"SNUFF" - Bronja Hoffschlag

 

Het is pas voorbij als de regisseur cut zegt!

Het verschil tussen fictie en realiteit was voor schrijver Sixten Jinks (28) altijd heel duidelijk, maar één verkeerde keuze maakt daar voorgoed een einde aan. Hij wordt gedrogeerd, ontvoerd en samen met studente Elin (20) opgesloten in een ondergrondse ruimte met camera's. Gaandeweg belanden ze in een steeds grotere nachtmerrie, die Sixten wel erg bekend voorkomt.

Wie is de schrijver?

Wie is de regisseur?

En als het einde nog niet op papier staat, wie bepaalt dan de afloop?

Sixten is jong, succesvol, arrogant én een getalenteerd schrijver. Een vaste schare fans overal waar Sixten zich laat zien, de jonge vrouwen bieden zich letterlijk aan hem aan. En Sixten is zelfverzekerd genoeg om daar ook geregeld op in te gaan. Het boeit hem totaal niets wat anderen over hem zeggen of wat ze van hem vinden. Hij heeft vrienden maar ook zeker vijanden.

Als hij tijdens een signeersessie in een boekenwinkel wordt aangesproken door de mysterieuze Elin hoeft hij dan ook niet lang na te denken en laat hij de boel de boel. Hij gaat met haar mee en laat een woedende winkelier achter. Sixten verheugt zich op wat komen gaat maar dan komt hij in het meest macabere scenario terecht dat niemand had kunnen bedenken, alleen in het geval van Sixten ligt het nét een tikje anders…..hij bedenkt zoiets dus wel! 

Het is tijd voor wraak, zieke mindgames, het maken van keuzes en overleven.

Snuff of snuffseks is een sadistische ondervorm van necrofilie waarbij iemand seksueel genot beleeft aan het verkrachten en vermoorden van een ander persoon. De uitdrukking 'snuff' is afkomstig van het Engelse 'to snuff out', wat letterlijk het snuiten of doven van een (kaars)vlam betekent (het afdekken met een kap zodat er geen zuurstof meer bij de vlam komt). In bredere betekenis betekent het elimineren, of zich ergens van ontdoen. Het slachtoffer wordt dus geëlimineerd, zijn of haar leven wordt 'gedoofd'. Een dergelijke sadistische voorkeur is theoretisch niet ondenkbaar. Bij waargebeurde lustmoorden en bij verscheidene seriemoordenaars speelt seksueel genot een grote rol bij het uitvoeren van gewelddadige handelingen – Wikipedia

Maanden geleden wist iedereen dat dit boek van Bronja eraan zat te komen. Ook als het gaat om andere zaken dan het schrijven van boeken weet ze de spanning behoorlijk hoog op te bouwen……..wachten duurt dan lang. Als liefhebber van het eerste uur als het op ‘De dode kamer’ aankomt was mijn nieuwsgierigheid enorm. Maar ‘SNUFF’ zou anders zijn, heel anders. Maar dat het zó zou zijn……hoe krijgt ze het bedacht!

Een dun boekje met een donkere duistere cover die de fantasie al van meet af aan prikkelt. Het is zeker geen gezellig romantisch verhaaltje, alleen de titel zegt natuurlijk al iets heel anders dan dat. Geïntrigeerd begon ik te lezen om het vervolgens pas weg te leggen toen het uit was. Een gevoel van WT* overheerst…..wát maakt ze me nou klaar!? Ik pak het boekje en lees het nog eens. Niet dat ik het niet goed vindt of dat het niet klopt, integendeel zelfs! Maar heb ik het wel goed begrepen? 

Aan de ene kant luguber, ziek en onvoorstelbaar maar aan de andere kant heel menselijk en tegenstrijdig. De personages zijn geen regel teveel of te weinig aanwezig, je krijgt als lezer een kijkje in wel heel bizarre omstandigheden, geen woord zonder doel. Alles is perfect gedoseerd en op elkaar afgestemd. De spanning zorgt ervoor dat je in een ijzingwekkend tempo het boekje verslindt. En dan ineens zit je daar, het is uit…….. De plot was eigenaardig geniaal. Snel, onvoorstelbaar en maar heel moeilijk onder woorden te brengen.  Meer kan ik er gewoon niet van zeggen, dan ga ik teveel vertellen en dat moet niet.

Dus rest mij niets anders dan uit te leggen hoe bijzonder “SNUFF” is. Want hoe kan het toch zijn dat je in een dergelijk dun boekje in zo’n rap tempo meteen in het verhaal zit, dat je het niet weg kunt leggen? Niks subtiele inleiding, nee je wordt er meteen volop ingetrokken. De flashbacks die worden gebruikt om hetgeen wat in het ‘nu’ gebeurt duidelijk te maken vragen oplettendheid van de lezer. Want dat de hoofdpersonages meteen onder je vel zitten om daar te gaan zitten wroeten en je te triggeren in je hersenspinsels, dat je gaat gokken (fout natuurlijk, ik geef het toe) naar de plot is iets wat zeker is.  De onderlinge verstandhoudingen, de intriges, de verrassingen, de motivatie zoals wraak en verdriet en wat nog meer. De verwijzingen naar de akelig indringende trailer van “SNUFF” naar delen in het verhaal en andersom zijn van dien aard dat ik me afvraag wat er het eerste was. Net zoals met de kip en het ei. 

Hoe dan ook, het past bij elkaar. Het klopt.

Afgelopen week vroeg mij iemand het boek SNUFF te beschrijven in drie woorden. De eerste woorden die bij me binnenkwamen waren; “apart, anders, geniaalplot” (is vanaf nu 1 woord) En vooral in dat laatste heeft Bronja mij gevangen met haar schrijfstijl. Je houdt ervan of je vindt het niks, dat gaat met dit verhaal zeker zo op. Het kan niet zo zijn dat je dit ‘wel aardig’ vindt, althans dat is mijn mening. Bronja beheerst een briljant inzicht als het aankomt tot het neerzetten van intrigerende psychologische scenario’s en mindgames. Ik kijk er naar uit wat er nog meer in die lade met nog niet afgemaakte projectjes verscholen ligt. Maar nu eerst naar deel 2 in de Project X trilogie!!! Ik kan niet wachten!

Het mag duidelijk zijn dat ik hier dus helemaal weg van ben. 

5 sterren!

Patrice

Zelf lezen? Klik hier om het boek te bestellen