maandag 26 mei 2014

Renee Hulshof Verjaard

Titel: Verjaard
Auteur: Renée Hulshof
254 pagina’s
Recensie door Miriam Bakker


Moord verjaart nooit als je partner de dader blijkt te zijn.

Colette Lejeune kan haar geluk niet op. Haar vriend Alex neemt haar mee uit eten in het beste en duurste restaurant van de stad. Ze is er heilig van overtuigd dat hij haar ten huwelijk gaat vragen. Maar niets is minder waar. Alex vertelt haar de reden waarom hij haar mee uit eten heeft genomen: hij heeft twintig jaar geleden iemand om het leven gebracht. Per ongeluk. Maar dit misdrijf is inmiddels verjaard…

Het gaat hoofdpersoon Colette voor de wind. Na twee mislukte relaties, waarbij zij beide keren is bedrogen (zij het op twee verschillende manieren), is zij nu al zes jaar gelukkig met Alex Langedijk. Ze heeft een goede, leuke baan bij een congresbureau, waar ze haar draai helemaal gevonden heeft.
Haar wereld valt in duigen wanneer Alex haar tijdens een romantisch diner vertelt dat hij twintig jaar geleden een meisje, Tamara, per ongeluk heeft gedood. Wat hem betreft is er niets aan de hand. Het misdrijf is inmiddels verjaard en hij is blij dat hij zijn geheim nu eindelijk met Colette heeft kunnen delen. Tot zijn grote ongenoegen denkt Colette daar heel anders over. Alex wil haar niets meer vertellen en Colette gaat met haar beste vriendin Fiona Koster op zoek naar antwoorden. Wat is er twintig jaar geleden gebeurd in het studentenhuis?  
Colette probeert ondertussen zo goed en zo kwaad als het kan verder te gaan met haar leven, maar dat blijkt moeilijker dan ze dacht. Het zint Alex totaal niet dat zij blijft spitten in het verleden en dat Fiona haar daarbij helpt al helemaal niet. Alex en Fiona hebben het nooit met elkaar kunnen vinden.
En wie is Sebastiaan? Is het toevallig dat deze mysterieuze kunstenaar ineens opduikt of zit er meer achter? Heeft hij oprecht interesse in Colette of niet?

Verjaard is een vlot geschreven thriller met prettig, duidelijk taalgebruik. Hoewel het verhaal af en toe voorspelbaar is, blijf je wel lezen. Je wil weten hoe het verhaal verder gaat en of je te weten zult komen wat er twintig jaar geleden nu echt gebeurd is. Het verhaal wordt hoofdzakelijk vanuit Colette verteld, maar er wordt ook verteld vanuit het gezichtspunt van Fiona, met af en toe een sprong naar het verleden: Tamara.
Een degelijk verhaal met een prima plot. Ik ben benieuwd naar het volgende boek!

De cover vind ik niet zo mooi. Je ziet de helft van het gezicht van een mooie, jonge vrouw, maar het grijpt je niet. De regel “moord verjaart nooit als je partner de dader blijkt te zijn” daarentegen wekte wel degelijk mijn interesse! 

***
Miriam

2 opmerkingen: