Titel : De laatste adem
Auteur : Marijke Verhoeven
Uitgever : De crime Compagnie
Verschenen : Augustus 2017
Pagina’s : 384
Over de auteur:
Marijke Verhoeven volgde een opleiding aan de hotelschool en werkte in de evenementenorganisatie voordat zij in 2011 besloot fulltime te gaan schrijven. In 2012 debuteerde zij met de thriller ' Onder invloed'. Marijke heeft al diverse thrillers op haar naam staan. Haar schrijven kenmerkt zich door een combinatie van spanning, sensuele romantiek en een vleugje humor. De laatste adem is het tweede deel van een trilogie.
Cover:
Een mooie mysterieuze cover die een bepaalde sfeer oproept. We zien een vrouw die met de rug naar de lezer toe ,tot in haar middel in het water staat. En het is mistig. Omdat ik de eerste deel De beproeving ook had gelezen, verheugde ik me er echt op om te starten in dit tweede deel De laatste adem.
Achterflap:
Midden in het zomerseizoen wordt het Deense eiland Kenning opgeschrikt door een gruwelijke moord. Aanvankelijk lijkt er geen verband te zijn met het kleine groepje vrouwen dat zich witte heksen noemt en dat deze zomer op het eiland verblijft. Maar waarom droomt Nina dan steeds over deze vrouwen? Als er een tweede verdwijning plaatsvindt op het rustieke eiland, besluit Nina alles op alles te zetten om de zaak op te lossen.
Mijn mening:
Ik heb bewust gekozen om geen samenvatting te maken van dit doek. Bang om iets te verklappen want dat zou zonde zijn. Er gebeurt zoveel op het eiland Kenning, dat moet je gewoon echt zelf gaan lezen. Ik zou het zeker geen saai eiland noemen, integendeel: er gebeurt genoeg. Zodra ik het boek in mijn handen had, liet ik me meevoeren naar het Deense eiland Kenning. Het boek start met een proloog die gelijk een spannend goed begin heeft. Het maakte mij nieuwsgierig, want wat gebeurt er toch allemaal? Waarom wordt een vrouw op een gruwelijke manier vermoord? Wie is deze vrouw en wat heeft zij misdaan om zo om het leven gebracht te worden?
De laatste adem heeft een mooie mix van diverse genres: spanning, romantiek en de paranormale elementen die het boek heeft maken het extra mysterieus. Ik persoonlijk hou niet van het genre fantasy ,maar hier is anders : dit hoort bij het verhaal. Ja, dit vind ik mooi. Nina, het hoofdpersonage heeft een bijzondere gave en ze ziet dingen, die niet iedereen kan zien. En wat ze ziet is best beangstigend. Ze loopt er ook niet mee te koop en weet het eigenlijk pas zelf sinds kort. Ik raad wel aan om het eerste deel te lezen. In dat deel ontdekt Nina op het eiland dat ze de gave heeft. Maar ook om de personages goed te leren kennen.
Het is nog zomers op het eiland Kenning, maar ik kreeg het toch wel regelmatig koud. Marijke Verhoeven weet het zo goed te beschrijven: je voelt de grimmige sfeer!
We zien de vertrouwde gezichten terug , de eilandbewoners , Nina en natuurlijk Torben. De laatste heeft nog een verassing in petto, waar ik niet vrolijk van werd en Nina helemaal niet. Ik leefde echt met haar mee. Je zit ook echt helemaal in het verhaal, je voelt de spanning en de emoties. Van sommige personages ben ik gaan houden, maar een bepaald personage haalde het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik haat niet snel iemand, maar dit personage... Gelukkig was ik niet de enige die dit gevoel had. Voeg bij deze emoties van meeleven en een hekel hebben ook nog eens de mooie schrijfstijl en de vaart die je tot snel lezen manen.
Dit boek verdient zeker een publiek om gelezen te worden en zelfs verslonden te worden.
Ik verheug me nu al op het laatste deel van deze mooie trilogie.
Ik geef De laatste adem dikke 4 kraaien
Lydia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten