Nosferatu van Joe Hill

Toen ik dit boek en deze titel op internet voorbij zag komen méest ik het gewoon hebben. Nosferatu, die naam alleen zegt al genoeg voor iemand die gek is van oude vampierverhalen.

Hoge verwachtingen had ik dus, maar eerder was ik al 2x begonnen en toch ook weer 2x gestopt. Zou het me deze keer wel lukken?

 NOS4A2 is het kenteken van een heel oude Rolls-Royce, het bezit van de nóg oudere Charles Talent Manx. In wezen is Charles zo oud dat hij helemaal niet kan leven. Als hij na een lange comateuze toestand op de snijtafel van het mortuarium beland om vervolgens op onbegrijpelijke wijze weer te verdwijnen, lijkt het dat ze hier te maken hebben met een lijkenpikker, maar niets is wat het lijkt…

 Vooral dat laatste gaat goed op voor dit boek dat is geschreven door Joe Hill, de zoon van Stephen King. Van laatst genoemde heb ik al heel wat boeken gelezen maar dat waren voornamelijk de vrij realistische. Ook daar is hier geen sprake van. Er ontvouwt zich een gruwelijk verhaal over een soort van kinderlokker die een eigen ‘werkelijkheid’ heeft gecreëerd voor zijn jeugdige slachtoffertjes in Kerstland. Voordat je daar als lezer arriveert ben je trouwens wel al heel wat pagina’s gepasseerd en zolang je liefhebber bent van Fantasy zal die dolle rit er naar toe zeer aangenaam zijn geweest. Ben je echter, zoals ik, iets minder fan dan kan dit een probleem opleveren.

 Kortom: Ik heb mij door dit ruim 600 blz. tellende boek heen geslakt en waar ik in het begin nog aangenaam verrast was, sloeg dat rond het middengedeelte om in een gevoel mij niet heel erg meer te verheugen om tegen het einde zelfs om te slaan in ronduit irritatie. Ja, ik heb het uitgelezen en nee, het was absoluut niet slecht, maar het was zó niet mijn boek. Richting het einde had ik nog even het gevoel te maken te hebben met een Feelgood, zij het een wat duistere, en ook het einde kon mij geen glimlach meer ontlokken. Laat jullie er echter niet door weerhouden want ik ben één van de weinige die er niet van heeft genoten. Voor mij geen Kerstland, 2 dagen Kerst blijkt meer dan genoeg te zijn.

 Ik geef het 3 scherpe kerststerretjes en dat is uitsluitend voor de manier van schrijven, de personages etc.

Karin K.