Waarom ik Goud en Bloed niet uitlees...
Een tijdje terug heb ik meegedaan met een winactie hier op het blog. Daar bij kon je het boek Goud en bloed van Lotte Hendrickx winnen, maar dan moest je wel je mening over dat boek geven.
Prima.
Vorige week ging ik er lekker voor zitten. Het is een dikke pil, 351 bladzijden, geen probleem ik lees wel dikkere boeken.
In haar voorwoord vertelt Lotte al:
'Dit boek heeft meer dan 350 pagina's, in kleine letters en verkleinde kantlijn.'
Ik zag nog geen steeds geen bezwaar om te gaan lezen. Dus vol goede moed begon ik.
De schrijfstijl is fijn, en al heb ik deel 1 niet gelezen ( dit is een vervolg er op ), het zit mij niet in de weg. Het verhaal is goed te volgen.
Maar inderdaad, die brij van letters, elke keer als je een bladzijde omslaat. Ik krijg al hoofdpijn bij het zien alleen. De letterdichtheid is dusdanig klein dat het voor mij, een heel boek lang, onleesbaar wordt. Ik geef het lezen van een boek niet zomaar op. Maar het is ook niet de bedoeling dat ik er hoofdpijnklachten van ga krijgen. Lezen moet tenslotte leuk blijven.
Ik vind het echt heel jammer, maar de lay out van het boek staat verder lezen in de weg. Gemiste kans. Zowel voor mij als voor de schrijfster....
Juul
Juul
Wat jammer.
BeantwoordenVerwijderenRenée.
Wat jammer inderdaad. Ik heb het boek zelf gekocht en het met plezier gelezen. Ik heb geen last van de letters gehad, en las het zelfs in een vliegtuigstoel omdat ik op vakantie ging en het gekocht had voor onderweg. Voor de twijfelaars: het is een fijn boek, dus laat je niet ontmoedigen hierdoor!
BeantwoordenVerwijderenRaar hoor. Misschien moet Juul een leesbrilletje aanschaffen, of zo'n leesloep voor slechtzienden. Het blijft een vreemde zaak, want het is een spannend en geestig boek, met wel een diepgang.
BeantwoordenVerwijderenIk heb er in ieder geval van genoten!
MIsschien is het een boek voor onder de 40 jaar. Ik krijg van een tweede persoon nu ook al het bericht dat ze er niet doorheen kan komen. Dat ze hem even opzij gaat leggen.
Verwijderen