donderdag 30 april 2015

Mijn liefde naast boeken voor Sarah Bettens

Soms is er zo'n periode dat je minder leest. Niet dat het komt omdat het huis geen ongelezen boeken meer heeft. Integendeel zou ik zeggen. Er zijn nog veel te veel ongelezen boeken. Steeds vaker geef ik wel gelezen boeken weg aan blije mensen. Zo was pas een vriendin van mijn anti- boekenwurm op visite en die kwam helemaal verlekkerd binnenlopen. Waarom? Als je onze woonkamer binnenstapt loop je gelijk tegen een enorme boekenkast aan. Enthousiast begon ze te kletsen over boeken. Over dat ze zo graag Up van Myrthe van de Meer wilde kopen. Maar dat ze deze maand echt geen geld over hield. Hup, ik loop naar de kast waar de niet thrillers staan en trek hem dr uit. Geniet er maar van, zeg ik. Ze kijkt me vertwijfeld aan... Ja je krijgt hem en zet hem maar in je eigen boekenkast. En maak maar weer iemand anders een keer blij met een ander boek.
Als je met een klein gebaar iemand zo blij kan maken, wat let je dan? Niks leuker dan mensen blij maken. Probeer het eens. Een wildvreemde! Dit jonge meisje kende ik ook totaal nog niet tot ze die avond binnenstapte. Nee, ik vertel dit niet om te laten zien hoe geweldig ik ben. Ben ik namelijk niet.

Maar waarom lees ik momenteel minder?
Ik ben weer eens naar een optreden van mijn favoriete bandje geweest: K's Choice

https://www.youtube.com/watch?v=o09Mw_MHgwY
Iedereen van boven de 40 kent zeker weten het nummer Not an addict. Klik de link maar eens aan en je vond het toen ook mooi. Ik weet het zeker.
Mijn bandje is weer helemaal terug en knalt harder dan ooit. Ze namen het album The Phantom Cowboy , wat afgelopen vrijdag uitkwam, op met Alain Johannes.


Alain is zeker geen onbekende naam voor al wie de alternatieve en stoner rock uit Californië een warm hart toedraagt. Johannes, trouwe kompaan van Dave Grohl, alsook live muzikant bij Queens of the Stone Age en Them Crooked Vultures, tekende als producer en engineer ook al voor tal van gevestigde waarden zoals Mark Lanegan, Live, Arctic Monkeys, en ga zo maar door.“Werken met Alain was in ieder opzicht wat we hadden gehoopt en zelfs nog veel meer”, vervolgt Sarah. “Gert en ik hadden de productie voor eigen rekening kunnen nemen, maar we zochten naar een meerwaarde want na een akoestische plaat en een soundtrack, was het opnieuw tijd om weer te rocken als vanouds”.
“Werken met Alain was niet alleen verrijkend, alles liep ook zo gemakkelijk”, aldus Gert. “Je helden ontmoeten valt doorgaans tegen, wordt wel eens gezegd, maar Alain was voor ons zeker de uitzondering op deze regel. Rot van ervaring – we geven toe bij de aanvang zelfs een beetje nerveus te zijn geweest – maar op geen enkel moment autoritair. Altijd open voor dialoog en suggesties."
Ze klinken heel anders nu. Zoals het eerste nummer van het album Private Revolution laat horen:
Ik was woensdag in zaal Zappa in Antwerpen en kreeg een lading energie van de nummers die ik hoorde daar en die de dagen daarna via de cd speler klonken, maar ook zonder cd speler doorklonken in mijn hoofd. Eindelijk heb ik nu mijn platenspeler aangesloten en ligt het zwarte vinyl op de draaischijf. De platenspeler stond boven waar ik af en toe heerlijk een paar uurtjes elpees draai. Heerlijk als je die naald in de groef zet. Ik heb vreemde hobby's..i know.
Maar ik geef ook nog ruiterlijk toe dat naast de muziek de zangeres Sarah Bettens me ook wat doet. Ik heb de band altijd leuk gevonden. Maar een aantal jaren geleden  werd ik ernstig ziek en vlak voor de eerste operatie, toen ik nog helemaal niet wist of ik de kanker zou gaan overleven enz, was ik ook in Antwerpen. In een park, in een mooie setting, mooi podium, verlichting, open lucht. Die avond zat ik met kippenvel en met tranen bij sommige nummers (ik zat gelukkig in het donker). Ik was opeens afgelopen woensdag terug op die avond. Haar muziek heeft me zo ontzettend getroost en gesteund tijdens die fucking vreselijke behandelingen. Als de chemo  urenlang mijn lijf indruppelde had ik vaak mijn ipod op met haar muziek. Het gaf afleiding. De eerste keer dat ik met kale kop  in Eindhoven stond waar ze covers van Edith Piaf e.d  zong, dacht ik van dit heb ik maar mooi gehaald! Ik leefde toe naar optredens  van haar en kijk nu in haardrachten terug. In Kapellen, haar geboorteplaats had ik mijn eerste haar terug: krullen! OMG! En daar stond mevrouw Bettens  die doodleuk haar haar had afgeschoren... Ik lag dubbel. Het stond dr een stuk beter dan ik met mijn debiele poedelkrulletjes.
Die vrouw heeft dus duidelijk een bijzondere plek in mijn hart ingenomen. Dat het daarnaast een waanzinnig lekker ding is, is een bijkomstigheid, al was ze de lillukste ter wereld. Ik zie haar altijd even geduldig na optredens cd's signeren bij mensen. Altijd even vriendelijk tegen iedereen. Een wat ik noem echt persoon. Zich zelf en geen nepperigheid aan. Ik hou er van.
Vorig jaar mei kwamen mijn grote liefdes/hobby's samen: Sarah kwam op de boekpresentatie van Nathalie Pagie optreden in Breda.
Nathalie schreef toendertijd een driewekelijkse column voor ons blog en ze wist dat ik een fan was. Nathalie benaderde de manager of Sarah wilde komen. Frank vroeg na een concert of ik Nathalie kende en zo was het cirkeltje mooi rond. Ik blij, want zo vaak zie je Sarah niet optreden in zo'n kleine setting. Met dr gitaar voor de boekenkasten zong ze twee nummers. Nathalie reikte haar boek uit aan Sarah.De enige nog mooiere setting is Sarah in een tattoo shop. De naam Ink past mij als een goede jas: de inkt van boeken, de inkt van de perfecte foto afgedrukt op goed papier en de inkt van tattoos en de muziek van mevrouw Bettens kleuren de wereld een stuk mooier. Zeker nadat ik me de afgelopen weken verbijsterd heb rondom de hele vluchtelingenproblematiek. Vooral om de botte reacties van een groot deel van de mensheid. Maar laat dat een onderwerp zijn van een volgende column. 

En ach binnenkort zal ik vast wel weer een boek op schoot gooien, een lekker glas wijn erbij pakken en er weer doorheen scheuren. Alles heeft zijn tijd. Op 7 mei komt de nieuwste van Hjorth Rosenfeldt EINDELIJK uit! En die gaat gelijk op de leuning, deur op slot en facebook weg.




1 opmerking:

  1. Zo mooi dat je in een moeilijke periode zoveel steun hebt kunnen vinden in de muziek van K's Choice Inkie.Ga ik toch eens opzoeken want hun muziek ken ik niet.
    Wil Rompelberg Hokke

    BeantwoordenVerwijderen