Dat taal ook echt mijn ding is…

Ik wilde met dit stukje maar eens dicht bij ‘huis’ blijven…en toch ook een heel klein beetje in de thrillersfeer.

Je hebt allemaal wel eens dat je iemand de nek om wilt draaien, ik wel tenminste. Uiteraard doe ik dat dan niet letterlijk en ik vraag me weleens af of ik überhaupt iemand zou kunnen vermoorden. Ik ga het maar niet uitproberen.

Wat ik wel kan is iemand doodzwijgen en ook mijn blikken kunnen aardig doden als het moet, zeker als mensen mij tot op het bot irriteren. Nou ben ik zelf vast ook bij tijd en wijle irritant dus ik krijg ook nog weleens een dodelijke blik. Maar stel je nou toch eens voor dat het echt zou kunnen, je kijkt iemand aan en *poef* daar ligt ie…pootjes omhoog en op weg naar de eeuwige jachtvelden…nou ik weet wel een paar kandidaten.

Als taalfreak hou ik er van om te spelen met taal en om de woorden en hun betekenis soms letterlijk op de hak te nemen…en dan uiteraard wel een van 12 cm ;) Spreekwoorden/quotes/gezegden/woordgrapjes zijn dan best leuk om mee te knutselen, of om uit te pluizen. Iemand het hoekje om helpen, kan dus gewoon heel simpel iemand helpen zijn die door de harde wind van de laatste tijd moeite heeft om de hoek om te komen…ik zie het zo voor me…een broos oud vrouwtje die zoooo graag naar de bakker wil voor haar dagelijkse moorkop, maar die telkens bijna omver geblazen wordt zodra ze bij de hoek is. En ja dan help je toch zo’n mensje even het hoekje om.

De dood in de ogen zien…dat je wakker wordt en er staat een man met een zeis aan je bed met van die lichtgevende rode ogen, waar ja gehypnotiseerd en bang in gaat zitten staren….brrr. En bij iemand doodverven denk ik gelijk aan die James Bond film, ‘Goldfinger’ waarin Shirley Eaton in de rol van Jill Masterson het loodje legt omdat haar hele lichaam goud geverfd werd…Het loodje leggen…ook zoiets ;)

Maar goed, ik vind taal dus leuk…en kan me er tegelijkertijd groen en geel aan ergeren…(zie je het voor je). Het feit dat ik taal leuk vind betekent niet dat ik het foutloos beheers…dat dan weer niet…ergens onderweg tussen school en nu ben ik toch aardig wat van die taalregeltjes verloren..nou boeien, of zoals wij dat hier in Den Haag zeggen ’lekkeâh belangrèk’, want tja ik ben niet van dié kant van Den Haag waar ze vergeten zijn de aardappel door te slikken.

Omdat ik taal dus leuk vind ben ik ook fan van de boeken van Paulien Cornelisse…’Taal is ook echt mijn ding’ en ‘En dan nog iets’. Heerlijke boeken vol met de leuke gekkigheidjes van de taal, door Paulien tot het uitstrekte ontleedt, ik kan daar echt enorm van genieten.

‘Kleur is mysterieus. Ik vraag me af waarom je 'groen' bent van jaloezie - heeft dat iets met misselijkheid te maken? En blauw dan; als iemand 'bleu' is heeft hij weinig ervaring, maar als hij 'blue' is, is hij lichtelijk depressief.’ ― Paulien Cornelisse, Taal is zeg maar mijn ding.

Nou ja voorlopig zal ik me nog niet doodvervelen…en ik hoop jullie ook niet ;)

Tot de volgende keer.

Ann