De Zondaar van Hans Faber.

 

Voor mij is Hans Faber een nog te ontdekken auteur. Hij heeft al eerder 2 boeken geschreven rond het personage van misdaadverslaggever Vince van Zandt maar deze 3^e, De Zondaar, is de eerste die ik ga lezen. Waarom dan specifiek deze? Mede omdat mijn oma is geboren in een gelijkend en gelovig dorp en mijn moeder er als kind een jaar heeft doorgebracht. Ik kreeg in mijn jeugd vaak ‘dorpse’ verhalen te horen. Maar bovenal toch omdat dit verhaal mij heel erg aansprak: Misdaadverslaggever Vince stuit tijdens een als straf opgelegde bureaudienst op een schokkende moord op Urk. Hij reist af naar de plaats delict en al vrij snel groeit bij hem het vermoeden dat de moordenaar een diep religieus motief kan hebben. Dan valt er een 2^e moord te betreuren en blijken de Urkse dorpsbewoners niet echt open te staan voor een misdaadverslaggever uit het Amsterdamse.

 

‘Hier gebeurde veel in het donker. Als niemand het zag was het niet gebeurt.’

 

Ik denk dat we tijdens de hoogtij dagen van de Corona epidemie allemaal wel de schokkende tafrelen van enkele gelovige Urkers jegens journalisten hebben gezien toen hun kerk niet van plan was zich te houden aan de door de regering opgelegde corona maatregelen. Daar kwamen later nog de weinig opbeurende beelden rond Oud en Nieuw bij, en ik was dan ook extra benieuwd naar een fictief misdaadverhaal met een setting op dit Urk, met als onderwerp religieuze motieven.

Via een heftige proloog uit het jonge leven van het hoofdpersonage Johannes maak je kennis met deze  gelovige gemeenschap. De gebeurtenissen die Johannes vervolgens over zich heen uitgestort krijgt zijn nog vele malen erger en versterken dit negatieve beeld bij de lezer nog meer. Prominente kerkvaders die misbruik oogluikend toelaten, wegkijkend bij wat ze niet willen weten, in de doofpot stoppen van wat dreigt kenbaar te worden en dat te midden van een dorpsgemeenschap die de gelederen sluit bij inmenging van buitenaf. Hans Faber weet in zijn boek De Zondaar dan ook perfect die grimmige en benauwende klein-dorpse sfeer te schetsen die trouwens kenmerkend is voor heel wat gelovige dorpen en echt niet alleen is voorbehouden aan een dorp als Urk.

Wat volgt is een beklemmend verhaal dat bol staat van terreur, zowel van geestelijke als van fysieke. Het personage van Johan, die in dit boek naast misdaadverslaggever Vince de hoofdrol heeft, is na zijn vreselijke jeugd zijn geboortedorp ontvlucht om elders een menswaardig bestaan op te bouwen. Zijn vreselijke herinneringen zijn diep weggeborgen, maar nog lang niet verwerkt en al helemaal niet vergeten. Dat zoiets nooit een leven lang goed kan gaan is niet meer dan logisch. Wat volgt is een queeste een wraakengel waardig en de tijd die hem rest is beperkt.

Het is dus van het begin af aan meteen duidelijk wie de moordenaar is. Dit is dan ook veel meer een verhaal van het hoe en het waarom. Als lezer wordt je in feite aan de hand meegenomen door de moordenaar en ben je deelgenoot van zijn voorbereidingen, zijn tegenslagen, zijn successen en zijn euforie. De stukken van Johan worden vervolgens afgewisseld met die van Vince die verbeten bezig is het raadsel te ontwarren terwijl hij zich ondertussen weinig gesteund voelt door zijn hoofdredacteur én wordt tegengewerkt op Urk. Toch weet hij tegen alle verwachtingen in steeds dichter bij de moordenaar te komen. Een race tegen de klok en tegen elkaar begint.

Hans Faber heeft een vlotte en plezierige manier van schrijven die gemakkelijk wegleest. Er doen nogal wat personages in mee maar alleen die van de dragende rollen worden flink uitgediept en leren we beter kennen door middel van gebeurtenissen uit het verleden. Langzaam ontspint zich een fictief verhaal dat gaat over wraak. Wraak nemen op je kwelgeesten uit je jeugd. Wraak nemen voor toen je nog niet in staat was om wraak te nemen. Van toen je nog niet jezelf kon verdedigen. En het voed de lezer met sympathieke gevoelens jegens de dader. Een boeiend boek waarbij de spanning en de snelheid langzaam toenemen.

Ik geef het 3,5/4 Kraaien.

Karin K.