Wie kent het niet, de beroemde klassieker Dracula van de Ierse auteur Bram Stoker? Vooral voor degene die houden van de Gothic Novel is het een absolute must om te lezen.
Eerder schreef Dacre Stoker, de achter-achterneef van Bram Stoker, er een vervolg op met zijn boek Dracula, de ondode. Maar wat gebeurde er nu precies vóórdat Bram Stoker zijn Dracula in 1897 schreef?
Dracul begint anno 1854. De kleine Bram Stoker is dan nog
maar 7 jaar. Een ziekelijk kind dat door zijn ouders is toevertrouwd aan de
zorgen van Nanna Ellen Crone. Datzelfde geldt trouwens ook voor zijn 1 jaar
oudere zusje Mathilde die Bram vaak gezelschap houdt als hij weer eens aan zijn
ziekbed gekluisterd is. Het is Mathilde die op zeker moment in de gaten krijgt
dat er iets mis lijkt te zijn met Nanna Ellen en haar vermoedens aan haar broertje
Bram toevertrouwd.
Dan blijft Nanna Ellen ineens nachten achter elkaar weg,
maar aangezien er niemand anders is die in aanmerking komt om voor Bram en
Mathilde te zorgen wordt haar alsmaar vreemder wordende gedrag door Bram’s
ouders getolereerd. Bovendien is de band tussen Nanna Ellen en de in aanvang
steeds zieker wordende Bram erg hecht. Zo hecht, dat zelfs de kleine Mathilde
niet van alles op de hoogte blijkt te zijn…
‘Vertrouw je me?’ vroeg ze. Ik was niet in staat iets te zeggen, maar
ik dwong mezelf te knikken. ‘Dat kun je beter niet doen,’ zei ze.’
Dacre Stoker en J.D. Barker hebben met Dracul een leuk en
boeiend spookverhaal geschreven dat je
meteen ook een inkijkje geeft in de familie aangelegenheden van de Stokers. Ze
woonden met zijn zevenen, vader, moeder, 4 jongens en een meisje, in Artane
Lodge in een klein huis in het kustplaatsje Clontarf vlakbij het nabij gelegen
Dublin. Het vreemde gedrag van Nanna Ellen alsmede de vreemde sterfgevallen die
zich in en rond Clontarf en Dublin voordoen doet Mathilde en Bram besluiten om
tot nader onderzoek over te gaan. Zonder dat ze zich dat op dat moment
realiseren zetten ze iets duisters in werking dat ze niet meer kunnen stoppen.
Echt tenenkrommend spannend is het boek niet, maar het is
wel erg boeiend en er zitten ook geregeld leuke en creepy fragmenten in. Kleine
gatverdegatver momentjes die bij mij soms de haren even goed overeind lieten staan.
Het boek heeft, net als het boek Dracula van Bram Stoker,
een opbouw dat bestaat uit dagboekfragmenten, brieven, enkele krantenartikelen
en diverse aantekeningen. De gebeurtenissen spelen zich voornamelijk af in Bram’s
jeugd, en op een tijdstip zo’n 14 jaar later. Er wordt dus geregeld geschakeld
in tijd maar dat is steeds duidelijk boven de hoofdstukken aangegeven. Het is
beeldend en verhalend geschreven en het leest verder erg gemakkelijk weg.
Bovendien staan er nogal wat zaken in beschreven die de meer onderzoekende
lezer uitdaagt ook zelf op onderzoek te gaan d.m.v. bijvoorbeeld google. Wat
dan blijkt is dat er een oude Ierse volksvertelling is verweven in dit verhaal,
het is het verhaal van de Dearg-Due. Zelf smul ik er altijd van om te kijken of
ik dat soort zaken terug kan vinden op internet en waar je voorts over kan
nadenken wat er nu waar is en wat niet. Verder voert het verhaal de lezers
langs de bekende Dracula-plekken als Whitby en het ruige Walachije, wat mijn
(vampier)hart alleen maar sneller doet slaan.
De opbouw is vrij rustig, en zelf kan ik daar erg van
genieten. Op bijna de helft van het boek komt er meer spanning bij en richting het
einde kom je uiteindelijk in een stroomversnelling terecht.
Als het eenmaal uit is volgt er nog een boeiend relaas over
hoe en met welke gegevens Dacre Stoker en J.D. Barker dit verhaal tot stand
konden brengen. Na afloop restte mij slechts nog één vraag…?
‘Voor allen die weten dat monsters bestaan.’
Ik geef het 4 dikke Kraaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten