Op
zondagmiddag reserveer ik altijd minimaal dertig minuten op de bank voor het
lezen van de wekelijkse stapel reclameblaadjes. Standaard zet ik een kop thee,
wat vaak meer koppen thee worden omdat de stapel reclameblaadjes iedere week
dikker en dikker lijkt
te worden, en pak ik wat lekkers erbij (al dat eten in
die folders doet je tenslotte hunkeren naar voedsel). Vervolgens nestel ik
mezelf in het uiterst linker hoekje van de bank in kleermakerszit en kijk ik
alle folders aandachtig door. Vaak sta ik perplex van de extreem lage of juist
hoge prijzen, het enorme aanbod van iedere winkel (zouden mensen dit echt
kopen, vraag ik mezelf dan af) en de vaak onduidelijke, chaotische inhoud van
de folders. Terwijl ik druk bezig ben met folders lezen, thee drinken en
voedsel vermalen, sorteer ik de folders op de automatische piloot in drie
stapels. Stapel 1: kan direct in de papierbak, stapel 2: hier moet ik nog een
keer doorheen bladeren en stapel 3: uit deze folders moet ik dingen hebben!
Uiteindelijk belanden er vaak nog een aantal folders van stapel 2 op stapel 3.
De volgende missie is het inslaan van alle aanbiedingen. Wanneer de nieuwe week
aanbreekt haast ik mij in de richting van de eerste winkel; de drogisterij. Het
product dat ik wil kopen staat niet in de schappen. Wanneer ik een medewerkster
vriendelijk vraag waar het product ligt, antwoordt ze: 'Het spijt me mevrouw,
maar ze waren vrijwel direct uitverkocht.' Enigszins teleurgesteld loop ik in
de richting van de supermarkt. Uitgerekend het product dat ik hebben wil, kan
ik niet vinden. ‘Naar verwachting komen ze eind deze week binnen,’ zegt de
kassajuffrouw als ik informeer naar het product. Nog altijd met lege handen
loop ik gestaag naar de een na laatste winkel van folderstapel 3; de boekenwinkel.
Alweer kan ik niet vinden wat ik hebben wil. Een medewerker zegt: ‘Sorry, in
onze folder stond een fout, het boek dat u zoekt was vorige week in de
aanbieding.’ Teleurgesteld loop ik de winkel uit. In de laatste winkel loop ik
Linea recta naar een verkoopster toe en wijs ik het product dat ik hebben wil
in hun folder aan met de vraag of ze het binnen hebben. ‘Nee, nee,’ antwoordt
de verkoopster terwijl ze gedwee haar hoofd van links naar rechts schudt. Haar
antwoord doet me denken aan de sticker die ik bij thuiskomst direct op mijn
brievenbus ga plakken.
Van Jennefer Mellink kwam onlangs haar eerste boek Gebroken uit. Ons teamlid Miriam Bakker was enthousiast over haar boek en gaf vier sterren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten