Titel: Verjaard
Auteur: Renée Hulshof
254 pagina’s
Recensie door Miriam Bakker
“Moord verjaart nooit als je partner de dader blijkt te zijn.”
Colette Lejeune kan haar geluk niet
op. Haar vriend Alex neemt haar mee uit eten in het beste en duurste restaurant
van de stad. Ze is er heilig van overtuigd dat hij haar ten huwelijk gaat
vragen. Maar niets is minder waar. Alex vertelt haar de reden waarom hij haar
mee uit eten heeft genomen: hij heeft twintig jaar geleden iemand om het leven
gebracht. Per ongeluk. Maar dit misdrijf is inmiddels verjaard…
Het gaat hoofdpersoon Colette voor
de wind. Na twee mislukte relaties, waarbij zij beide keren is bedrogen (zij
het op twee verschillende manieren), is zij nu al zes jaar gelukkig met Alex
Langedijk. Ze heeft een goede, leuke baan bij een congresbureau, waar ze haar
draai helemaal gevonden heeft.
Haar wereld valt in duigen wanneer
Alex haar tijdens een romantisch diner vertelt dat hij twintig jaar geleden een
meisje, Tamara, per ongeluk heeft gedood. Wat hem betreft is er niets aan de
hand. Het misdrijf is inmiddels verjaard en hij is blij dat hij zijn geheim nu
eindelijk met Colette heeft kunnen delen. Tot zijn grote ongenoegen denkt
Colette daar heel anders over. Alex wil haar niets meer vertellen en Colette
gaat met haar beste vriendin Fiona Koster op zoek naar antwoorden. Wat is er
twintig jaar geleden gebeurd in het studentenhuis?
Colette probeert ondertussen zo
goed en zo kwaad als het kan verder te gaan met haar leven, maar dat blijkt
moeilijker dan ze dacht. Het zint Alex totaal niet dat zij blijft spitten in
het verleden en dat Fiona haar daarbij helpt al helemaal niet. Alex en Fiona
hebben het nooit met elkaar kunnen vinden.
En wie is Sebastiaan? Is het
toevallig dat deze mysterieuze kunstenaar ineens opduikt of zit er meer achter?
Heeft hij oprecht interesse in Colette of niet?
Verjaard is een vlot geschreven
thriller met prettig, duidelijk taalgebruik. Hoewel het verhaal af en toe
voorspelbaar is, blijf je wel lezen. Je wil weten hoe het verhaal verder gaat
en of je te weten zult komen wat er twintig jaar geleden nu echt gebeurd is.
Het verhaal wordt hoofdzakelijk vanuit Colette verteld, maar er wordt ook
verteld vanuit het gezichtspunt van Fiona, met af en toe een sprong naar het
verleden: Tamara.
Een degelijk verhaal met een prima
plot. Ik ben benieuwd naar het volgende boek!
De cover vind ik niet zo mooi. Je
ziet de helft van het gezicht van een mooie, jonge vrouw, maar het grijpt je
niet. De regel “moord verjaart nooit als
je partner de dader blijkt te zijn” daarentegen wekte wel degelijk mijn
interesse!
***
Miriam
***
Miriam
Mooie recensie
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Lydia!!
BeantwoordenVerwijderen