Auteur: Karin
Hazendonk
236 pagina’s
ISBN
9789491884108
Scelta
Publishing
Recensie
door Miriam Bakker
Blun: domheid, enormiteit, flater, giller, misgreep,
misrekening, misser, misslag, misstap, misverstand, vergissing.
Na een echtelijke ruzie zit John Linders, een werkloze
veertiger, met zijn ziel onder zijn arm in de kroeg. John en zijn vrouw Ellen
waren een gelukkig getrouwd stel, maar na een paar maanden was het al snel
gedaan met de rozengeur en maneschijn. Tijdens de zoveelste ruzie krijgt John
een waas voor zijn ogen en slaat Ellen vol in haar gezicht. Ellen gaat bij hem
weg en trekt in bij vriendin Kaylee. Niet lang daarna vraagt zij de
echtscheiding aan.
Zodra John zonder geld komt te zitten (en dat is al vrij snel,
mede door toedoen van Ellen), neemt hij contact op met een oude vriend van hem,
Dirk. Dirk helpt John uit de brand en introduceert hem in zijn ‘vriendenclubje’
en John gaat wat bijverdienen met ‘klusjes’. John vraagt niks, houdt zich van
de domme en vindt het allemaal wel prima en zit er niet echt mee dat hij op het
slechte pad belandt. Hij kan in een dikke auto rondrijden en verdient meer geld
dan hij ooit had durven dromen. En dan gaat het mis. Door een samenloop van
omstandigheden blijft John in het bezit van een pakketje…een pakketje waarin
een hele smak geld zit. John slaat op de vlucht en probeert in een andere stad
een nieuw leven op te bouwen uit het zicht van diegene voor wie het pakket geld
eigenlijk bestemd was met alle gevolgen van dien. En dan ontmoet hij Linda en
John valt als een blok voor deze mooie, roodharige, mysterieuze dame…
Jammer genoeg worden de karakters in het boek niet echt
uitgewerkt en zij komen daardoor niet tot leven. John Linders wordt neergezet
als een nietsnut met een kort lontje die zwelgt in zelfmedelijden. Hij is sinds
vijf maanden werkloos, brengt het liefst de dag door met een biertje in zijn
hand voor de televisie, terwijl zijn vrouw Ellen de kost verdient en ook het
huishouden voor haar rekening neemt. Dat een en ander spanningen veroorzaakt in
een huwelijk ligt dan voor de hand.
Ellen neemt met wat (soms kinderachtige) pesterijtjes wraak op John. De liefde die zij voor John voelde sloeg om in haat op het moment dat hij haar in het gezicht sloeg. Dat vriendin Kaylee verliefd op haar is, heeft zij niet in de gaten en daar wordt verder ook geen aandacht meer geschonken in het verhaal; het verklaart slechts een actie verderop in het boek.
Ellen neemt met wat (soms kinderachtige) pesterijtjes wraak op John. De liefde die zij voor John voelde sloeg om in haat op het moment dat hij haar in het gezicht sloeg. Dat vriendin Kaylee verliefd op haar is, heeft zij niet in de gaten en daar wordt verder ook geen aandacht meer geschonken in het verhaal; het verklaart slechts een actie verderop in het boek.
Het verhaal hangt van ongeloofwaardigheden en toevalligheden
aan elkaar. Om een voorbeeld te noemen: sinds wanneer krijgt een getuige een
bos bloemen van de politie na het afleggen van een verklaring? Uiterst
merkwaardig. Om het over de boevenbende maar niet te hebben.
De manier waarop het verhaal verteld wordt is eenvoudig. Geen
lange zinnen, geen moeilijke woorden, het lijkt enkel een opsomming van
gebeurtenissen en daardoor ontbreekt de spanning in het verhaal. Karin
Hazendonk heeft vóór Blun kinder- en jeugdboeken geschreven en het komt op mij
over alsof ze tijdens het schrijven van Blun de verkeerde doelgroep voor ogen
heeft gehad. De cover van het boek daarentegen vind ik wel mooi, het rood knalt
er echt van af! Inmiddels heb ik de cover voor Karin’s tweede thriller,
Obscuur, gezien. Die spreekt ontzettend tot de verbeelding en de flaptekst is
veelbelovend, maar ik hoop dat het verhaal wat achter die cover schuilt met
meer overtuiging verteld gaat worden. De titel Blun is niet alleen de titel van
dit verhaal, maar slaat wat mij betreft op de gehele inhoud van het boek.
1,5 ster
1,5 ster
Zelf lezen? Klik hier om het boek te bestellen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten