Thrillerlezersblog: IJskoud

Titel: IJskoud

Auteur: Isa Maron

331 pagina’s

The House of Books

ISBN 978 9048 822706

Recensie door Miriam Bakker

Sophie Verster brengt met haar oppaskind Jesse een bezoekje aan de kinderboerderij. Tijdens een klein moment van onoplettendheid – Sophie keek even op haar telefoon toen ze een appje kreeg – verdwijnt Jesse spoorloos. Sophie belt haar vriendin Kyra Slagter om mee te helpen zoeken. Kyra aarzelt geen moment, stapt op haar scooter en zoekt mee. Bij Jesse thuis, de buren en uiteindelijk duikt ze het water in. ‘God, het water. Zo koud, zo onbarmhartig.’

De zoektocht naar Jesse levert niets op. Jesse is in geen velden of wegen te bekennen. In Artis verdwijnt ongeveer gelijktijdig nog een jongetje, Tommy. Ook van hem ontbreekt elk spoor.

Maud Mertens en Niels Bingsten worden op de zaak gezet en een race tegen de klok begint. Steeds meer kinderen verdwijnen spoorloos en de politie zit met de handen in het haar. De ontvoeringen lijken willekeurig, de politie vindt nauwelijks overeenkomsten. Wie ontvoert deze kinderen en waarom?

De zaak brengt nare herinneringen boven bij Maud. Herinneringen aan een zaak waarin zij voor haar gevoel ernstig tekort schoot. ‘Zóveel blauwe plekken had ze nou ook weer niet.’

Het maakt haar nóg gedrevener om deze zaak tot een goed einde te brengen. ‘’Dus nu’, herhaalt ze, ‘gaan wij een zijdeurtje vinden.’’

Kyra is begonnen met haar studie Forensisch onderzoek aan de Hogeschool van Amsterdam. Naast haar studie houdt ze zich nog altijd bezig met de zoektocht naar haar zus Sarina. Vier jaar na de verdwijning van Sarina werden er ineens ansichtkaarten bezorgd. Hoe is dit mogelijk? Maud Mertens heeft Kyra beloofd in de verdwijning van Sarina te duiken, maar met de recente gebeurtenissen komt een en ander op een heel laag pitje te staan.

Kyra is volwassener geworden, minder impulsief, maar nog steeds vastberaden om erachter te komen wat er met haar zus gebeurd is.

‘IJskoud’ is het tweede deel in het vierluik ‘De Noordzeemoorden’. Ik ben een groot liefhebber van series, maar altijd een beetje terughoudend als het eerste deel heel erg goed was, om dan aan het tweede deel te beginnen. Zo ook met ‘IJskoud’. Die terughoudendheid was helemaal nergens voor nodig. Stond ‘Galgenveld’ al als een huis, ‘IJskoud’ staat nog steviger. Er zit groei in de personages, groei in het schrijven van Isa Maron. Beschreef ze gruwelijkheden in ‘Galgenveld’, in ‘IJskoud’ zijn de ontvoeringen van de kinderen gruwelijkheden op zich. De hoofdstukken geschreven vanuit de beleving van de kinderen getuigen van een groot inlevingsvermogen van de schrijfster.

‘De blauwe lucht. Wolken. Stel je voor dat je daglicht had. Dat je weg kon. Stel je voor dat je bij je moeder was.’

En dan is er nog de verhaallijn rondom de mysterieuze Jane Doe in Engeland. We komen weer iets meer te weten, maar dat is nog maar het topje van de ijsberg.

‘IJskoud’ eindigt na een spannende finale met een cliffhanger….ik kan niet wachten op het volgende deel!

****