Titel:
De vrouw in de spiegel
Auteur:
Kim Moelands
384
pagina’s
Uitgeverij
A.W. Bruna
Verschijnt
24 maart 2015
Recensie
door Miriam Bakker
Zuivelbedrijf
Latté ontvangt een dreigbrief waarin twee ton wordt geëist. Er wordt in eerste
instantie niets mee gedaan en de brief wordt gezien als grap. Na een tweede
dreigbrief blijkt dat het alles behalve een grap is: er worden toetjes met
spijkers erin gevonden. Latté doet aangifte en brigadier Tess Westerhout wordt
samen met haar partner Vincent Meijer op de zaak gezet. Ze komt op het spoor
van Charlie ‘de Rat’ Zwols, die een straf uitzit voor een eerdere
afpersingszaak. Heeft hij met de afpersing van Latté te maken of weet hij
wellicht wie ze zoeken? Hij lijkt Tess en Vincent verder te kunnen helpen, maar
hij eist een wederdienst van Tess, een ‘quid
pro quo’. Hoe ver is Tess bereid te gaan om de afpersingszaak op te lossen?
Ondertussen
zit de afperser ook niet stil en er valt nog een slachtoffer…
‘Een zwartgeblakerd landschap, waarin de
verstikkende geur van vernietiging je de adem beneemt. Zo stelt hij zich de hel
voor. Maar voorlopig is hij bezig de hemel op aarde voor zichzelf te creëren en
die ruikt zoet, smaakt naar toetjes en knispert als een eurobiljet in zijn
hand.’
‘De
vrouw in de spiegel’ is het eerste boek van Kim Moelands dat ik gelezen heb en
ik viel meteen met mijn neus in de boter.
Tess
Westerhout is een politievrouw in hart en nieren, is dol op haar werk en kickt
op de adrenaline die het met zich meebrengt. Ze bijt zich dan ook helemaal vast
in de afpersingszaak. Crimineel Charlie Zwols laat merken meer te weten van de
kwestie, maar wil dit enkel en alleen delen met Tess. Tess stemt hiermee in,
maar Charlie lijkt wel erg veel van haar te weten…zij heeft vragen voor hem,
maar hij ook zeker voor haar. ‘Quid pro
quo Clarice’. Hoe dichtbij laat Tess hem komen om de zaak te kunnen oplossen?
In hoeverre heiligt het doel de middelen?
Tess
is al zeventien jaar gelukkig met Marc en samen hebben ze een puberzoon, Kevin.
Mark heeft een eigen recherchebureau en heeft het daar ook erg druk mee.
Ondanks dat ze allebei een hele drukke, veeleisende baan hebben, is hun
huwelijk sterk en rooien ze het prima samen.
‘Ze weet dat het geren en gevlieg inherent is
aan het werk waar ze zo van houdt, maar haar andere liefde, haar gezin moet
daarvoor regelmatig offers brengen. Vaak te veel.’
Elisabeth
van Seumeren is een ongelukkige, trieste vrouw die de dag alleen maar door komt
met een dwangmatig tellen. ‘Ze is ooit
begonnen met tellen, maar weet niet meer wanneer. Het geeft haar houvast. De
cijfers vertellen haar waar ze aan toe is en overbruggen de onzekere tijd van
het ene naar het andere moment.’
Gevangen
in een liefdeloos huwelijk (want getrouwd met een zak hooi genaamd Jaap), tot
de dag dat genoemde zak hooi haar plompverloren meedeelt dat hij van haar wil scheiden, zij
haar intrek kan nemen in een aftands appartementje ergens in Utrecht en haar
plek in huis ingenomen zal gaan worden door een jong blondje. ‘Zonder haar nog een blik waardig te gunnen,
loopt vijftien jaar van haar leven de deur uit.’.
En
dan is er ook nog Antoine van Gerven, een gepensioneerd priester, beste vriend van
de moeder van Tess en een goede vriend van de rest van de familie. Tess
vertrouwt hem blindelings en bespreekt alles met hem. Antoine gaat eens per
twee weken ‘op bezoek’ bij Bert, een pedofiel die gevangen zit en ervan
overtuigd is dat praten met een priester hem verlost van al zijn zonden. Al is
hij niet bepaald van plan zijn leven te beteren als hij weer op vrije voeten is..
De
afperser komt ook aan bod. Een kil, berekenend persoon, overduidelijk overtuigd
van het feit dat hij doet wat hij moet doen en dat Latté hem geen andere keus
laat. Is dat wel zo?
En
dan is er nog een onbekende…een onbekende die gemarteld wordt om iets wat hij
zou hebben gestolen…maar van wie? En wie is hij?
‘Hoewel hij eerder smeekte om rust en stilte,
maakt het hem doodsbang. Geen geluid, geen zicht, het maakt hem bijna krankzinnig.
Onzekerheid is nog erger dan weten waar je aan toe bent, ervaart hij nu.’
Wat
een heerlijk boek, ik heb van elke bladzijde genoten. Elke zin is raak, er
staat geen woord teveel in het boek, er zit vaart in, spanning, een vleugje
humor en geloofwaardige, echte personages. Elk personage roept iets bij je op,
zij het sympathie, afschuw of gewoonweg de kriebels. De afpersingszaak is de
hoofdlijn in het verhaal, maar er worden her en der ook wat kleinere lijntjes
uitgezet, die naargelang het verhaal vordert, ook groeien richting het plot. En
ja, er zijn losse eindjes in het boek en daar heb ik normaal gesproken een
bloedhekel aan, MAAR in dit geval niet, want het kan in dit geval alleen maar
betekenen dat we nog meer van Tess gaan horen en daar kun je echt alleen maar
blij om zijn. Lezen dit boek!
4,5
sterren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten