Noord-Ierland, de jaren ’70. De Nederlandse veearts Mary raakt betrokken bij de spanningen in Noord-Ierland als ze tijdens haar bezoek bij de zwangere Annie stuit op wapens…
Een periode die ik mij nog wel herinner. Niet Bloody Sunday zelf, maar wel de TV beelden van de jaren erna: de bomaanslagen, de IRA, de hongerstakers, de vredesbesprekingen… en ben dus heel benieuwd.
Het verhaal start met een proloog die je direct op scherp zet en keert daarna terug naar drie dagen voor Bloody Sunday.
Stap voor stap word je meegenomen in de ontwikkelingen die leiden naar die gevreesde dag in 1972, waarbij 13 ongewapende jongens en mannen werden doodgeschoten door Britse soldaten, tijdens een aanvankelijk vredig verlopende demonstratie.
Een erg boeiend verhaal dat springt in tijd en tussen alles bepalende heftige gebeurtenissen.
Fictie verweven met feiten. Door de vele personen, hun rol in Noord-Ierland én hun geloofsovertuiging, is het wel flink het koppie erbij houden.
Terug naar het boek: Het is een prachtig, boeiend verhaal, maar niet gemakkelijk en enige politieke interesse en/of interesse in de Noord-Ierse geschiedenis is een pré. Ik luister het boek, maak ondertussen aantekeningen, en heb geregeld even gegoogled.
Ook volgen we het leven van de Nederlandse Mary en haar geliefde Séan, dat steeds meer verbonden raakt met de IRA, en hoe zij keer op keer weten te overleven.
Uiteindelijk neemt het verhaal een grote sprong in tijd en volgt er een werkelijk verbijsterende ontknoping. Ik was perplex, kan er ook niks over zeggen, behalve dan: zelf lezen!
A.C. Porter heeft het hem weer geflikt.
Ik dacht nog: ‘Kan je een boek als De erfgenamen evenaren… laat staan overtreffen?’
Dat laatste is dus wel gelukt. En ja, de lat ligt nu heel hoog want wat volgt hierna? Ik kijk er vast naar uit.
4,5 kraaien voor dit huzarenstukje!
Karin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten