Een verslag van de thrilleravond bij Paagman door Juul

Plaats delict: Boekhandel Paagman Den Haag Centrum

Datum: 29 mei 2015

Delict: Spannende zaken door Hebban en Paagman

Amper bijgekomen van de Avond van het Spannende Boek was het alweer tijd voor het volgende boekenfeestje. Een Thrilleravond georganiseerd door Paagman en Hebban om het goed te maken dat lezers niet welkom waren bij de AVSB. 

Ook wij waren natuurlijk aanwezig, dit keer Ann en ik, ook wel bekend als het duo Books & Sushi.

Leuke bijkomstigheid was dat ik een Fitzek-pakket had gewonnen bij The House of Books!

Ruim op tijd was ik binnen. Meteen heb ik maar iemand aangesproken over dat gewonnen pakket, maar er was niks bekend. Beetje jammer, maar de avond was nog jong. 

Ik besloot een rondje door de winkel te gaan lopen en kwam bij de tweedehands boeken Ann tegen. Mooi, het duo was compleet!

Om 19 uur zou het programma beginnen met een panel van Gouden Strop winnaars.

Ik wilde alvast een foto maken van het publiek toen een meneer aanbood de foto te maken zodat ik er ook op zou staan. Nou graag! Toen ik weer ging zitten attendeerde Ann mij er op dat die bewuste meneer Charles den Tex was...*zucht* heb ik weer....Hij kwam me wel al bekend voor...

Ach...laten we het maar weer een echte Juul-actie noemen, bij het Thrillerfestival had ik nl iets soortgelijks met Ellen Gerretzen en een foto van mij met Linda Jansma.

In het panel zaten dus Charles den Tex, die ook gespreksleider was, Roel Janssen, Donald Nolet en de kersverse winnaar Jo Claes.

Thema van het gesprek was: Is het wel goud wat er blinkt na het winnen van de Gouden Strop?

Conclusie van de 3 eerdere winnaars was dat er zeker een tijdelijke opleving is in de verkoop van de boeken. Maar dat die ook net zo snel weer verdwijnt.

Donald Nolet vertelde dat hij vol overtuiging en zeker van zichzelf aan zijn volgende boek was begonnen. Want hij kon het tenslotte, hij had de Strop gewonnen. Nou, de uitgever maakte zijn eerste versie met de grond gelijk en Donald stond weer met beide voetjes op de grond.

Jo Claes voelt die druk niet echt. Boek voor 2016 is al klaar en met 2017 is hij al een eind op weg.

De dynamiek tussen de heren was leuk. Jo Claes heeft een geweldige gezichtsexpressie, Roel Janssen zat met het publiek (lees: vooral Ann en mij) te 'flirten', en Donald Nolet was helemaal op zijn gemak. Erg leuk om te zien, want ik vond hem vorig jaar nog een beetje schuchter, maar daar was nu weinig van over.

Het was echt een gesprek tussen 4 mannen over hun passie en vak. Na afloop wilden Ann en ik nog even met het viertal op de foto en dat was geen probleem.

Snel moesten we toen naar beneden voor het volgende panel, er zat steeds maar 5 minuten tussen.

In dit panel zaten Eva Burgers, Joop van Riessen en Carina van Leeuwen. Het ging over hun ervaringen bij de politie en hoe ze die gebruiken in hun boeken. De dames kregen niet heel veel kans, Joop van Riessen zat erg op zijn praatstoel. Maar ja, die man heeft natuurlijk een bak ervaring. Ik vond wel dat Carina van Leeuwen erg leuke sokken en schoenen aanhad ( ja, dat is een tik van mij, ik weet het ).

Na afloop vonden we het tijd voor een drankje, ze serveerden Bloody Mary's en Martini's (shaken not stirred). Leuk detail binnen het thema!

Op weg naar de drankjes kwamen we Jo Claes weer tegen. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en te vragen of hij het goed vindt als we hem voor het blog gaan interviewen. Dat was geen probleem en we hebben meteen de nodige gegevens uitgewisseld. Dus binnenkort een interview op het blog!

Zijn vrouw bleek het blog zelfs te kennen en was enthousiast. Zo leuk om te horen! En wat een leuke en lieve mensen zijn dat zeg!

Met een Martini spoedden we ons naar boven, Fitzek was al begonnen. Ann kwam er nog achter dat we onze jassen beneden waren vergeten. Nou ja zij...ik had hem al in mijn tas gepropt, maar was dat even vergeten. Ik nam vast plaats en ging luisteren. 

Sebastian Fitzek werd geïnterviewd door Roel Janssen. Wat praat die man vol passie en enthousiasme over zijn boeken. Genieten! Ik vond het overigens wel een broekie, jochie om te zien. Soms vond ik het wel lastig te volgen omdat, naar mijn idee, het geluid te hard stond.

Fitzek had wel een mooie quote:

"My self-conscious is my co-author"

Veel te snel was het alweer tijd om te gaan signeren. En nog steeds had ik mijn gewonnen pakket niet. Dus ik moest snel op zoek naar iemand die mij kon helpen.

Uiteindelijk bleek dat Paagman zelf voor de winnaars het pakket had samengesteld. Daarin uiteraard de boeken: De Therapie, Afgesneden en Passagier 23. Maar ook het geschenk van Marion Pauw, 2 kleine boekjes van Karin Slaughter en 2 dvd's met films. Leuk!

Nog net op tijd was ik weer boven om al blozend en stotterend mijn handtekening bij Fitzek te halen. Het is echt een leuke vent om te zien en heel aardig!

Inmiddels was ook de boekpresentatie van Doodskopvlinder van het duo Ross en Hartman begonnen. Maar eerlijk gezegd hadden we daar niet zoveel zin in, dus dat hebben we overgeslagen.

Op weg naar de uitgang kwamen we Charles den Tex nog tegen en eigenlijk wilde ik ook nog wel met hem op de foto. Hij had zijn jas al aan, maar die deed hij speciaal weer uit. Top!

Ik vond het een geslaagde avond. Leuk initiatief dat zeker voor herhaling vatbaar is.

Wel een paar puntjes die beter hadden gekund:

- het was totaal onduidelijk waar je je als prijswinnaar kon melden, dat had echt veel beter gekund. Maar compliment hoe Paagman het heeft opgelost!

- de tijd tussen de verschillende onderdelen mag wel langer dan de 5 minuten die het nu waren. Je moest je echt haasten en daardoor was er weinig ruimte voor een gesprek of zelfs handtekening.

De 2 dagen heb ik aardig wat schrijvers gezien en gesproken en de meesten waren heel aardig en benaderbaar. Bereid tot een praatje of een foto. Ik heb erg genoten van deze boekenfeestjes en kijk uit naar de volgende! (gelukkig is die al bijna!)

Juul