"Getuigen" - Rudy Soetewey

Groepsrecensie “Getuigen” – Rudy Soetewey

Je bent de enige getuige van een zoveelste incident met jongeren, dit keer op een late trein. Je kent de jongeren niet en ook het slachtoffer is je onbekend. Je wordt door niemand opgemerkt, je hebt geen gsm op zak en bovendien ziet het er allemaal niet zo erg uit voor het slachtoffer. Redenen genoeg om de politie niet te bellen.Tot de volgende dag….

Hoe moet je getuigen zonder je eigen identiteit prijs te geven?

Hoe beweeg je in een moeras zonder weg te zinken?

Lezers; Sonja Tonnis-Fliers, Lina Kramer, Hilde van den Bosch, Anne-Marie Dewachter en Lia Schellekens en Patrice van Trigt

Cover;

Quote Lia; 

De cover vind ik erg goed gekozen. Horen, zien en zwijgen...met op de achtergrond het slachtoffer. Als ik hiervoor een cijfer moet geven, zou het een 8 worden.

Quote Hilde;

In eerste instantie zou ik dit boek persoonlijk niet uitgekozen hebben. De cover is sober en de schrijver was mij onbekend.

Quote Sonja;

Ik ben dit boek gaan lezen voor een leesclub, zelf had ik deze in 1e instantie niet uitgezocht. De cover vond ik namelijk niet zo bijzonder. Totdat ik begon in het boek. Ik begreep steeds meer waarom er voor deze cover gekozen was. Super!

Quote Lina;

De cover sprak mij in eerste instantie niet aan, ik had het boek ook links laten liggen in de bieb. Maar als je eenmaal bent begonnen in het boek en je kijkt nog eens rustig naar de cover dan is het gewoon een perfecte mooie cover voor Getuigen. Horen, zien en zwijgen.
Eenvoud siert in dit geval is mijn mening. Daarom geef ik de cover een mooie zeven.

Quote Patrice; 

Door de stijl sprong de cover bij mij meteen naar voren. De beelden deden me denken aan ‘horen, zien en zwijgen’ maar dan in de stijl van de stormbeelden op de paaseilanden. In combinatie met de titel was het niet moeilijk voor mij om een goed idee te krijgen van het onderwerp. Een dikke 8.

Samenvatting van het verhaal;

Quote Anne-Marie; 

Je zit in een trein en je merkt hoe een andere passagier lastiggevallen wordt door drie jongeren. Wat doe je? Als de hoofdpersoon de dag nadien in de krant leest dat er in die trein een lijk gevonden werd, stapt hij nog niet naar de politie, om velerlei redenen, en daarmee ontketent hij een resem gebeurtenissen die niet meer te stoppen lijken. Al doet hij echt wel stommiteiten, toch kan je begrijpen waarom hij ze doet.

Quote Lia; 

“Getuigen” gaat over een man, Martin Vandeweyngaert, die getuige is van een mishandeling van een medepassagier door drie puber-jongens tijdens een treinreis. Hij ziet niet precies wat de gevolgen zijn van de mishandeling en gaat vlug via het perron naar huis. De jongens stappen op hetzelfde perron van Station in Hove, België. Hij heeft geen gsm bij zich en weet niet of de jongens hem gezien hebben. De volgende dag leest hij in de krant dat de reiziger, de vierenzestigjarige Jozef Bamberger, dood is. Hij besluit om te zwijgen. Maar een paar dagen later ziet hij toevallig één van de jongens lopen. Hij volgt hem en komt zo achter de namen en adressen van alledrie de pubers.

Quote Hilde; 

Door zijn persoonlijke omstandigheden kan hij zijn identiteit niet prijsgeven om zijn getuigenis af te leggen op het politiebureau. Het geweten van Martin begint te knagen… Hij besluit zelf op onderzoek uit te gaan naar de daders met alle verstrekkende gevolgen van dien. Hij belandt door zijn handelen in een negatieve spiraal. In plaats van dat de daders gestraft gaan worden, wijst iedereen de beschuldigende vinger naar hem.

Quote Sonja; Hij probeert er achter te komen, wie die daders zijn en geeft dit anoniem door aan de politie. Juist omdat hij dit anoniem doet, komt hij zelf steeds verder in de problemen. Hoe ver ga je om buiten schot te blijven? Hoe kan je het beste de aandacht vestigen op de daders? Het bezorgt Martin in ieder geval slapeloze nachten.

Quote Lina; 

Martin, de hoofdpersoon van “Getuigen” ziet op een avond in zijn trein een incident tussen een stel jongeren en een medepassagier. Martin wil niet gezien worden, bang voor de jongeren en maakt zich zo klein mogelijk. Zo gauw de trein stil staat op het perron vlucht hij de trein uit en ziet, als hij nog eenmaal naar binnen kijkt, hoe één van de jongeren soepel draaiend en met alle kracht in zijn lichaam trapt naar het gezicht van de man. Een geoefende beweging die zijn doel niet miste. Martin is bang om gezien te worden, bang dat ze hem ook te grazen zullen nemen en hij gaat er vandoor. Naar zijn huis!!!!!!! En probeert het incident te vergeten.

