Caroline Kuiper op het Thrillerfeest

Thrillerfestival  26 oktober 2014

Wat was het een gave dag. Samen met Anita op weg naar Zoetermeer met een tas vol boeken om te laten signeren. Er stond nog niemand in de garage, dus op de eerste verdieping, met de uitgang voor je neus, liepen wij de verkeerde kant op en konden geen uitgang vinden, de crime begon al goed: vrouwen verdwaald in een parkeer garage en op gruwelijke  wijze………                   

                                                                                                                                                 

Enfin, na eindelijk de uitgang gevonden te hebben liepen wij naar het theater, waar we voor

een dichte deur stonden. Een andere thrillerfan bonkte op de ramen en wij werden binnengelaten. De hele Hebbanclan stond klaar, maar we werden niet echt begroet. Dan maar wachten tot het koord weggehaald werd (dat voor de trap naar het restaurant hing) om koffie te scoren. 

Gelukkig kwamen er al gauw een paar andere bendeleden aan en waren we niet meer alleen.

Om half 12 moesten we acte de presence geven bij de Leesclub.

De dames Ilse de Ruijter, Milou van der Will en Esther Kreukniet zaten achter een tafel en werden geïnterviewd door een meneer waar ik de naam van vergeten ben. Ook de man die aan de 'voet' stond van het hele crime gebeuren, Cees van Rhienen mocht erbij zitten. Ach ja, hij had niet zoveel zinnigs te zeggen en wat hij zei was niet echt duidelijk, maar hij regelt het toch maar wel allemaal en had zodoende dus een extra mooi plaatsje aan de tafel.

Na een erg boeiende maar wel wat lange vragen ronde werden de boeken aan ons uitgereikt. Iedereen was enthousiast want de auteurs

hadden zo boeiend verteld over hun boek, dat je eigenlijk meteen wilde beginnen. In de hal signeerden de dames onze boeken en ik moet zeggen: wat waren ze leuk! Een hand van Milou om zich voor te stellen en Esther wilde een foto met haar eigen mobiel. Ilse liep te stralen, al met al een super trio die het hopelijk nog heel ver gaan schoppen.

Natuurlijk was Janneke Siebelink  ook van de partij, wij kennen elkaar van de bol.com lunches en het kinderfestival, dus even kussen. Wat is het toch een mooi en spontaan mens. Zij leidde de vragenronde voor de genomineerde debutanten. Het was leuk en informatief en de spanning bleef want pas aan het einde van de middag zou de bekendmaking zijn.

Ik was, zoals Anita me noemde, de razende reporter en heb best veel foto’s geschoten. Van Esther, Marelle ,Helen, Cis, Margje, Tjeerd, Charles enz… Ze waren allemaal super enthousiast. 

Charles den Tex, die ik al eens had ontmoet bij bol.com mocht eindelijk mijn boeken signeren alleen weer geen foto met hem, baal baal baal.

Wat ik wel tof vond was dat er een schrijfster naar me toe

kwam en zei: 'nu ga ik eerst even Caroline een handje geven'. Ik was er beduusd van. Marcella Klein die Hels heeft geschreven volgt mij op facebook en ze had geschreven, ik hoop je daar te ontmoeten. Nou daar stond ze voor mijn neus. Ik herkende haar niet meteen, want op de foto heeft ze een grote bos zwarte krullen met een sjaal erin en voor mij stond een klein vrouwtje met wat rossig haar. Geweldig dat je gewoon langs elkaar heen kunt lopen en op facebook vrienden bent. Ik was in ieder geval zeer vereerd en natuurlijk weer geen foto momentje genomen.

Marelle Boersma en ik kwamen tegelijk bij het toilet en ik zei tegen haar, “we waren u aan het zoeken. Ze was net binnen zei ze en ik stelde voor haar later nog even aan te klampen voor een handtekening. Ik zei dat ik ambassadeur ben van haar en toen ik mijn achternaam zei wist ze het.                                                                   

                                                                                               

Het was een top dag en na de snackbar wat langer open te hebben gehouden (want ze wilde net sluiten) zijn we allemaal ons weegs gegaan. Thuis met mijn boeken op de bank alles nog eens door gelezen en de dag aan me voorbij laten gaan. Naar bed met Milou, maar die kon ik niet gauw weg leggen ook al was ik nog zo moe.                                                                   .

Bedankt bende dat ik zo’n super leuke dag heb gehad, ik ben zo blij als een klein kind. 
Liefs van Caroline