Een schaduw op de ziel
Met ‘Slagschaduw’ is de Leuvense auteur Jo
Claes aan zijn 16de misdaadroman met Thomas Berg toe.
‘Slagschaduw’ zet in een eerste tijd Karlien
Debraekeleer en Jonathan Van Cauwenbergh in de schijnwerper. Ooit waren zij een koppel. Nu krijgt Karlien zomaar uit het niets een
brief van Jonathan met daarin een ticket om de voorstelling van zijn film
‘Slagschaduw’ bij te wonen, notabene op de dag waarop zij twintig jaar huwelijk
zouden gevierd hebben, mocht Karlien Jonathan niet hebben verlaten voor diens
vriend Mathieu Dulst. Heeft Jonathan de droom waaraan hun huwelijk is kapot
gegaan dan toch verwezenlijkt of is het zijn manier van natrappen om alles wat
is gebeurd?
Een hele poos draait ‘Slagschaduw’ om
Karliens steeds sterker wordende (bange) vermoedens tijdens de beleving van de
film. Zijn de parallellen tussen het
verhaal van Jonas en Katoe enerzijds en dat van Jonathan en haar zuiver
toevallig of griezelig autobiografisch?
Karlien is de zus van Tine, Thomas’ buurvrouw,
en wil graag dat Berg zijn mening geeft over de film en haar vermoedens: heeft
Jonathan een misdaad op zijn kerfstok?
Uiteindelijk laat Thomas zich door Tine overhalen om haar te vergezellen
naar de vertoning van ‘Slagschaduw’ hoewel hij denkt dat het verhaal van
Karlien en Tine het gekste verhaal ooit moet zijn. Hij toont zich sceptisch en
neemt de tijd om goed in het verhaal te komen.
Met Karlien, Tine en Erika in de plot verwijst de auteur trouwens naar
‘De doden voorbij’, de vorige ‘Thomas Berg’.
De plot van ‘Slagschaduw’ bestaat uit 5
delen. In het begin staat de film als
verhaal in het verhaal centraal. Over de
afloop ervan blijft de lezer lang in onwetendheid. Alleen dat het einde
onthutsend, gruwelijk en verbijsterend is.
Geen betere truc dan deze om de nieuwsgierigheid van de lezer te wekken!
Karlien houdt alleszins niet van al dat bloed
en geweld dat zo typisch is voor een thriller.
Nu, daarvoor moet je ook niet bij Jo Claes zijn. De ontknoping van de film komt verschillende
keren heel dichtbij waardoor de suspens stijgt maar elke keer weer blijft het
bij de adem inhouden. De onthutsende,
gruwelijke en verbijsterende finale wordt de kijker telkens weer onthouden en
blijft sudderen achter de coulissen, wachtend als een vulkaan die op uitbarsten
staat.
Een misdaadroman van Jo Claes zonder dat
daarin kunst harmonieus verweven raakt met de plot is ondenkbaar. Het is Claes’ signatuur. Zijn stad Leuven is
dan ook een onuitputtelijke bron aan kunstschatten! Getuige daarvan ook deze
keer weer het kunstwerk afgebeeld op de cover (foto genomen door Ushi Claes,
dochter van) en tentoongesteld in Museum M. De zestiende Thomas Berg vertrekt
vanuit de beeldende kunst die cinema is.
Een schilderij in de film zet Berg een heel eind op weg naar de
ontrafeling van de moeilijke zaak die hem door Karlien wordt voorgeschoteld. Kunst is zo universeel en van alle tijden dat
ze de sleutel kan zijn tot het verklaren van menselijke daden en
karaktertrekken die even tijdloos zijn. Je
kan wel stellen dat Claes het recherchewerk ten dele overlaat aan de kunst.
Hoewel Thomas Berg al zestien boeken lang het
hoofdpersonage is in de misdaadromans van Jo Claes, is zijn karakter nog altijd
fris en interessant. De release van
‘Slagschaduw’ valt samen met de start van de coronaperikelen. De hoofdinspecteur van de federale politie
moet wennen aan de lege Leuvense straten, de sluiting van musea en de
opschorting van theater- en filmvoorstellingen.
Berg is een intelligent kunst- en cultuurminnend personage maar ten
lange leste ook maar een mens. Zeebos is
als boezemvriend, sparingpartner en extern geweten zijn rots in deze bijzondere
tijden, maar stelt vast dat, nog meer dan vroeger, Thomas op zichzelf terugplooit
en cavalier seul speelt. Als doe-mens mist
hij de prikkels van het gewone politiewerk.
Berg komt in dit boek echt aan het eind van zijn Latijn en ontwikkelt zowaar
machiavellistische trekjes. De twist die
daaruit volgt slaat Berg helemaal uit zijn lood. Aangrijpend en schokkend! Wat als Berg het al niet meer weet?! En dan de twist na de twist! ‘In cauda venenum’, ja, het venijn zit in de
staart.
‘Slagschaduw’ is een misdaadroman die
menselijke grieven, ongeluk, kleine kantjes en gevoelens van wraak beeldend
bloot legt. Het boek neemt een ietwat
lange aanloop, maar eens Berg een misdaad vermoedt, is er geen houden meer aan,
noch aan hem noch aan de plot.
4.5 kraaien
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten