Interview met Terrence Lauerhohn

 Hallo Terrence, wat leuk dat we jou wat vragen mogen voorleggen naar aanleiding van je nieuwste thriller Kluizenaar.

 

Zou jij je allereerst willen voorstellen aan onze lezers en leden van Thrillerlezers?

Ik ben eigenlijk Peter Scheefhals (geboren in 1960), maar ik schrijf onder het pseudoniem Terrence Lauerhohn. In 2011 schreef ik mijn eerste (sciencefiction)roman Noptula (niet meer nieuw verkrijgbaar) . Sindsdien heb ik nog zeven boeken geschreven: De Negen Cirkels (ook niet meer nieuw verkrijgbaar) Wegversperring, Nirwana, Blauwe Bonen, Zielenmenners, De Kluwen en mijn nieuwste thriller, Kluizenaar. Ook verschenen er verschillende kortverhalen van mij in de USA en in een aantal Nederlandse verhalenbundels. Ik woon en schrijf in Rilland (Zeeland), aan de overkant van de Westerschelde, tegenover het fictieve dorp Straatendamme uit Kluizenaar.

 

Hoe ben je ertoe gekomen om op een toch iets latere leeftijd ineens boeken te gaan schrijven?

Dankzij een gril, die zomaar ineens in mij opkwam. Tot dan toe heb ik nooit aan het schrijven van boeken gedacht.

 Ik vond Kluizenaar een behoorlijk heftig boek. Hoe ontstond het idee voor het schrijven van specifiek dit boek en hoe ontstaat een boek bij jou in het algemeen?

Ik haal mijn inspiratie uit het nieuws, andere voorvallen, van de straat... overal vandaan, zeg maar. Het dorp Doel, wat model heeft gestaan voor Straatendamme in Kluizenaar, intrigeert mij al jaren. Ik kon me gewoon niet indenken dat er vlak bij mij een spookdorp bestond. Op een gegeven moment stelde ik me voor hoe het zou zijn om de enige bewoner van zo’n dorp te zijn. Daarmee werd het toen nog prille idee voor Kluizenaar geboren.

 

Wat is het geheim achter het fictieve dorpje Straatendamme?

Straatendamme is gebaseerd op het non-fictieve dorp Doel, gelegen tegen de Nederlandse grens in Zeeuws Vlaanderen. Ik kan daar zo op uitkijken als ik boven op de Westerscheldedijk bij Rilland, waar ik woon, sta.

 

Kende je de geschiedenis van het verlaten Vlaamse dorpje Doel al of hoe ben je daar anders achter gekomen? Doe jij je research meestal via internet of ga je liever zelf naar de locaties toe, die een rol spelen in je boek?
Ik kende de geschiedenis van Doel al een tijdje voordat ik Kluizenaar schreef. De meeste informatie voor mijn verhalen haal ik van het internet of ik kijk voornamelijk documentaires over de onderwerpen in mijn boeken.

 

Heel zijdelings wordt Covid even ter sprake gebracht in het verhaal van de Kluizenaar. Is Covid, en alles daar omheen, voor jou persoonlijk, van grote invloed geweest op je schrijven, research doen, uitbrengen en promoten van je boeken?

Het was de eerste pandemie die ik meemaakte (wat voor ons allemaal geldt) en hij liet een grote indruk achter op mij. Ik hoor ook bij de kwetsbare groep en ik voelde me tijdens de pandemie enigszins overgeleverd aan het verantwoordelijkheidsgevoel en de goodwill van mensen die veel minder risico liepen dan ik. Dat viel me vaak erg zwaar, omdat ik nogal eigenzinnig ben aangelegd en liever niet van iemand te veel afhankelijk ben. Maar ik heb veel geschreven in die tijd, en de nodige research gedaan, waardoor ik mijn aandacht vooral op die nieuwe manuscripten kon richten.

 

Voel jij je wel eens een kluizenaar?

Aangezien ik alleen woon, in een klein dorp, krijg ik zo af en toe wel eens het idee dat ik een soort van Kluizenaar ben. Maar ik heb buurmensen waar ik veel mee buurt, en ik heb vrienden, speel basgitaar in een bandje, en ik ben sociaal aangelegd. Dus dat gevoel een Kluizenaar te zijn komt zelden voor en blijft nooit lang.

 

Ik heb mij kostelijk vermaakt met de zwarte cynische humor van Bertrand in combinatie met het toch vrij bizarre verhaal. Mij deed het een beetje denken aan de films van de Gebr. Coen (o.a. Fargo). Houdt je zelf van zulk soort films en zou je Kluizenaar graag verfilmd zien? Wie zou jouw ultieme Bertje zijn in een speelfilm als je mocht kiezen?

Om met de Coen brs. vergeleken te worden... wat een enorm compliment! Zelf ben ik een superfan van deze twee filmmakers en als er een film van hen uitkomt, moet ik hem zien. Misschien heb ik me onbewust toch door deze twee broers laten inspireren bij Kluizenaar.
Mijn ultieme Bertje. Na lang nadenken koos ik Steve Buscemi.

