Op een koude novemberdag worden de doorgewinterde rechercheur Maud Mertens en de jonge Kyra Slagter weer samengebracht door een mysterieuze zaak. Twee jonge kinderen verdwijnen op bijna hetzelfde moment. Hoewel de politie met man en macht onderzoek doet, kan dat niet voorkomen dat er de volgende dagen meer kinderen ontvoerd worden. Er is geen enkele connectie tussen de verdwijningen: ze vinden overal in West-Nederland plaats, de kinderen zijn tussen de acht en twaalf jaar oud en er wordt geen losgeld geëist. Diverse Amber Alerts leveren niets op. Hoe meer kinderen verdwijnen, hoe groter de onrust in het land wordt.
Voor Mertens vormen de verdwijningen een onwelkome herinnering aan een oude zaak waarin een jong meisje slachtoffer werd. Toch maakt dit juist dat ze verbeten achter de ontvoerders aan gaat. Kyra weet wat het is als een familielid wordt weggerukt en je vol vragen achterblijft: ontvoerd, vermist, vermoord? De zaak spoort haar nog meer aan haar eigen vermiste zus te vinden: vier jaar geleden verdween Sarina, zonder spoor of bericht. Tot Kyra ineens een briefkaart van Sarina ontvangt.
Ik ben aan het genieten in dit IJskoud. Eindigde Galgenveld met een onbekend meisje in een ziekenhuis en hoop je dat daarmee IJskoud verder gaat, dan moet je toch even wachten. En als het zo ver is, raak je ook ontgoocheld...Verdorie! Maar goed gedaan! Ook de start van het boek met de verdwijning van twee kleine jongetjes zet de spanning gelijk goed neer. Ik ga snel verder. Maar dat Isa Maron voor mij een van de ontdekkingen van 2014 is, staat vast.
Oh super spannend, ik ben zo benieuwd. Ik ga hem ook heel gauw lezen.
BeantwoordenVerwijderen