Bloedlijn - Felix Francis

De cover:

Op de cover een renpaard waarvan je alleen de benen ziet op de racebaan. Niet echt een cover waar ik warm voor zou lopen. Maar nu heb ik ook niets met paardensport of iets dergelijks. Ben wel erg benieuwd nadat ik de achterflap te hebben gelezen, dus ik ga even uit mijn comfortzone en ga een paardenboek lezen. Het verhaal staat me aan, de zoektocht naar antwoorden op de ‘zelf’moord van zijn zus.

Het verhaal:

Wanneer Mark Shillingford op televisie verslag doet van de paardenrace waarbij zijn tweelingzus Clare tweede wordt, weet hij dat er iets niet klopt. Normaal gesproken wint ze elke race en bij deze race eindigt ze als tweede met een neklengte verschil achter Sudoko. Mark was er zeker van dat zijn tweelingzus de topjockey de regels van de Rules of Racing had overtreden.

Om het simpel te zeggen, Clare had de race niet gewonnen terwijl ze dat wel had kunnen doen. Sterker nog, Mark geloofde dat ze de overwinning met opzet had laten lopen. Het was in Mark zijn ogen zonneklaar dat zus lief op Bangkok Flyer ‘raceje vervalsen’ had gespeeld. Mark confronteert zijn zus met zijn vermoedens, waarop Clare woedend wegrijdt. Ze springt een paar uur later van het balkon van haar hotelkamer. Mark gaat op onderzoek uit, hij voelt zich schuldig en vraagt zich af waarom? Maar is het wel zelfmoord van Clare en hoe veilig is hij zelf en wie zijn er allemaal bij betrokken? Mark is vastbesloten achter de antwoorden aan te gaan.

Mijn mening:

Geen lange intro, geen elftal aan personages, gewoon lekker snel geschreven en to the point. Gelijk actie: I like.

Je zit gelijk midden in het verhaal, in de spanning en de gevoelens van de hoofdpersonage Mark. Mark die vastbesloten is achter de antwoorden te komen met betrekking tot de ‘zelf’moord van zijn zus Clare. Hij is er erg gedreven in en speelt hierdoor met zijn eigen leven.

Het boek is geschreven met een bepaalde snelheid en de spanning blijft oplopen waardoor je door wilt blijven lezen. Ik heb niets met paarden maar het verhaal is echt lekker geschreven, het is alsof je er zelf deel van uitmaakt. Doordat het verhaal blijft veranderen en als je denkt ‘oh, het zit zo’, raak je weer helemaal de weg kwijt door een verwikkeling die er bij komt. En dat vind ik dus echt leuk! Toen ik dit boek oppakte en er in begon had ik dit echt niet verwacht. Ik was bang dat ik er niet doorheen zou komen, maar ik ben nu zo verrast en blij dat ik deze schrijver heb leren kennen, waardoor ik zijn andere boeken ook wil gaan proberen. Hij heeft gewoon een hele fijne schrijfstijl, snel, duidelijk en heerlijk leesbaar. Een leeskanon wat je niet graag los laat tot de laatste bladzijde.

Het plot is verrassend: het had alle kanten op kunnen gaan, omdat ik er in het begin al naast zat en later nog een keer, maar dit had ik niet verwacht.

Ik heb echt van Bloedlijn genoten.

Beoordeling:

Schrijfstijl: 5

Spanning: 4

Leesplezier: 5

Plot: 5

4,5 mooie sterren

Moon