Quote Hilde; 

Je vraagt je soms tenenkrommend af hoe sullig Martin is en je wilt hem de hand reiken om hem de juiste weg te wijzen.

Quote Lina; 

Maar Martin wil niet dat zijn nieuwe werkgever komt te weten dat hij die bewuste dag niet ziek was en ergens anders naar toe was gegaan. Martin raakt verstrikt in zijn eigen web. Problemen en tegenslagen stapelen zich op, alles wijst naar hem en hij is onschuldig. Het contact met zijn buurvrouw en haar zoon komt onder druk te staan, hij verliest zijn baan. Maar Martin vecht door, laat het er niet bij zitten, gaat zelf op onderzoek uit om zijn onschuld te bewijzen.

Quote Patrice; 

Martin krijgt steeds meer problemen want hij is niet alleen getuige van zinloos geweld met dood tot gevolg, zo blijkt later. Hij manoeuvreert zich ook nog eens op een hele onhandige manier in een hoek waardoor hij zelf verdachte wordt! Des te meer hij namelijk zijn best doet om te doen wat juist is, het aanwijzen van de daders, lijkt alles tegen hem te werken. Hij doet het allemaal ook zo knullig. Op een gegeven moment wordt hij zelfs als racist aangewezen, naar aanleiding van een voorval lang geleden, als hij uiteindelijk drie allochtone jongeren als daders aanwijst. Maar dan begint het eigenlijk pas echt, er is niemand die hem gelooft, iedereen keert zich tegen hem en dat heeft hij, bewust of onbewust, gedeeltelijk ook aan zichzelf te danken.

Quote Lia; 

Intussen wordt er in de media breed uitgemeten over de moord. Hij krijgt wroeging en besluit een anonieme brief naar de politie te sturen met de namen van de jongens. Dan volgt er een spannend kat en muisspel tussen Martin, de politie en de drie jongens.

Quote Patrice; 

Op een niet alledaagse manier weet Martin zichzelf te overtuigen van zijn gelijk en gaat ervoor. Hoe hij dat doet is typerend maar hij is vastberaden.

Conclusie;

Quote Anne-Marie;  

“Getuigen” is een superspannend boek. Je begint te lezen en je stopt niet meer. Zéér herkenbaar. Wat mij vooral zo leuk leek, was dat het een alledaagse situatie betrof, die we allemaal wel eens meemaken. En wat doe je, kom je tussenbeide of niet? En waarom niet? En hoe breng je dat in overeenstemming met je geweten?

Quote Hilde; 

In een vlot tempo neemt Rudy de lezer mee in de wereld van Martin. Het einde van het verhaal is niet heel verrassend, wel een opluchting; een “feel good” einde.

Quote Lia; 

Hoofdpersonage Martin is erg goed uitgediept. Hij vertelt zijn verhaal in de ik-vorm. Je leeft met hem mee en je kunt je makkelijk in hem verplaatsen. Alhoewel hij soms erg roekeloos is, in tegenstelling tot zijn karakter. Vooral de passages, waarin hij de jongens achtervolgt, zijn heel spannend.

Quote Sonja; 

Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Je zit gelijk in het verhaal. Het is lekker vlot geschreven en duidelijk. Doordat het vanuit de gedachtegang van Martin is geschreven, ga je met hem meeleven. Soms zou je hem wel naïef willen benoemen.

Quote Lina; 

Spontaan melde ik me aan bij ‘De perfecte buren’, leesclub voor lettervreters voor dit boek. Nog nooit van Rudy Soetewey gehoord maar dat maakt het juist leuk.

Quote Anne-Marie; 

Deze schrijver verdient een Hercule Poirotprijs, een zilveren kogel of wat dan ook, een prijs voor het beste misdaadverhaal. Schitterend geschreven, personages écht uitgetekend. Knap!

Quote Patrice; 

Hoe knap is het om te schrijven op een manier waardoor je als lezer plaatsvervangend actie wil gaan ondernemen?

Quote Lia; 

Erg mooi zijn de verhaallijnen door elkaar verweven. De relatie met zijn buurvrouw Leen, haar zoon Ben en haar dubieuze vriend Frank. Zijn werk als boekhouder bij de provinciale vakbond. Zijn geheime vriendin. Met als rode draad natuurlijk de moord op Jozef Bamberger. Alle losse eindjes worden op een gegeven moment aan elkaar geknoopt. Heel erg knap gedaan.

Quote Sonja; 

Als je dit boek gelezen hebt, ga je bij jezelf veel nadenken. Wat als het jezelf overkomt? Wat doe je dan? Doe je hetzelfde of ga je het heel anders aanpakken?

Quote Lia; 

Omdat Soetewey een Belgische auteur is, heb ik wel even moeten wennen aan het taalgebruik. Maar dit maakt hij ruimschoots goed door op een prettige, ontspannen manier en beeldend te schrijven. Persoonlijk ken ik het plaatsje Hove in België niet, maar je kunt je de plekjes waar de taferelen zich afspelen, goed voor de geest halen. Van dit soort schrijvers lees is graag boeken.

