woensdag 21 januari 2015

Wat vond Caroline Kuiper van IJskoud?

De cover van het boek vond ik niet zo mooi qua kleur als het eerste deel, maar het popje op het strand geeft wel te denken. Ik geef het 7 punten, IJskoud had wat meer koele kleuren mogen hebben, dit is alleen heel somber.

Het eerste deel heb ik met heel veel plezier gelezen en kon niet wachten op deel twee. Ik ben niet zo’n hele vlotte lezer, maar binnen een week had ik dit boek uit. Ik vind het super. Ik kan niet wachten op het volgende deel. Zondag de 18e ga ik voor de tweede keer Isa Maron ontmoeten en hoop dat ze een tipje van de sluier oplicht over deel drie.

De hoofdpersonen zijn nog steeds Maud Mertens en Kyra Slagter. Kyra is nog steeds op zoek naar aanwijzingen omtrent de verdwijning van haar zus Sarina vier jaar geleden. Sarina was met een groepje vrienden naar Texel om te vieren dat ze was geslaagd voor school. Ze is daar aangekomen, maar voordat ze naar haar vrienden ging is ze eerst gaan hardlopen en sindsdien is ze verdwenen. Na het onderzoek op de moord van haar leraar Marc die ze bijna zelf met de dood moest bekopen heeft haar moeder haar verboden zich nog intensief met de verdwijning van Sarina bezig te houden en gezegd dat ze zich meer op haar studie moest richten. Ze volgt nu een opleiding forensisch onderzoek aan de Hogeschool van Amsterdam.

Wanneer haar vriendin Sophie haar belt en overstuur vertelt dat haar oppaskindje Jesse verdwenen is, vraagt ze Kyra bij Jesse thuis te gaan kijken of het kind daar naartoe is gegaan. Dit is het begin van een ontvoeringsdrama waarbij er steeds meer jonge kinderen op klaarlichte dag worden meegenomen zonder dat iemand iets ziet. Wat hebben deze kinderen met elkaar gemeen? Ze kennen elkaar niet, zijn jongens en meisjes en hun leeftijden zijn ook verschillend. Wanneer rechercheur Maud Mertens op het onderzoek naar de verdwijningen wordt gezet, komt ze Kyra weer tegen. Deze keer helpt Kyra niet mee om de verdwenen kinderen op te sporen, maar krijgt ze een aanwijzing van Maud over haar zus die ze gaat onderzoeken. Maud bijt zich vast in het onderzoek naar de verdwenen kinderen, maar komt steeds vast te zitten in het waarom en waar.

Dan is er nog een derde verhaal dat als een rode draad door de boeken speelt. Het meisje dat gevonden werd onder een rotsblok in Engeland en die ze Jane zijn gaan noemen. Het meisje weigert te praten, maar wordt begeleid door Mabel die probeert met Jane in contact te komen. Dit meisje moet toch iemands dochter of zus zijn.

Wat een verhaal, het speelt zich af in deze tijd en dat lees je doordat er wordt verwezen naar de vliegtuigramp in Rusland en de verdwenen meisjes in Panama. Je kunt je echt inleven in het verhaal van de verdwenen kinderen. Toen er een stille tocht werd gehouden liepen de tranen over mijn wangen. In het verhaal komt ijskoud in verschillende manieren terug, o.a. ijskoud water, ijskoud hart en ijskoud als temperatuur buiten.

Het verhaal is verdeeld in korte hoofdstukken die je aansporen steeds nog een stukje te lezen. Een boek wat je moet lezen, maar wel aan te raden is eerst deel 1 te lezen, zodat je weet wat de relaties onderling zijn van de verschillende personen. Voor mij krijgt dit boek 4,5 ster, omdat ik nog niet weet wat de volgende delen zullen brengen. Ook een halve ster meer omdat ik de verhouding tussen Maud en Kyra wat beter op zijn plaats vind. Kyra is en natuurlijk nog maar een meisje van 19.

Isa Maron staat bij mij in de top drie van beste auteurs op dit moment.  Ik heb al enkele van haar andere boeken gelezen, maar deze serie en verhaallijn is toch wel absoluut top.

Caroline



Geen opmerkingen:

Een reactie posten