“Wie noemde haar zwak?” Clemens van Brunschot

De zussen Stark: Pascal onstuimig en onvoorwaardelijk, Paula met een groot geheim. Om haar probleem op te lossen geeft Paula zich over aan de leider van een Texaanse sekte, met wie zij eerder in Londen een traumatische ervaring deelde. Pascal komt haar zus op het spoor en zet in San Antonio haar eigen leven op het spel in een poging om Paula te redden.

Hoe sterk kan een vrouw zijn? Of worden? Een gewone Nederlandse vrouw, vol onzekerheden, maar met veel liefde en humor.

Het zijn duidelijk zussen; Pascal en Paula lijken op elkaar maar zijn toch ook heel verschillend, voelen elkaar met tijden bijzonder goed aan, zoals zussen zijn. Ze zijn beide gevoelig voor het paranormale, met wat er nog meer zou kunnen zijn dan dat zij in dit leven ervaren. De nieuwsgierigheid naar wat daarna? Op jonge leeftijd hebben zij door een auto-ongeluk hun moeder verloren en zijn ze samen met hun vader verder gegaan. De meiden zijn hecht maar hebben ook zo hun individuele uitdagingen en strubbelingen waardoor ze op sommige vlakken uit elkaar zijn gegroeid en elkaar los hebben gelaten. Een relatie tussen twee vrouwen van deze tijd. Maar….het zijn wel twee zussen die er voor elkaar zijn, in voor -en tegenspoed!

Wanneer Paula een zeer traumatische ervaring opdoet in het ziekenhuis waar zij werkt in Londen raakt ze zichzelf volledig kwijt. Ze heeft hulp nodig om alles te verwerken maar kan die niet zomaar gevonden krijgen. Na een zoektocht krijgt ze uiteindelijk hulp aangeboden van iemand waarvan ze dat niet had verwacht. De vader van een van haar patiëntjes is therapeut en biedt haar aan te helpen. Miguel biedt dit niet zomaar aan, hij heeft dezelfde traumatische ervaring als Paula en weet dus precies wat zij heeft doorstaan. Ze houden een tijdje contact en op een gegeven moment nodigt Miguel Paula uit om naar hem toe te komen. Ze besluit zijn aanbod aan te nemen en reist vervolgens met hem mee naar ´De Wildernis´, zijn therapeutisch centrum in San Antonio, Texas USA. De manier waarop de reis begint had Paula´s alarm moeten laten afgaan. Maar ze besluit Miguel te vertrouwen en geeft zich volledig aan hem over. Hopende dat ze van haar trauma verlost gaat worden maar niet wetende wat ze zich hiermee op haar hals haalt.

Pascal blijft achter met vragen. Waar is haar zus? Waarom neemt ze haar telefoon niet op en komt ze haar afspraken niet na? Als ze besluit bij Paula thuis te gaan kijken stuit ze op nog meer onduidelijkheden, een vage e-mail en ziet ze een foto van een onbekende man. Ze neemt ter plekke het besluit om haar zus te gaan zoeken. Pascal heeft een droom gehad waaruit zij afleidt dat het weleens heel slecht met haar zus kan aflopen als zij geen stappen onderneemt en haar gaat zoeken. En dus doet ze dat! Ze besluit om met de enkele aanwijzingen die ze heeft naar San Antonio af te reizen en haar zusje te gaan zoeken. Pascal is er van overtuigd dat Paula tegen haar wil is meegenomen en dat ze gered moet worden uit de handen van een sekte. Ze zet alles op alles, ondanks adviezen om het vooral niet te gaan doen. Maar als zij het niet doet, wie gaat haar zusje dan redden? Eenmaal in San Antonio aangekomen volgt de een na de andere bijzondere ontmoeting maar geen spoor van haar zus. Totdat die ene man haar aanspreekt in het park.......alles wordt ineens anders. Maar Pascal had nooit kunnen denken dat de zoektocht naar haar zus tot een kat en muisspel zou gaan ontwikkelen. Dat ze haar leven in de waagschaal moet stellen om überhaupt bij Paula in de buurt te komen. Wat er daarna gebeurt gaat volledig aan haar fantasie voorbij, dit had ze niet kunnen voorzien. Hoe komen ze hier in vredesnaam uit? 

