dingen, personen en handelingen zijn er eigen synoniemen. De leukste wat mij betreft: embryo-bommen ( eieren ).

Al vrij snel is duidelijk hoe de vork in de steel zit. Het is dus geen who-dunnit. Het gaat meer om de weg/ zoektocht naar de dader. Een zoektocht die letterlijk over lijken gaat.

Het speelt zich af in het meest desolate deel van de "beschaafde" samenleving. Daar waar de wereld eindigt en dan nog een paar kilometer verder ( The Toilet en Shitopia ). Die uitzichtloosheid wordt zeer goed beschreven. Ik rook, zag, voelde hoe het daar zou kunnen zijn.
Daarmee zie ik dit boek ook als een aanklacht tegen de verschillen binnen de samenleving. Van exorbitant rijk tot nog minder waard dan de hondenstont onder iemands schoenzool....

Ik heb het boek in 2 dagen uitgelezen, kon het gewoon niet wegleggen. Het pakt je bij je strot en laat je niet meer los.

4 sterren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten