Ruw verstoord - Jara Lee

Titel: Ruw verstoord

Auteur: Jara Lee

Pagina’s: 284

Uitgeverij: Elikser

ISBN:  978 90 8954 701 9

Jaar van uitgave: 2014

.

Achter Jara Lee gaat het schrijversechtpaar Rachel en Jan van der Lee schuil. Jan was wetenschapper, Rachel schrijver. Als Rachel Naomi schreef ze drie boeken. Als helft van Jara Lee heeft ze er inmiddels al vijf op haar naam staan samen met haar wederhelft. Ruw verstoord is de meest recente misdaadroman en kwam in 2014 uit bij Uitgeverij Elikser.

In Ruw verstoord nemen de auteurs de lezers mee naar Zuid-Frankrijk. De tweelingbroers Louis en Pierre leiden een afgezonderd leven op hun boerderij. Als hun neefje, de zoon van de oudste en al even overleden broer van het gezin, zijn intrek neemt in hun boerderij, staat hun leven op zijn kop. De mannen zijn al op leeftijd en hun neefje tracht de nodige modernisering door te voeren, waar zij zelf niet de noodzaak van inzien. Alsof ze daar nog niet genoeg aan hebben, stranden een moeder en dochter nabij hun boerderij. De auto heeft het opgegeven en ze zien nog maar één optie: bij de vreemde mannen overnachten. Maar moeder en dochter hebben een geheim. Ze zijn op de vlucht voor het verleden. Als het verleden steeds dichterbij kruipt, komt iedereen in gevaar.

Op de achterflap wordt gezegd dat Jara Lee ‘onderhoudende romans met boeiende dialogen en verrassende ontwikkelingen’ schrijft, maar dit is alleszins niet het geval. In de dialogen is geen goede balans tussen beschrijvende en gesproken tekst en ook is aan de uitspraken niet goed af te leiden wie wat zegt. Daarbij zijn de uitspraken – “Merde, nog aan toe!” – Oerhollands, terwijl uit niets blijkt dat de personages met de Franse voornamen van Nederland naar Frankrijk zijn geëmigreerd. Dit zorgt voor een incoherent verhaal.

Hoewel duidelijk is dat er is nagedacht over de ontwikkelingen die de personages doormaken, wordt ook meteen duidelijk dat er iets dieper op het psychologische aspect had mogen worden ingegaan. Voor de duidelijkheid een voorbeeld, soortgelijk aan een situatie uit het boek, maar om spoilers tegen te gaan in een andere vorm gegoten: Als je ontdekt dat iemand van wie je zielsveel houdt voedselvergiftiging heeft opgelopen door met iemand om wie je gáf een bepaalde maaltijd te nuttigen, is het dan logisch dat je met iemand die je net hebt leren kennen en van wie je begint te houden naar precies hetzelfde restaurant gaat om precies dezelfde maaltijd te nuttigen? Of mijd je de maaltijd of zelfs het hele restaurant? De kans is groot dat je al misselijk wordt van de gedachte aan die maaltijd.

Alle personages zijn emotioneel zwaar beladen, maar van geen van hen wordt op welke manier dan ook duidelijk waarom, zodat het onrealistisch en vervelend overkomt. De geschiedenis van de moeder en dochter wordt gegeven, maar had meer uitgewerkt mogen worden, wellicht door situaties toe te voegen waarin je hen volgt. Dit maakt het boek niet verrassender, wel boeiender en veel geloofwaardiger, omdat je de emotie overbrengt in plaats van te vertellen dat die er is. Een extra verhaallijn om wat meer de aandacht van de rode draad af te leiden, had ook verfrissend gewerkt.

Jammer is het dat er niet doordracht gebruik is gemaakt van witregels. Het ontbreken daarvan op de juiste momenten zorgt voor verwarring. Ineens leest de lezer over andere personen, terwijl dat niet is aangekondigd door een witregel. Dat de omgevingen niet goed zijn beschreven, is het ook lastig die personages in een omgeving te plaatsen. Ook werkt het verwarrend dat van alle personages gedachten worden geëxpliciteerd, maar niet álle en ook niet altijd. Het gaat van hak op de tak, zodat het niet goed duidelijk is wie ze zijn, want daarvoor zeiden ze iets wat bij een heel andere soort persoon hoort. Het zorgt ervoor dat je steeds weer uit het verhaal wordt gerukt.

                                                                                                                         

1 ster

Plot                 1

Leesplezier     1

Schrijfstijl        1

Originaliteit      1

Psychologie    1