Vanaf de eerste pagina zat ik in het verhaal. In eerste instantie dacht ik een anti-islamitisch ondertoontje te proeven. Met enige tegenzin ben ik toch verder gaan lezen. Gelukkig merkte ik al snel dat deze aanzet nodig was en later in het verhaal werd het me 100% duidelijk waarom voor deze inleiding is gekozen. De spanningsopbouw, de beeldende uitleg, motivatie en typische personages kloppen volledig met elkaar en met het verhaal. De zussen en hetgeen dat zij meemaken zijn zo realistisch neergezet dat het me zeer voor de hand liggend lijkt dat ikzelf in een dergelijke situatie exact hetzelfde zou handelen. De psychische aspecten vind ik bijzonder goed neergezet, de innerlijke strijd met jezelf als je op zoek bent naar geestelijke verlossing. Dat je verdriet zo zwaar te dragen is dat je geen andere uitweg ziet dan het nemen van niet alledaagse maatregelen.

De hoofdstukken worden of vanuit de perceptie van Pascal óf Paula beschreven. Gaandeweg het verhaal wordt de rol van Pascal steeds groter en is juist haar aandeel allesbepalend. Haar drive en volharding zijn benijdenswaardig en overtuigend. Zelfs zo dat dit voor een groot deel het leestempo bepaalt, je wilt blijven lezen, je wilt weten hoe ze dit allemaal gaat doen en of het haar gaat lukken. Ze is dusdanig sympathiek dat je dat in ieder geval hoopt! De tegenwerking die ze ondervindt is ronduit irritant. Zó zit je dus in het verhaal, je wilt dat Pascal succesvol is in haar zoektocht naar haar zusje. Het is Clemens gelukt in de huid van twee bijzondere vrouwen te kruipen. Heel bijzonder maar vooral erg knap! Het zal niet veel mannen gegeven zijn dit zo geruisloos te doen.

De relatie tussen Pascal en haar man vond ik hilarisch en triest tegelijk. De manier waarop een aantal gebeurtenissen worden beschreven tussen dit stel hebben me hard doen lachen. Je vergeet op zo'n moment even dat je een thriller aan het lezen bent. Het mooie in dit boek is dat je na zo'n komische noot in het verhaal weer zonder problemen in de spanning terugvalt. Of dat nu de spanning van het afwachten of die van het ondernemen is. Het is vooral ook te danken aan de overtuiging van Pascal dat ze haar zus moet gaan helpen, het gevoel dat ze heeft dat er iets niet klopt, de innerlijke strijd en het zichzelf overtuigen van wat ze gaat doen, de volharding en de liefde voor haar zus die de spanningsboog hoog houdt…..tegelijkertijd zo mooi beschreven, zo oprecht! Ik heb werkelijk ook moeten lachen om sommige typische uitdrukkingen of gebeurtenissen die alleen vrouwen overkomen. Het dilemma met de spijkerbroek was geniaal. Want ik vraag me dan af; ‘Hoe komt de schrijver erop, hoe weet een man dit!?’ In de meest aparte situaties komen deze vrouwelijke benaderingen in het boek naar boven en geven hierdoor het geheel een bijzondere stempel. Sommige dingen kan een man gewoon niet weten. Als een vrouw dit geschreven zou hebben zou het me misschien niet eens zijn opgevallen maar nu dus wel! Bijzonder en lachwekkend, op een positieve manier!

Behalve dat het met tijden behoorlijk spannend was en het lezen me niet snel genoeg kon gaan heb ik dus ook oprecht moeten lachen. Humor in een spannend verhaal is niet iets wat geregeld voorkomt en alleen hier al voor verdient Clemens een pluim! Echt tenenkrommend spannend is het boek echter niet, de spanning is er wel maar dan vooral gevoerd door nieuwsgierigheid en niet door gruwel of angst. Op zich een verademing om op deze manier een spannend boek te lezen zonder dat de bloedspetters je om de oren vliegen. Het is er wel maar gedoseerd, niet overdreven of onnodig.

Mijn slotconclusie is dat “Wie noemde haar zwak” een ‘ander boek’ is. Vooral de combinatie van spanning en de typische droge humor maken het boek tot een oprechte verrassing. Ik kan het maar niet behappen dat de denkwerelden van twee vrouwen door een man op een dergelijke overtuigende manier zijn bedacht. Ik zal het ermee moeten doen en uitkijken naar een volgend boek van deze niet-alledaagse auteur, want dat ga ik zeker lezen!

Clemens, dank je wel voor het toesturen van dit boek en je geduld ;-)

****sterren

Patrice

Paperback 360 pagina's

Uitgeverij Zilverspoor

April 2014