Heleen van der Kemp ondervraagd

Heleen van der Kemp behoort tot een van mijn favoriete Nederlandse auteurs. Haar laatste boek Voor de meisjes is voor mij een dikke vijf kraaien. Mensen roepen dan bij een goede Nederlandse thrillers dat het onnederlands goed is, alsof een Nederlandse thriller eigenlijk niet goed kan zijn. Voor de meisjes behoort tot de top van de Nederlandse thriller. Lees het boek maar eens en zeg dan nog maar eens dat die thrillers uit eigen land niet zo goed zijn.
Wij mochten deze leuke dame wat vragen stellen voor Ondervraagd.


*Zou je je aan de hand van 5 kernwoorden willen voorstellen?

Ik ben creatief, moeder, kattenliefhebber, hardloper, doorzetter.

*Er zat 5 jaar tussen je vorige boek Bijwerking en het net verschenen Voor de meisjes: hoe kwam dat? Had je een schrijfdip?

Bijwerking is uit oktober 2015, Voor de meisjes uit februari 2019, dat is 4,5 jaar en niet 5. Dat klinkt alweer wat minder dramatisch, haha. Deze langere tijd hangt samen met mijn gezin. Bijwerking schreef ik voor een groot gedeelte tijdens mijn zwangerschap en verlof van Hannah (augustus 2014). Dat was eigenlijk niet te doen, maar ik had een contract en ik vond dat je daar dan ook aan moest voldoen. Maar het heeft een zware wissel getrokken op het gezin en dat was het me niet langer waard. Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en pakte ik de pen eind 2016 weer op. In eerste instantie puur als hobby, maar het script bleef gestaag groeien en uiteindelijk ben ik met Cargo in gesprek gegaan over publiceren. Onzeker over of ik het nog kan ben ik nooit, schrijven is zo onderdeel van wie ik ben, dat komt altijd wel. Wel was dit verhaal erg weerbarstig en heb ik wel een paar keer met mijn handen in het haar gezeten wat ik er nou mee moest. Afgelopen zomer heb ik ook op het punt gestaan het weg te gooien, maar met hulp van Martin (mijn man) en Cargo ben ik er weer uit gekomen. 

*Wat deed je om je creativiteit kwijt te kunnen?
Mijn creativiteit kan ik ook goed kwijt op mijn werk, daar schrijf ik ook veel en ik hou ook van schilderen en fotograferen.

*De vrouw van Karel pakt een pakketje aan van DHL met een nogal onprettige inhoud. Hoe bedenk je zo'n scène? Hoe zou jij reageren? 

De scene van het pakketje is een van de laatste scenes die ik heb geschreven. Het boek heeft zeker tien eerste hoofdstukken gehad. In de laatste paar maanden wist ik dat ik wilde aftrappen met Kim. En dan wil je natuurlijk wel een beetje leuk aftrappen haha. De inhoud van het pakketje komt voort uit een persoonlijke ervaring met diezelfde inhoud. Ik heb katten, dus denk maar een beetje door. Verder zeg ik niks.

*Hoe kwam je op het idee van Voor de meisjes?
Is je boek een echte vrouwenthriller?

Mijn verhaal ideeën komen meestal uit het nieuws. In dit geval een combinatie van de afschuwelijke vergismoord op Jordy Lahaminatu en het proces van Holleder. Dat zijn zeker geen sec vrouwenthriller ingrediënten. Het verhaal over de familie Vermeer is dat dan wel weer meer. Dat gaat over geheimen, trauma en onderdrukte emoties. Persoonlijk heb ik niets met het woord vrouwenthriller. Ik schrijf spannende verhalen en het maakt mij niet uit wie ik een paar fijne leesuren bezorg. Mannen, vrouwen of genderneutralen.

*Iedereen vraagt naar Britt. Je koos voor een ( geweldige) standalone. Ooit komt Britt vast wel weer of beviel het stand alone schrijven wel?

Het was wennen zonder Britt. Ze staat dicht bij mij en gaf direct houvast bij het schrijven. Maar toen ik met dit vijfde boek begon kwam ze een stuk moeilijker op papier. Ik liep er een beetje op vast omdat ze ook al veel ballast met zich meedraagt. Om die reden heb ik haar letterlijk en figuurlijk een time-out gegeven. Ze zit thuis met een burn-out na de heftige ontknoping van Bijwerking. Of ze daar uit komt en weer terug gaat naar haar oude baan of juist weer voor de klas gaat staan weet ik nog niet. Het een hoeft het ander ook weer niet uit te sluiten trouwens. 

*Hou jezelf van boekenserie trouwens?noem eens een mooie serie.
Ik vind series wel mooi en het is ook heel knap als dat goed lukt, als de schrijver zijn hoofdpersonage laat groeien. Karin Slaughter is daar goed in, MJ Aldridge ook. Jessica Haider van Corine Hartman vind ik ook goed neergezet.
*Wat vind jij zelf de voor en nadelen?
De voordelen voor de lezer vind ik dat je echt kunt meeleven met een personage, het nadeel is dat je voor het beste effect wel de hele serie moet volgen.

*Zou je puur voor de fans een volgende Britt schrijven of zie je wel wat de muze je brengt

Dat laatste, maar Britt is wel van harte welkom. We zien het wel!

*Op je 33e begon je pas met schrijven las ik: waarom duurde dat zo lang?

Ik schreef altijd al, korte verhalen en op mijn werk. Ik ben communicatieadviseur. Uiteindelijk ben ik in 2007 op Hyves voor ‘publiek’ gaan schrijven en dat sloeg aan. Op dat moment boorde ik iets aan en toen was het ook niet meer te stoppen. Vrij primair allemaal en als ik oude verhalen teruglees dan vind ik dat er ook van: primair, het stroomde er echt uit. Heel staccato allemaal haha.

*In de boeken van Britt en haar dochter zitten er stukken in zowel moeder als.dochter. Britt is stoerder dan jou zei je doen. Waar zit jij in je nieuwe boek gestopt?

In stukjes over alle personages heen! 

*In febr 2010 kwam je eerste boek uit. Ga je je 10 jarige jubileum vieren met gewoon weer een boek? Een leeg 10e jaar kan niet toch?

Wat ik na vijf boeken wel weet is dat een goed boek zich niet laat plannen. Realistisch gezien komt er geen zesde boek in 2020, begin 2021 op z’n vroegst. Maar dat hangt helemaal af van het verhaal dat zich gaat aandienen in mijn hoofd. Contouren zijn er al wel; ik wil mijn eigen grenzen wat meer gaan opzoeken qua spanning.