 

Kluizenaar begint vrij rustig maar wordt allengs benauwender totdat je in een razende vaart naar de climax afstevent. Staat de opbouw van een verhaal al meteen vanaf het prille begin bij jou vast of krijgt het tijdens het schrijven steeds meer gestalte en wordt het alsmaar gruwelijker? En als een boek dan eindelijk af is moet je dan ook even bijkomen van je eigen avontuur?

Ik heb Kluizenaar expres een beetje laten tergen voordat ik de clou’s liet ontsnappen. Op een manier dat lezers steeds meer vermoeden dat er een verschrikkelijk iets op de loer ligt, wat zij wél weten, maar de personages niet. In dit verhaal heeft suspense dus een heel belangrijke rol. Hitchcock – master of suspense – zei al dat het veel spannender is als de kijker weet dat er een bom ligt die op een onverwacht moment kán afgaan, terwijl geen van de verhaalpersonages weet heeft van de bom, dan dat de bom werkelijk afgaat. Bij het ontploffen is er alleen de schrik, maar de spanning is daarna meteen grotendeels voorbij.

 

Hoe ontstonden de personages van Kluizenaar? Heb je er biografische en/of autobiografische elementen in verwerkt of misschien karaktertrekjes of situaties die zijn gebaseerd op bestaande mensen uit jouw omgeving?

De personages ontstonden spontaan en dankzij mijn levendige fantasie. Er zitten geen biografische of autobiografisch elementen in dit verhaal verwerkt. Dat doe ik sowieso heel zelden en in die gevallen slechts een heel klein beetje.  

 

Had jij vroeger als kind ook een bijzondere hobby? Zou je daar iets meer over kunnen/willen vertellen? En nu, heb je die hobby nog steeds of is daar iets anders voor in de plaats gekomen?

Ik speel al vanaf mijn achttiende jaar basgitaar (dat is op zich al een heel bijzonder instrument) in bandjes. Ik ben begonnen in punkbandjes en uitgegroeid naar Grunge. Nu speel ik nog in een coverband die van oud materiaal (begin zestiger jaren) naar nieuw materiaal van hedendaagse bands speelt. We heten niet voor niets The Timeflies.

 

Welk kunstvoorwerp zou je zelf graag willen bezitten als geld geen rol speelt?

Daar kan ik kort over zijn. Een standbeeld van Giger, de ontwerper van de alien in Alien.

 

Als ik het goed heb begrepen heb je een overstap gemaakt naar een iets ander soort genre dan wat je tot nog toe meestal schreef (ik denk met uitzondering van Blauwe Bonen), kan je daar iets meer over vertellen?

Ik ontdekte tijdens het schrijven van Wegversperring en Nirwana al dat ik het schrijven van thrillers eigenlijk leuker vind dan het schrijven van fantasy en pure sciencefictionverhalen. Mijn misdaadthriller Blauwe Bonen benadrukte deze voorkeur nog eens. Kluizenaar heeft mij de ogen werkelijk geopend. Nu heb ik nog twee voltooide en genrezuivere thrillermanuscripten klaarliggen.

 

Zou je ooit een uitstapje willen maken naar een totaal andere genre, of zijn er juist genres of onderwerpen waarover je absoluut niet zou willen schrijven?

Ik zie mezelf geen feel-good of romantische verhalen schrijven, (auto)biografische verhalen of non-fiction evenmin. Young Adult hoef je evenmin van mij te verwachten. Ieder zijn smaak, en alle respect voor schrijvers en lezers van die genres, maar het zijn gewoonweg echt niet de mijne.

Daarentegen ga ik geen onderwerp uit de weg, als ik er een goed verhaal omheen kan verzinnen.

 

Welke auteurs bewonder je zelf en welk boek zou bij niemand in zijn boekenkast mogen ontbreken?

Ik ben zo’n beetje opgegroeid met Mary Shelley’s Frankenstein en de verhalen van E. A. Poe, Clark Ashton Smith en H.P. Lovecraft. Ik lees ze nu nog steeds graag, maar ook Stephen King en veel thrillers van Nederlandse en Vlaamse collega’s staan in mijn boekenkast.

 

En tot slot. Welke vraag zijn we nog vergeten aan jou te stellen? Eentje waarvan wij absoluut het antwoord zouden moeten weten? En welke vraag ben je blij dat we hem niet stelden… en mogen we daar dan toch het antwoord op weten?
Ik vind dat de bovenstaande vragen de lading over wie ik ben en waarom ik graag schrijf wel goed dekken, en nee... geen enkele vraag hoef je voor je te houden. Als er toevallig eentje bij mocht zitten die ik niet graag beantwoord of niet kan beantwoorden, blijft het papier onder die vraag gewoon leeg. Ik kan op dit moment niet bedenken welke vragen dat zijn.

 

Terrence, heel erg bedankt voor je tijd en voor alle antwoorden op onze vragen. Héél veel succes met Kluizenaar en met je volgende boek.

Groeten, Karin Knol/namens Thrillerlezers!

 

Nieuwsgierig geworden? Kijk ook eens op de website: www.lauerhohn.nl