Quote Hilde; 

De Vlaamse taal in het boek is absoluut niet storend, eerder aangenaam. Het maakt juist dat je je beter in kunt leven in de hoofdpersoon, daar het verhaal in Hove, België afspeelt. Daarnaast leer je enkele mooie gezegdes zoals “ik heb nog andere katten te geselen”, wat betekent “ik heb meer (en grotere) problemen aan mijn hoofd”. Dit gezegde kenmerkt de hoofdpersoon in Getuigen.

Quote Lina; 

“Getuigen” is een boek wat goed de hedendaagse maatschappij beschrijft. Bang zijn om ergens iets van te zeggen is heel herkenbaar. Het verhaal speelt zich af België omgeving Antwerpen.

Quote Lia; 

“ Getuigen” heeft mij erg aangegrepen. Het kan ons allemaal overkomen. Vooral in deze tijd. Het heeft me een hele tijd beziggehouden wat ik in een dergelijke situatie zou doen. Ben er nog steeds niet uit... Misschien is dat ook wel de intentie van Soetewey, dat er flink over nagedacht wordt.

Quote Lina; 

Regelmatig had ik in het begin van het verhaal zoiets van pffff hoe naïef kun je zijn. En hoeveel tegenslagen kan je hebben als een mens. Is dit niet een beetje te veel voor een boek. Maar toch als je eenmaal gepakt wordt door het verhaal wil je weten hoe het afloopt, hoe Martin zich staande weet te houden.

Quote Patrice; 

Wat doe jezelf in een dergelijke situatie? Grijp je in, roep je om hulp of loop je door? Ik hoop dat als ik het slachtoffer ben in zo’n situatie er mensen zijn die niet doorlopen maar hun hulp aanbieden en zorgen dat anderen zich mobiliseren, niet toekijken. Het gevoel wat dit verhaal bij mij heeft opgeroepen, behalve dat van moedeloosheid om de huidige ontwikkeling in de maatschappij, is dat van strijdvaardigheid. Maar ook angst, om de gevolgen voor een ieder om mij heen als ik besluit mijn rug niet toe te keren maar actie te ondernemen…

Quote Anne-Marie; 

Net was er in België nog een geval waar een jonge vrouw wel tussenbeide kwam en pesters op hun verplichtingen wees. Zij werd in de bloemetjes gezet. Terecht, want ze was de énige die iets deed. Vele mannen liepen gewoon voorbij, en een paar jonge kerels zeiden doodleuk ‘ach, de anderen deden toch ook niks?’ Een ander geval was een student die een overval zag gebeuren en die gewoon filmde… het filmpje wel aan de politie gaf, maar verder niks deed om het slachtoffer te helpen. Ja, ik weet het, makkelijk gezegd, niet zo makkelijk gedaan. Maar dat is nou precies wat ik aan Rudy’s boeken zo goed vind, je gaat nadenken over je eigen gedrag. En dat is soms niet zo vrolijk als je heel eerlijk bent. Soms word je dan wel een beetje beschaamd, toch? Precies dat is het wat een goed boek doet, ongeacht het genre, ongeacht of het nu literatuur met grote L is of een gewoon misdaadverhaal: het laat je nadenken.

Quote Hilde; 

Kortom “Getuigen” is op alle fronten een prima boek; een alledaags onderwerp, een goed plot, een sterk neergezette hoofdpersoon en een prettige schrijfstijl.

Quote Patrice; 

Ik vond dit een zeer plezante kennismaking die absoluut vervolgd gaat worden. Zeker en vast!

Quote Sonja; 

Het is een echte aanrader! En ik ga zeker weten meer van Rudy Soetewey lezen.

Quote Lia; 

Ik zal het boek zeker aanraden bij vrienden en op boekensites, zoals b.v. Bol.com. Rudy Soetewey krijgt met ‘Getuigen’ van mij een dikke ***** sterren.

Quote Lina; 

Mooi om te lezen, goed verhaal en ik geef het boek tussen de *** en **** sterren.

Quote Patrice; 

Een prachtig maar ook frustrerend verhaal. Spannend en tenenkrommend. Al bij al heel wat emoties dus. Rudy verdient wat mij betreft een flinke pluim voor het bespreekbaar maken van een zeer gevoelig maar helaas steeds vaker voorkomend probleem. **** sterren!

Quote Hilde; 

Mijn eerste recensie voor De perfecte buren “leesclub van lettervreters”. Na enig speurwerk op internet werd ik al wat enthousiaster om dit boek te gaan lezen. Dit is zeker niet het laatste boek van Rudy Soetewey wat ik ga lezen. Ik kijk uit naar zijn andere boeken. Ik zeg: Lezen! en geef het boek 4 sterren

Groepsbeoordeling;

Cover;  8 punten ( 1-10)

Conclusie;  **** (1 = slecht, 2= matig, 3= voldoende, 4= goed, 5= uitstekend)

Uitgeverij Kramat

Februari 2011

293 pagina’s

Literaire thriller

Paperback vanaf €9,95

ISBN13 9789079552443